26 พ.ค. 2020 เวลา 12:25 • ปรัชญา
‘สิ่งใดที่ล้ำค่า จงเลือกเก็บรักษาไว้
สิ่งใดวางลงได้ อย่าเสียดาย จงปล่อยไป’
ฉันมีสิ่งที่ล้ำค่าและรักมากอยู่หนึ่งสิ่ง
แต่ฉันก็ยังมีสิ่งสำคัญอยู่รอบตัวมากมาย
ทุกสิ่งต่างก็น่าเสียดายหากจะทิ้งมันไปสำหรับฉัน
เพราะแต่ละสิ่งดูมีคุณประโยชน์และโทษต่างกัน
ฉันถือมันเอาไว้ทั้งหมดนั้น
เพื่อนของฉันเคยบอกว่า
‘เลือกเก็บเอาไว้เพียงสิ่งที่สำคัญที่สุดเถอะ
ไม่เช่นนั้นเธอจะหนัก
และพลาดทำมันตกเสียหายทั้งหมดนั่น’
แต่ถ้าให้ฉันเลือกที่จะทิ้ง แน่นอน ฉันไม่มีวันจะทิ้งสิ่งที่ฉันรักที่สุด
และแน่นอน สำหรับสิ่งอื่นๆ ฉันเลือกไม่ได้
ฉันเลือกที่จะเก็บมันไว้อย่างนั้นทุกสิ่ง
แล้ววันหนึ่งฉันก็ทำมันพังลงไปจริงๆ
สิ่งสำคัญที่ฉันรักและหวงแหน
มันแตกหักยับเยิน
ฉันได้แต่ทรุดตัวลงร้องไห้
วางสิ่งสำคัญที่เหลือในมือลงอย่างพิจารณา
ไม่มี...
ไม่มีสิ่งใดแทนมันได้
สิ่งที่พังลงไปแล้ว มันคือสิ่งที่ดีที่สุด
และเป็นที่รักในใจของฉันเพียงหนึ่งเดียว
ฉันเพิ่งตระหนักรู้ถึงความพิเศษของมัน
ที่แตกต่างจากสิ่งอื่นๆในมือของฉันพวกนั้น
ฉันเคยละเลย ไม่สนใจ ไม่ดูแล
แทนที่จะเลือกวางสิ่งอื่นลงบ้าง
กลับโลภมาก ดื้อดึงที่จะถือมันไว้จนล้นมือ
'ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่เพียงสิ่งสำคัญ
แต่เธอคือสิ่งพิเศษ สิ่งที่ไม่มีอะไรจะมาทดแทนได้'
ฉันได้เพียงแต่นั่งมองสิ่งนั้นแล้วพร่ำบอก
เธอจ๋า...
ฉันไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาสวยงามเหมือนเดิมได้ไหม
แต่เชื่อใจฉันเถอะ
ฉันจะบรรจงซ่อมแซมเธออย่างดี
แม้เธอจะแตกหักและพังยับเยิน
ในตอนนี้ฉันวางสิ่งอื่นในมือฉันลงแล้ว
มือทั้งสองของฉันพร้อมที่จะโอบอุ้มเธอขึ้นมา
ประคองเธอ และดูแลเธอให้สวยงามได้อย่างเก่า
เพียงเธอให้โอกาสฉัน
หวังว่าคงยังไม่สายเกินไป
ฉันสัญญา
โฆษณา