เป็นเทวดาในศาสนาฮินดูที่ได้รับการเคารพบูชาอย่างแพร่หลายที่สุด
พระลักษณะที่โดดเด่นจากเทพองค์อื่น ๆ คือพระเศียรเป็นช้างและทรง
เป็นเทพเจ้าแห่งความฉลาดเฉลียวและปัญญาอีกด้วย
โดยทั่วไปเรามักจะทราบกันอยู่เเล้วว่าพระองค์ทรงเป็นพระโอรสของ
พระศิวะและพระปารวตี
มีกล่าวอยู่ในคัมภีร์ปุราณะประวัติของพระพิฆเนศวร์แตกต่างกันไป
แต่ส่วนใหญ่คล้ายคลึงกัน คือมีกำเนิดมาในฐานะเทพผู้ขจัดอุปสรรค
ครั้งหนึ่งพระนางปารวตี นำเหงื่อไคลจากพระฉวีมาสร้างเป็นบุรุษรูปงามนั้นก็คือ พระคเณศ นั้นเองครับและสั่งให้เฝ้าอยู่หน้าประตูห้ามมิให้ใครเข้ามาโดยมิได้รับอนุญาต มีวันหนึ่งเสด็จมายังที่ประทับของพระนางปารวตี พระคเณศ
ได้ขัดขวางอย่างสุดกำลัง พระศิวะทรงพระพิโรธได้สั่ง ภูติ บริวาณ
ของพระองค์ให้กำจัดพระคเณศ แต่ก็กลับกำจัดไม่ได้เเละต่อมาพระวิษณุจึง
ใช้อุบาย และสามารถตัดเศียรพระคเณศได้ ระนางปารวดีทรงพระพิโรธมาก
พระนางสัญญาว่าถ้าพระโอรสของพระนางฟื้นคืนชีพขึ้นมานางจะหยุด
สงครามทันที พระศิวะจึงสั่งให้เทวดาเดินทางไปทางทิศเหนือไปนำศรีษะ
ของสิ่งมีชีวิตสิ่งแรกที่พบมาต่อให้กับพระโอรสของพระนางปารวตี สิ่งนั้นจึง
เป็นศรีษะของช้างนั้นเองครับ เเละได้นำมาต่อเข้ากับศอของพระคเณศ
ช้างที่นำมานั้นมีงาข้างเดียว พระคเณศจังได้นามว่า คชานนะ แปลว่ามีหน้าเป็นช้าง ทำให้พระศิวะพอใจ ประสาทพรให้พระคเณศมีอำนาจเหนือภูติผี
ทั้งหลาย แต่งตั้งให้เป็นคณปติ (ผู้มีอำนาจ – ผู้ยิ่งใหญ่) ด้วยเหตุนี้พระคเณศ
จึงได้รับนามใหม่อีกหลายนาม คือคชานนะ,เอกทันตะ,และคณปติ”