📮 เรื่องสั้น | ใ ส่ ใ จ 💞
ผมเกือบขับรถชนเธอเช้าวันนั้น ...
ในขณะที่เธอเพิ่งข้ามมาจากอีกฝั่งถนนเล็ก ๆ ในซอย คงเป็นเพราะผมง่วง จากการเพิ่งออกเวรมาตอนเช้า
โชคดีที่ผมเบรคทัน
เธอยังหันมายิ้มให้ผม
ผ่านกระจกด้านหน้าว่าเธอยังโอเค
Pix from Unsplash
เห็นเธอเดินเข้าไปในบ้านหลังเกือบสุดท้ายผ่านกระจกมองข้างที่ผมยังจอดรถอยู่ที่เดิม
ผมเขียนโน๊ตกระดาษที่ฉีกจากสมุดบันทึกแปะไว้ที่หน้าบ้านเธอ เพื่อขอโทษที่ผมเกือบชนเธอเข้าซะแล้วเมื่อเช้านี้ และเขียนบอกเธอไว้ด้วยว่า ผมเป็นเพื่อนบ้านคนใหม่ที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านของเธอนัก
บ้านผมห่างจากบ้านของเธอแค่ 3 หลัง ผมกลับจากทำงานช่วงเช้า และหลับเป็นตายแทบทั้งวัน เพราะเวรดึกตลอด 3 เดือนนี้ ทำให้ผมไม่ได้เจอโลกภายนอกเวลากลางวันเลย จนกว่าจะถึงเวลาย่ำค่ำที่ต้องออกไปทำงานทุก ๆ วัน
ผมได้รับกระดาษโน๊ตเสียบไว้ที่หน้ารถก่อนผมออกไปทำงานเย็นนี้
เ ธ อ ค น นั้ น นั่นเอง
ตัวหนังสือไม่กี่ประโยคว่า ไม่เป็นไรและยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนบ้านคนใหม่อย่างผม ที่โดดเดี่ยวอยู่คนเดียว.. ทั้งยังใช้ชีวิตไม่เหมือนคนธรรมดา เป็นค้างคาวต้องกลับเช้าออกค่ำไปทำมาหาเลี้ยงชีพอีกด้วย
เรายังไม่เคยได้รู้จักกันหรือได้เจอกันอีกเลย
เชื่อไหมว่า ..
.
ผมและเธอสื่อสารผ่านตัวหนังสือ
ด้วยกระดาษโน๊ตกันทุกวัน
.
หลังจากกระดาษโน๊ตที่เสียบไว้ที่หน้ารถจากเธอครั้งแรกวันนั้น
.
ผมเขียนโน๊ตไปแปะไว้ที่หน้าบ้านเธอยามเช้าที่ผมเพิ่งกลับจากทำงาน และผมก็ได้รับกระดาษโน๊ตเสียบไว้ที่หน้ารถทุก ๆ เย็น
Pix from Unsplash
ความรู้สึกดี ๆ ผ่านตัวหนังสือระหว่างผมกับเธอ มันก่อให้เกิดความรู้สึกบางอย่างในใจโดยไม่รู้ตัว
.
ผมรอคอยกระดาษโน๊ตหน้ารถจากเธอทุก ๆ วัน และผมก็ไม่พลาดที่จะไปแปะกระดาษโน๊ตของผมที่หน้าประตูบ้านของเธอทุกวันเช่นกัน
จนกระทั่ง...
เวลาผ่านไปเป็นเดือนที่เป็นอย่างนั้น
.
ผมเขียนบอกเธอว่า
“ เราควรไปเดทกันสักครั้ง “
.
ผมตื่นเต้นมาก หวังว่าเธอคงตอบรับและมาเสียบกระดาษโน๊ตไว้ที่หน้ารถผมเหมือนทุก ๆ ครั้ง
.
แม้ที่ผ่านมา ตัวหนังสือคุยกันเป็นเพียงกำลังใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างวัน จนผมคาดเดาเอาเองว่า เธอน่าจะมีไมตรีกับผมอยู่บ้าง
ความกล้าหาญที่ชวนเธอออกเดท
ผ่านกระดาษโน๊ตที่แปะไว้หน้าประตูบ้านเธอเมื่อเช้า
.
ผมหวังว่า..
ผมคงไม่ตื่นขึ้นมาพบฝันร้ายยามเย็น
เธอตอบตกลงกลับมา!
ทำให้ผมดีใจและยิ้มหน้าบานไปทำงานค่ำนั้นเลยทีเดียว
ผมเขียนโน๊ตแปะไว้หน้าบ้านเธอ
สถานที่และเวลานัดพบ
ผมตื่นเต้นมาก
หลังเลิกงานวันนี้ผมไม่ได้นอนเลย
ผมแต่งตัวที่คิดว่าดูดีที่สุด สำหรับอาหารกลางวันวันนี้ด้วยกัน และไม่ลืมซื้อดอกไม้ช่อสวยติดมือไปด้วย
Pix from Unsplash
.. เดทแรกของผม
ผมนั่งรอเธอในร้านอาหารที่นัดหมายกันไว้
เวลาผ่านไป ...
