เมื่อฉันวาดรูป ที่ไม่คาดคิด
ว่าชีวิตนี้จะวาด 😲
ภาพนี้ เป็นภาพที่ค่อยๆวาด วันละนิดค่ะ จะวาดทุกครั้ง ตอนที่ฟังพระอาจารย์ live สด อ่านหนังสือ "ปฏิปทาพระธุดงค์กรรมฐาน" เขียนโดย
หลวงตามหาบัว
วาดใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลืออีกนิดนึง 😊🙏
ไม่รู้อะไรดลใจให้วาดภาพนี้เหมือนกัน ไม่คิด
ไม่ฝันมาก่อน ว่าชีวิตนี้จะวาดภาพนี้ งงเหมือนกัน ว่าเราเดินมาถึงจุดนี้ได้ยังไง แหะๆ 😅
ดูจากหน้าตัวเองแล้ว ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะเดินมาทางนี้เลยค่ะ เพราะเมื่อก่อนใช้ชีวิตห่างไกลธรรมะมาก ไม่ได้สนใจศาสนาใดๆทั้งสิ้น
สนใจแต่เรื่องโลกๆตามประสาคนรุ่นใหม่ ที่ใฝ่หาความสำเร็จในชีวิต มีความโลภเกาะกินหัวใจอยู่เยอะ วันๆคิดแต่เรื่องเงินๆๆ ฉันจะรวยยย
ฉันจะสำเร็จจจจ ฉันจะไปเที่ยววว แล้วก็อยากมีผัวจนตัวสั่น (อุ๊บส์🤭 ไม่ใช่ๆ แค่อยากมีคู่เฉยๆค่ะ
ขอโทษๆพูดตรงไปหน่อย🤭🤐)
แล้วก็เป็นคนเยอะ งี่เง่า เรื่องมาก ไม่ยอมคน อยากได้อะไรต้องได้ อีโก้จัด ชอบยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางของโลก เมื่อก่อนก็จะนิสัยเสียแบบนี้แหละ (นี่ฉันแฉตัวเองทำไมเนี่ยยย!!!?? 😳😳😳)
โถถถ...ช่างน่าเวทนาจริงๆ ใช้ชีวิตหมุนไปตามมายาของโลกสมมติ 😥 เห็นความทุกข์เป็นความสุข อยากได้ อยากมี อยากเป็นสารพัด ไม่รู้จักคำว่าพอ ก็สมควรแล้วที่มันจะทุกข์ใจ ใจดิ้นรนอยู่อย่างงั้นแหละ เต็มไปด้วยกิเลสตัณหา
หาความสงบสุข เบาสบายในใจ ไม่ได้เลย 😓😣
เคยมีฉายาว่า "เจ๊เฉ่ง" กับ "เจ๊เป๊ะ" ด้วยนะ
เจ๊เป๊ะ คือ เป็นพวกชอบความperfect บ้าความสมบูรณ์แบบ แล้วพออะไรไม่ได้ดังใจ ก็ไม่ยอม มีอาการเหวี่ยง เลยได้ฉายาที่ 2 ตามมาคือ "เจ๊เฉ่ง"
ใครที่ทำอะไรไม่ถูกใจเรา จะต้องโดนเราเฉ่ง
(น่าสงสารเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายเหล่านั้นจุงง 😥)
เริ่มบึ้งละนะ..เด๋วจะโดนเฉ่ง!!
แต่ชีวิตก็พลิกผัน โชคชะตากลับตาลปัตร พัดพาให้คนกิเลสหนาอย่างเรา มาเจอธรรมะของพระพุทธเจ้า เหมือนโดนฟาดกบาลจนตาสว่าง
มึงงง!!! เลิกหลงโลกได้ล้าวววว ช่วยลืมตาหน่อย!!
