"เส้นนี้มีแต่เรา"
- Ep.1 ไปกับกูเหอะ -
สวัสดีครับ สิ่งที่ผมเขียนคือชีวิตจริงๆของผมในช่วงที่เป็นจุดสำคัญที่หลายคนน่าจะเป็นเหมือนกันเลยอยากแชร์สิ่งที่เกิดขึ้นให้ทุกคน ที่ผมมาเขียนเรื่องพวกนี้ผมเพราะผมเป็นคนชอบเล่าเรื่องชีวิตให้คนอื่นฟังไปทั่ว5555 เลยอยากเขียนให้คนอื่นได้อ่านดู และเป็นการเขียนอะไรแบบนี้ครั้งแรกเลย ผมอาจจะไม่เก่งเรื่องการใช้คำหรือการเรียงให้มันสนุกแต่ผมก็อยากให้คนอื่นได้อ่านในสิ่งที่ผมอยากเล่าครับ เผื่อมีใครชีวิตคล้ายๆกัน
(ใจจริงอยากเก็บไว้อ่านตอนแก่ด้วย5555)
ครับผมขอเริ่มเล่าเรื่องสตอรี่ชีวิตส่วนนึงเลยนะ ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ ที่อยากเข้ามาเรียนที่กรุงเทพมากๆ เพราะคิดมาตลอดว่าเราจะต้องเข้าไปเรียนที่กรุงเทพให้ได้ เพราะเท่าที่จำได้ตอนผมเด็กๆที่บ้านจะชอบพูดว่า เดี๋ยวโตแล้วเข้าไปเรียนกรุงเทพนะๆ ผมก็จำคำนี้มาตลอดจนถึงช่วง ม.ปลายคือม.4 เป็นช่วงที่เราต้องเริ่มคิดแล้วว่า เราจะเอาไงกับชีวิตดีวะ ครับหลายคนก็คงเลือกที่จะเรียนต่อมหาลัย ผมก็เหมือนกันครับ ผม ก็เริ่มพูดคุยกับเพื่อนว่า "เฮ้ยพวกมึงจบม.6แล้วพวกมึงจะต่อไหนกันวะ" เพื่อนๆก็ตอบกันทำนองว่าไกล้ๆบ้านกัน เช่น อุบล สารคาม ขอนแก่น สกลนคร อะไรงี้(ผมเป็นคนจังหวัดมุกดาหาร) ซึ่งเพื่อนทุกคนตอนนั้นไม่มีใครคิดเหมือนผมเลย และเพื่อนๆก็ได้ถามผมกลับมาว่าบ้าง ผมก็ตอบไปว่า "กูอยากไปเรียนแถวกรุงเทพว่ะ" ในตอนนั้นเพื่อนๆก็แทบไม่มีใครคิดเหมือนเราเลย แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบเซ้าซี้คน ผมก็พูดกลอกหูเพื่อนทุกวันว่า "เอ้ยมึงเราไปเรียนมอ.นี้กันนี่ไปเช่าหออยู่ด้วยกันเว้ยต้องสนุกมากแน่" ช่วงแรกเพื่อนก็เฉยๆ(ม.ที่ผมจะไปเป็นม.เอกชน) แต่ผมก็ไม่ลดความพยายามก็พูดแม่งทุกวันเรื่องเดียว555 จนเพื่อนบางคนเริ่มมีความคิดเหมือนกับเรา และเราก็พูดเรื่องนี้กันนานเป็นปีจน จนถึงม.6 เป็นจุดที่เราต้องเลือกจริงๆแล้วว่าเราจะไปต่อที่ไหนกัน แน่นอนผมยืนยันคำเดิมว่า กูจะไปกรุงเทพ แต่เพื่อนๆหลายคนก็ต่างเปลี่ยนความคิดกันไป บ้างจะไปนู่นบ้างบ้างจะไปนี่บ้าง และจำนวนคนที่อยากไปกับผมก็น้อยลงอีก(55ตอนนั้นเคลียดเลย) แต่ผมก็ยังไม่ลดความพยายาม ตอนนั้นผมตื้อเพื่อนให้ไปเรียนด้วยกันหนักมาก เพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบไปไหนคนเดียว เป็นคนที่ขี้กังวลชอบกลัวไปก่อน ก็เลยเซ้าซี้ให้เพื่อนไปด้วย ผมตื้อหนักมากฟีลแบบ เป็นวิทยากรของมหาลัยมาให้คำแนะเองเลย555 แต่ก็ไม่ได้ต่างจากเดิมเลย แต่ในตอนนั้นผมมั่นใจในตัวเพื่อนอยู่2คนมาก ว่าเออไอ้สองคนนี้แหละที่จะไปกับเราแน่นอน เพราะมันพูดถึงม.นี้กันตลอด
เพราะทั้งสองคนก็ชอบม.นี้มากเหมือนกัน ก็เลยคุยกันมาตลอดว่าพวกเราไปแน่ แต่!! โชคไม่เข้าข้าง เพราะสถานการณ์ในชีวิตของทั้งสองคนมันเริ่มไม่มีความแน่นอน เพราะอย่างเช่นไอ้คนแรกชื่อ ไอ้นัน นันเป็นผู้หญิงเป็นเพื่อนที่สบายๆ บิ้วง่าย55 สิ่งที่ทำให้เกิดความไม่นอนคือเรื่องนี้เลย คือนันเป็นคนที่ชอบเล่นกีฬาเทควันโด นันเลยมีเกียรติบัตรที่ไปแข่งมาจำนวนนึง แล้วการมีเกียรติบัตร มันทำให้เราสามารถนำไปเป็นผลงานในการยื่นเข้ามหาลัยได้ ก็เลยเกิดการที่ไอ้นันแม่งลองยื่นมหาลัยรัฐดังๆที่นึงแถวรังสิต แต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะมหาลัยที่นันไปยื่น เป็นมหาลัยอันดับต้นๆของประเทศเลย ผมก็คิดในใจว่ามันไม่ติดหรอกไม่ต้องไปกลัว ไม่กี่วันต่อมาแม่งมีโพส นึงในเฟสบุ๊คที่เป็นโพสไอ้นัน แม่งอวดว่าติดม.นี้ไอ้ชิบหายยยย!! ผมนี่ฝันสลายเลยครับ55555 เพราะมหาลัยระดับนี้ใครจะยอมปล่อยไป นันเลยเลือกที่จะเรียนม.นี้ ผมก็ทำอะไรไม่ได้เพราะนั่นคือชีวิตเพื่อนก็เลยได้แต่ยินดีกับมัน แต่เดี๋ยวก่อนผมยังเหลือเพื่อนอีกคนนี่ "ไอ้ปูนเพื่อนสนิทที่ชอบม.นี้มาหลายปีเหมือนกัน" ดูสิความหวังสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดของผมจะเป็นยังไง.........ไว้ต่อEP.หน้าแล้วกันยาวแล้ว
ผมไม่เคยเขียนอะไรแบบนี้เลยถ้ามีอะไรหรือจุดไหนที่ผิดพลาดต้องขอโทษด้วยครับ ขอบคุณมากครับ🙏🏻
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