จากหนึ่งชั่วโมง
.. เป็นสองชั่วโมง
ผมรอเธอที่นั่นจนถึง.. สามชั่วโมง
เธอไม่มา ..
เธอปล่อยให้ผมรอเก้อ ...
ผมไปทำงานต่อ..
.
เดทครั้งแรกของผม
กับสาวที่คงเป็นได้เพียงคนแปลกหน้าคนหนึ่ง!
.
ผมคงคิดไปเอง..
ผมรู้สึกดี ๆ อยู่ฝ่ายเดียว ตัวหนังสือคุยกันที่ผ่านมาตลอดช่วงเดือนกว่า ๆ นั้นคืออะไร
ไม่มีกระดาษโน๊ตแผ่นใหม่
ที่หน้าบ้านเธอ จากผมในเช้าวันรุ่งขึ้น
.
ไม่มีกระดาษโน๊ตเสียบไว้ที่หน้ารถผม
เหมือนทุก ๆ เย็นที่ผ่านมาเช่นกัน
เวลาผ่านไป ...
หนึ่งสัปดาห์หลังจากวันนั้น
.
ผมเห็นกระดาษโน๊ตเสียบไว้ที่หน้ารถผมอีกครั้ง
.
ไม่มีความดีใจใด ๆ จากผมแม้แต่น้อย
ผมหยิบกระดาษนั้นและ ข ยำ มั น!!
พร้อมทั้งขว้างลงถังขยะข้างทางอย่างไม่ใยดี ตั้งแต่วูบแรกที่เห็นนั่น
.
ผมอดนึกเสียดาย
เมื่อขับรถออกมาทำงาน แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว
ทำไมผมไม่เปิดอ่านสักนิด
แต่ก็ช่างเถอะ...
มันผ่านมาแล้ว
ไม่มีกระดาษโน๊ตแผ่นใหม่
ที่หน้าบ้านเธอจากผม อี ก เ ล ย
.
และไม่มีกระดาษโน๊ตเสียบไว้ที่หน้ารถผม
เหมือนทุก ๆ เย็น อี ก ค รั้ ง อี ก แ ล้ ว เช่นกัน
ทั้ง ๆ ที่ผมยังคิดถึงเธอทุกวัน
วันนี้ผมไม่ต้องนอนเวลากลางวันอีกแล้ว
พอกันทีมนุษย์เวรดึก
ได้มาใช้ชีวิตเวลาปกติสุขกับเขาบ้าง
.
..
เ ร า เ ดิ น ส ว น กั น
ผมมองหน้าเธอชัด ๆ อีกครั้ง
เธอมองหน้าผมและยิ้มให้อย่างเศร้า ๆ
ค รั้ ง แ ร ก ที่เราได้ทักทายกัน
ที่ไม่ใช่เพียงตัวหนังสือคุยกันอย่างทุกที
ส วั ส ดี ค รั บ
ส วั ส ดี ค่ ะ
.
วันที่ทำให้ผมรู้ว่า...
กระดาษนัดหมายสถานที่และเวลาของผมที่แปะไว้หน้าประตูบ้านเธอตอนเช้าวันนั้น
... มันปลิวหายไปไหนก็ไม่รู้ และเธอก็พาลคิดไปว่า ไม่มีการนัดหมายใด ๆ ทั้ง ๆ ที่เธอตอบตกลงกับผมมาแล้ว
เธอต้องใช้ความกล้าขนาดไหน
ที่ส่งกระดาษโน๊ตมาถามสารทุกข์สุขดิบกับผมเหมือนเคยอีกครั้ง หลังจากหนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
.. ทั้ง ๆ ที่คิดว่า ผมยกเลิกการขอเดทกับเธอไปแล้วด้วยซ้ำ!
.
ในขณะที่ผมก็คิดไปเองว่า..
เธอปล่อยให้ผมรอเก้อตั้ง 3 ชั่วโมง
รวมทั้งอดหลับอดนอนมาทั้งคืนและตลอดวัน ด้วยการขยำกระดาษแผ่นนั้นทิ้งโดยที่ไม่ได้อ่านเลย
ถ้ า ผ ม เ อ ะ ใ จ สักนิด
ถ้ า ผ ม ใ ส่ ใ จ ม า ก ก ว่ า นี้ สักหน่อย
หากยังคงเขียนโน๊ตหาเธอในวันรุ่งขึ้นเหมือนเดิม
หากยอมอ่านโน๊ตของเธอที่เสียบไว้ที่หน้ารถแทนที่จะขยำทิ้ง
ผมคงมีความสุขและสบายใจ
ไปตั้งแต่เดือนก่อนแล้ว ...
ไม่ต้องรอให้บังเอิญได้เดินสวนกันวันนี้
.
หากไม่โชคดีอย่างวันนี้
ผมคงพลาดความรู้สึกและความรักดี ๆ ตลอดไป
Pix from Unsplash
..
รฉัตร วรรณกุล
23 พฤษภา’ 2563
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