หลงมัวเมาอยู่แต่กับสมมติของโลก เกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง คู่ครอง ตายไปมึงเอาไรไปได้มั้ย
ร่างกายมึงเอาไปได้มั้ย สวยนักหรอ เดี๋ยวมึงก็แก่ เดี๋ยวมึงก็ตาย มึงเอาอะไรไปได้บ้าง??? ไม่มีสักอย่าง แงงงงง 😭😭😭
เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง 😭
เจอธรรมะของพระพุทธเจ้าทะลุทะลวงถึงหัวใจ จน... หนูยอมแล้วค่าา หนูหลงอะไรอยู่เนี่ยยยย ใช้ชีวิตวิ่งวุ่น ขึ้นๆลงๆ ยึดติดกับสมมติโลกที่หาแก่นสารสาระอะไรไม่ได้เลย 😭😭😭
ฮือออ การยึดติดกับสิ่งเหล่านี้ นี่มันทุกข์ใจจริงๆ😭😭😭 หนูไม่เอาแล้วก็ด้ายยยย
พอได้ฝึกสติ สมาธิ จริงจังอย่างต่อเนื่อง ใจที่มันยึดติดกับสิ่งต่างๆค่อยได้รู้จักคำว่า "คลายออก ปล่อยวาง" ค่อยได้มารู้จักกับ ใจที่เบาสบาย มีความสงบสุขภายใน ความสุขในชีวิตมันง่ายแค่นี้เองหรอ ฉันไม่เคยพบเจอมาก่อนเลย
เข้าใจผิดมาทั้งชีวิต ว่าต้องได้นั่นนี่มาเยอะๆ ต้องครอบครองเยอะๆแล้วจะมีความสุข ต้องมีครบทุกอย่างแล้วจะมีความสุข แต่มันไม่ใช่เลย ความสุขที่แท้จริงในชีวิตคือ การสละออก ครอบครองให้น้อยที่สุด ไม่ยึด ไม่เกาะ ไม่มีภาระ ใจก็จะได้สัมผัสความเบาสบายจากการปล่อยวาง 💖🌿☘️
ความสุขที่แท้จริง ช่างเรียบง่าย เบาสบาย
พอเพียง พอประมาณ มีความสุขอยู่ภายใน
ซึ่งไม่ได้แปลว่า ให้ขี้เกียจ งอมือ งอเท้า ตรงกันข้ามเลย พระพุทธเจ้าสอนให้มีความเพียร และความอดทน ซึ่งพระพุทธเจ้าได้ทำเป็นตัวอย่างให้ดู ว่าก่อนที่จะพระองค์จะบรรลุธรรม ต้องลำบากแสนสาหัส ต้องอดทนพากเพียร ขนาดไหน จึงจะสำเร็จ
มนุษย์โลกอย่างเรา ก็เอาสิ่งนี้มาใช้ในชีวิตได้เหมือนกัน มันคือ อิทธิบาท 4
ดังนั้น การปล่อยวาง สละออก ไม่ได้แปลว่า ให้เราขี้เกียจ มันหมายถึงจิตต่างหาก จิตที่ปล่อยวาง สละออกเป็น แต่ใช้ชีวิตทำมาหากินต้องมีความเพียร และต้องมีอิทธิบาท 4 (ไม่ขออธิบายรายละเอียดของอิทธิบาท4นะคะ เพราะมันจะยาวไป ถ้าอยากรู้เพิ่ม เสริชหาจากgoogleน้าา)
พอภาวนามาอย่างต่อเนื่อง ฉันก็ได้สัมผัสถึงความมหัศจรรย์ของ คำ 3 คำ คือ "ทาน ศีล ภาวนา"
ทาน คือ การให้ทาน เพื่อฝึกใจให้รู้จักการสละออก ขัดเกลานิสัยขี้งก ขี้เหนียว หวงของ ที่มันกัดกินหัวใจ ไม่ยอมปล่อยวางอะไรเลย ยึดติดหวงแหนสิ่งที่เรารัก ของที่เรารัก
ยิ่งเรางก เราก็ยิ่งยึดติด ยิ่งยึดติด ปล่อยวางไม่เป็น ใจก็ยิ่งเป็นทุกข์ ยึดมันทุกอย่าง ทั้งหวง ทั้งห่วงมันทุกอย่าง
การสละออก คือ หนทางที่ทำให้ใจเบาสบาย ถ้าเราสละทรัพย์ หรือ ของที่เรารักหวงแหนได้
เรื่องอื่นๆเราก็จะสละได้ง่าย วางได้ง่ายเช่นกัน เมื่อวางง่าย ใจก็เบาสบายขึ้นแน่นอน
ศีล คือ การรักษาศีล เอาแค่ศีล 5 ก็พอ เท่านี้ก็ใจสบายแล้ว ไม่ไปเบียดเบียนใคร ไม่เบียนทั้งตนเอง และผู้อื่น ไม่ทำเรื่องแย่ๆ เมื่อเราทำสิ่งดีๆ ใจเราก็ดี ใจเบาสบาย มีความสุข เป็นพื้นฐานให้ทำสมาธิภาวนาได้ง่าย เข้าสมาธิง่าย เพราะไม่มีเรื่องผิดศีลมากวนใจ หรือทำให้ฟุ้งซ่าน วุ่นวายใจ
