26 พ.ค. 2020 เวลา 23:30 • ปรัชญา
รถไฟสายชีวิต….
รถไฟขบวนนี้ เต็มไปด้วยชีวิต
จะว่าไปแล้ว...ชีวิตของคนเรานั้น เปรียบเสมือนกับการเดินทาง ผมอาจจะเปรียบชีวิตเหมือนกับการเดินทางโดยสารรถไฟ ที่มีสถานที่ต่างๆ...มีการเปลี่ยนเส้นทาง หรือ... มีแม้กระทั่งอุบัติเหตุ ในระหว่างการเดินทาง
1
เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ ตอนที่เราถือกำเนิด... พ่อ แม่ ของเราก็คือคนที่เขา ตีตั๋วให้เรานั่นเอง ในส่วนลึกเราเชื่อว่า ท่านจะเดินทางด้วยรถไฟขบวนนี้ ไปกับเราตลอดไป
1
เหตุการณ์ ในอนาคต เป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนจริงๆ เมื่อถึงสถานีใด สถานีหนึ่ง ท่านทั้งสองก็ต้องลงจากเราไป ปล่อยไว้ให้เรานั้น อยู่เพียงลำพัง กับการเดินทางในครั้งนี้
ผู้คนมากมาย รอขึ้นรถไฟสายชีวิตนี้ เพื่อเดินทางไปด้วยกัน
เวลาผ่านไป… ก็จะมีผู้โดยสารคนอื่นๆ...ขึ้นรถมาอยู่เรื่อยๆ หลายคนจะเป็นคนที่เรานั้นรักและผูกพัน เขาเหล่านั้น เป็นทั้งพี่ เป็นทั้งน้อง และเป็นเพื่อนของเรา ส่วนหนึ่งก็จะเป็นลูก เป็นหลาน แม้กระทั่ง เป็นคนที่เรารัก ที่จะใช้ชีวิตในการเดินทางโดยสารรถไฟนี้ไปด้วยกัน
และก็มีหลายคน ได้ลงรถไฟไปกลางทาง... ทิ้งไว้แค่ความทรงจำ... ความอ้างว้าง.... ความคิดถึง... ที่ไม่อาจ จะหวนคืนกลับมาอีก
และหลายๆคน ก็จากไปอย่างที่เราไม่ทันได้สังเกต ด้วยซ้ำไปว่า เขาเหล่านั้น ลุกจากที่นั่งแล้วลงรถไฟ ไปแล้วตอนไหน
การเดินทางโดยสารรถไฟขบวนนี้ มันจึงเต็มไปด้วยความรื่นรมย์... ความโศกเศร้า... ความมหัศจรรย์... ความสมหวัง... คำสวัสดี... และคำอวยพร ให้โชคดี
ในระหว่างการเดินทางในครั้งนี้ สิ่งที่ดีที่สุดก็คือ การได้ช่วยเหลือ การได้รับ การที่เรานั้นได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อน กับผู้โดยสารทุกคน แล้วก็จงแน่ใจว่า เราได้มอบสิ่งที่ดีที่สุด ให้กับเพื่อนๆทุกคนที่เดินทางร่วมกับเรา รวมทั้ง ความสะดวกสบาย ความเป็นมิตรให้แก่กัน
สำหรับความน่าพิศวงมหัศจรรย์ ของการเดินทางในครั้งนี้ ที่วิเศษยอดเยี่ยมมากๆคือ การที่ตัวเราเองจะไม่รู้ล่วงหน้าเลยว่า เราจะต้องลง จากรถไฟขบวนนี้ ที่สถานีไหน
เพราะฉะนั้น... เราจึงต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด พยายามปรับปรุงตัวเอง ไม่รู้จักลืม รู้จักการให้อภัย และให้สิ่งที่ดีที่สุดที่เรามี แก่คนรอบข้าง
มันเป็นความสำคัญหรือเกิน ที่เราควรจะต้องทำอย่างนี้
 
เพราะเมื่อถึงเวลา ที่เราจะต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไฟไป เราก็จะได้ทิ้งแต่ความทรงจำดีๆ ความทรงจำที่สวยงาม ไว้ให้กับผู้คน ซึ่งพวกเขาเหล่านั้นยังจะต้องเดินทางโดยสารรถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป
หนทางยังอีกไกล ขอให้ทุกคนปลอดภัยจากการเดินทาง
ขอขอบคุณมากๆนะครับ ที่มาเป็นผู้โดยสารคนนึง ในขบวนรถไฟชีวิตสายนี้ เราร่วมเดินทางกันตลอดเส้นทาง และพวกเรา ก็ได้พบกับสิ่งดีๆ รวมทั้งสิ่งแย่ๆ แต่พวกเราก็ผ่านมันมาได้ และเมื่อถึงเวลา... พวกเรา ก็ต้องจากกัน ด้วยเหตุผลต่างๆนานา ที่ไม่อาจจะคาดเดาได้…..
ขอให้ผู้ร่วมทางทุกท่าน พบพานแต่ความร่มรื่นในการเดินทาง บนขบวนรถไฟสายชีวิตในครั้งนี้ ที่ครั้งหนึ่ง ชีวิตหนึ่ง ณ ช่วงเวลาหนึ่ง และอาจจะเป็นสถานีใดสถานีหนึ่ง เราได้มีโอกาสเดินทางร่วมกัน
 
สุดท้ายนี้ ผมก็ขอให้ทุกท่านโชคดี กับการเดินทางโดย รถไฟสายชีวิตขบวนนี้ ไปให้ถึงตลอดรอดฝั่ง และเดินทางไปให้ไกลที่สุด เท่าที่จะไกลได้ ด้วยความราบรื่นตลอดเส้นทาง
กราบขอบพระคุณนะครับ ที่ติดตาม ไว้พบกันใหม่ กับบทความต่อไป สำหรับวันนี้ ขอกล่าวคำว่า สวัสดีครับ.
โฆษณา