เมื่อดาเนียลได้ฟังเกี่ยวกับความฝันนี้ เขารู้สึกทุกข์ใจที่จะพูดออกมา จนถึงกับกล่าวว่าขอให้ความฝันนี้เป็นความฝันของศัตรูของพระองค์เถิด ความเป็นจริงแล้วต้นไม้ต้นนี้ก็คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์นั่นเอง
ต้นก่อหลวงขนาดใหญ่โตนี้เปรียบเหมือนกับประเทศของกษัตริย์ที่ได้เติบโตและกลายเป็นราชอาณาจักรที่กว้างขวางบาบิโลนเป็นแผ่นดินที่รวบรวมหลายประเทศเข้าด้วยกัน ตั้งแต่ประเทศแถบอาหรับ จนถึงครึ่งหนึ่งของยุโรป นอกจากนี้มีคนลงมาจากฟ้าสวรรค์และตัดต้นไม้นี้เสีย ตัวของกษัตริย์เองก็ต้องเป็นแบบนี้เช่นกัน
ผลสุดท้ายกษัตริย์จะถูกขับไล่และต้องไปเสวยหญ้าเหมือนกับวัว ไม่ใช่แค่หนึ่งหรือสองวันแต่บอกว่าต้องใช้ชีวิตแบบนี้ถึงเจ็ดปี จนกว่าจะได้รู้ว่าตนเองเป็นคนที่เย่อหยิ่งแค่ไหน และเมื่อได้เข้าใจถึงสิ่งนี้ จึงจะสามารถกลับคืนสู่ตำแหน่งกษัตริย์ดังเดิมได้
ใจที่ลืมพระคำของพระเจ้า
หลังจากที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ได้ฟังสิ่งที่ดาเนียลแก้ความฝันให้ กษัตริย์น่าจะมีจิตใจว่า “สุดท้ายฉันจะต้องกลายเป็นสัตว์หรอ ฉันไม่ควรมีใจเย่อหยิ่งแบบนี้ ฉันควรถ่อมใจ” เมื่อเวลาผ่านไปสิบวันยี่สิบวัน หรือ หนึ่งเดือน ก็อาจจะยังลืมสิ่งที่ดาเนียลบอกไม่ได้ แต่หากผ่านไปสองเดือน สามเดือน คำพูดที่ดาเนียลเคยบอกไว้ก็เริ่มจางหายไปจากจิตใจของกษัตริย์