ภาวนา คือ การฝึกสติ สมาธิภาวนา เพื่อทำให้จิตใจเบาสบาย มีความสุข ให้เรามีสติอยู่กับปัจจุบัน ไม่หลงไปในโลกความคิด คิดถึงอดีต กังวลอนาคต ซึ่งเรามักปรุงแต่งจนสร้างความทุกข์ใจ ให้ตัวเอง
มีอะไรมากระทบใจเรา ก็รู้ทัน มีกิเลสเกิดขึ้นก็รู้ทัน เช่น มีความโลภ โกรธ พอใจ ไม่พอใจ อยาก ไม่อยาก เป็นต้น เมื่อรู้ทันอารมณ์ ความรู้สึก เมื่อเห็นมัน มันก็จะคลายลง เราก็ไม่เข้าไปจมในอารมณ์ต่างๆเหล่านั้น ใจเราก็ไม่สวิงขึ้นๆลงๆตามสิ่งภายนอกที่เข้ามากระทบใจเรา
การฝึกสติ สมาธิ ไม่ใช่แค่นั่งหลับตา หรือเดินจงกรมนะ อันนี้คือการฝึกในรูปแบบ
แต่การภาวนา หรือการปฏิบัติธรรมจริงๆ คือ ทำตอนลืมตาด้วย ทำ 24 ชม. ทำตอนใช้ชีวิตประจําวัน ทำตลอดๆ คือมีสติรู้ตัวอยู่เรื่อยๆในระหว่างวันที่ใช้ชีวิต เวลามีอะไรมากระทบใจเรา รู้ทันมั้ย มีความรู้สึกชอบ ไม่ชอบ โกรธ เกลียด อิจฉา พอใจ ไม่พอใจ กลัว จิตตก หลงมัวเมา เพลิดเพลิน ดีใจ เรารู้ทันมั้ย ถ้ารู้ทันความรู้สึก และถอยออกมาเป็นผู้ดู ไม่เข้าไปจมในอารมณ์นั้น เรียกได้ว่า เรากำลังภาวนา หรือปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน
ระหว่างวัน มีสติรู้ตัวทั่วพร้อมมั้ย ร่างกายเคลื่อนไหว ยืน เดิน นั่ง นอน รู้ตัวมั้ย
ใจหลงไปคิด เผลอไปปรุงแต่ง รู้ตัวมั้ย
รู้ตัวเมื่อไร ก็ดึงตัวเองกลับมาตั้งสติ แบบนี้คือการภาวนาในชีวิตประจำวัน
การปฏิบัติธรรม ไม่ใช่แค่หลับตานั่งสมาธิวันละ 1 ชั่วโมง ถ้าแบบนี้ เวลาที่ไม่นั่งสมาธิอีก 23 ชม.จะสูญเปล่าไปเลย
การภาวนา หรือ ปฏิบัติธรรม จะได้ผลดี คือทำเรื่อยๆ ทำตลอดเวลา แต่ไม่คาดคั้นมัน นึกได้เมื่อไรก็ทำ เพราะเป็นเรื่องปกติ ที่ใจมักเผลอ ไหลไปคิด ไปปรุงแต่ง หรือเข้าไปจมในอารมณ์ต่างๆ แต่เรานึกได้เมื่อไร ก็ดึงตัวเองกลับมา ทำทุกครั้งที่นึกได้
พอเดินตามพระพุทธเจ้าไปเรื่อยๆ นิสัยเสียของเล็กก็ค่อยๆลดลงนิดนุงมั้งคะ ไม่กล้าพูดว่าตัวเองเป็นคนดีอ่าา เพราะเราเป็นมนุษย์ที่มีกิเลสตัณหาเยอะ ยิ่งปฏิบัติธรรม ยิ่งเห็นความไม่ดีของตัวเอง 😅 เอาเป็นว่า เล็กก็ค่อยๆขัดเกลาจิตใจตัวเองมาเรื่อยๆละกันค่า ซึ่งมันทำให้เล็กมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น เรื่องที่เคยทำให้ทุกข์ใจ ก็ทำอะไรเราได้น้อยลง ใจก็ลดการแกว่งขึ้นๆลงๆตามสิ่งภายนอกที่เข้ามากระทบ ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางปัญหาแบบมีจิตใจมั่นคงมากขึ้น
ทุกวันนี้ก็...ฟังธรรมทุกวันค่ะ แหะๆ เขิน🤭 (หน้าไม่ให้ แต่ใจรัก 😅) นั่งสมาธิ ก็พยายามนั่งทุกวันแล้วก็มีเดินจงกรม จนตอนนี้ที่บ้าน ก็ตั้งฉายาให้ใหม่ คือ "แม่ชี"😅😂 เพราะเห็นเราชอบฟังธรรม นั่งสมาธิทุกวัน แล้วก็ไปเข้าวัดอยู่เรื่อยๆ
โลกมันกลับตาลปัตรมากเลย จาก เจ๊เฉ่ง เจ๊เป๊ะ กลายเป็น แม่ชี ได้ไงเนี่ยย!!!???
นอกจากนี้ ระหว่างวันที่ใช้ชีวิต เล็กก็จะพยายามมีสติรู้ตัวเรื่อยๆ ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ร่างกายเคลื่อนไหวก็พยายามรู้ตัวเรื่อยๆ ไม่งั้นถ้าขาดสติ ไม่รู้ตัว ใจก็มักจะชอบเผลอไปคิดนู่นนี่ ปรุงแต่งไปอี๊กกก
อีกอย่างที่ชอบทำคือ จะคอยดูอารมณ์ตัวเองเรื่อยๆ ตลอดวันค่ะ จะคอยรู้ตัวว่า ตอนนี้พอใจ ไม่พอใจ เฉยๆ เห็นอารมณ์ที่เกิดขึ้น แต่จะไม่เข้าไปจมในอารมณ์นั้น จะคอยเห็นเรื่อยๆว่า อะไรมากระทบใจ แล้วทำให้เรามีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นบ้าง ก็แค่เห็นอารมณ์ ความรู้สึกนั้น แต่ไม่เข้าไปเป็นมัน
ชอบดูกิเลสตัวเองด้วยค่ะ เช่น เห็นความอิจฉาของตัวเอง 😅 เห็นว่าอะไรที่มากระตุ้นให้เราไม่พอใจ ไม่ชอบ (อันนี้คือโทสะ), เห็นว่าอะไรที่ทำให้เราหลงมัวเมาเพลิดเพลิน ชอบจังเลย มีความสุขจังเลย และอาจเผลอยึดติดได้ (อันนี้คือราคะ)
เห็นความอยาก(ตัณหา), ความไม่อยาก(วิภวตัณหา) ประมาณนี้ค่ะ
แบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัว เผื่อเป็นประโยชน์กับเพื่อน พี่น้อง ที่ได้แวะมาอ่านนะค้าา😊
โพสนี้เล็กแฉอดีตของตัวเองอีกแล้ว ก่อนหน้านี้ทำใจอยู่นาน ไม่อยากประจานตัวเองออกสื่อ แต่มาถึงจุดนี้ หน้าด้านขึ้นแล้วค่ะ🙈😳 ยอมแฉตัวเองก็ได้ เผื่อว่ามันจะเป็นประโยชน์กับใครที่ได้แวะมาอ่าน จะได้ไม่ต้องมาจมกองทุกข์แบบเล็กค่ะ 😥
หากมีตรงไหน เล็กพิมผิดๆถูกๆก็ขออภัยด้วยค้าา
เพราะเล็กอาจไม่แม่นทฤษฎี และหลักธรรมมากนัก คือ เล็กเป็นสายลุยค่ะ เน้นลงมือทำ
อันนี้ก็แชร์ เท่าที่รู้ และมีประสบการณ์ส่วนตัวค้า
สุดท้ายนี้ อะไรที่เป็นประโยชน์ ก็เอาไปปรับใช้ให้เหมาะกับตัวเองนะค้าา อะไรที่ไม่ใช่ ไม่ตอบโจทย์ก็ไม่ต้องเอาไปน้าา เพราะแต่ละคนมีบททดสอบชีวิตไม่เหมือนกัน มีอุปนิสัยต่างกัน
เธออาจจะไม่ได้เจอความทุกข์งี่เง่าแบบเล็ก หรือสันดานเสียแบบเล็กก็ได้ค่ะ ซึ่งถ้าเป็นอย่างงั้น ก็เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับเธอ 😊
อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญคือ เธอต้องสังเกตตัวเอง เอามาทบทวนพิจารณากับตัว เลือกใช้ ปรับใช้ให้เหมาะกับตัวเอง ถึงจะแก้ทุกข์ในใจอย่างได้ผล เปรียบเสมือนกับเมนูอาหาร ที่แต่ละคนชอบรสชาติไม่เหมือนกัน ซึ่งเราต้องปรุงให้เหมาะกับตัวเองค่ะ
ทั้งหมดนี้ ไม่ต้องเชื่อเล็กนะคะ แต่ให้ลองพิสูจน์ด้วยตัวเองค่ะ 😊😊😊
อ่านภาค 1 ได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ 😊
😊ช่องทางติดตามของเล็กนะค้าา🌿
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
