ครูบาคำหล้า เตชปญฺโญ : พระผู้งดงามทั้งศีลและอุดมด้วยบุญฤทธิ์
หนึ่งในครูที่ผมต้องเชิดชูไม่รู้คลาย ก็คือท่านนี้ครับ ครูบาคำหล้า เตชปญฺโญ วัดป่าลาน ซึ่งถือเป็นพระสุปฏิปันโนแห่งเมืองเหนือ ที่ได้รับการยอมรับว่างดงามทั้งศีลจารวัตร และอุดมด้วยบุญยฤทธิ์ด้านวิชาอาคม ผมเองได้ไปกราบขอฝากตัวเป็นศิษย์ท่านในช่วงก่อนที่ท่านจะละสังขารราวปีเศษ คือเมื่อประมาณช่วงปี พ.ศ. 2547 คนทั่วไปจะเรียกท่านว่า "ครูบาหล้า" แต่ผมจะเรียกท่านว่า "หลวงปู่" โดยท่านมักจะแทนคำเรียกตัวท่านเองกับผมว่า "หลวงปู่" แต่ส่วนกับคนทั่วไปมักจะใช้คำว่า "ตุ๊ลุง"
ครูบาคำหล้า เตชปญฺโญ
ท่านเป็นทายาททางธรรมของครูบาเจ้าศีลธรรม ศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา และยังเป็นทายาททางวิชาอาคมของครูบาเทพ อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ ผมเคยถามท่านว่า "ได้ถวายตัวเป็นศิษย์ครูบาเจ้าศีลธรรมเมื่อใด?" ท่านเล่าว่า "สมัยนั้นครูบาเจ้ามานั่งหนัก (เป็นประธาน) บูรณะวัดข้าวแท่น ก็เกิดความศรัทธาในวัตรปฏิบัติ จึงได้ติดตามครูบาเจ้าไปตามสถานที่ต่าง ๆ"
นอกจากนี้ สมัยที่ท่านแข็งแรง ท่านยังชอบออกธุดงค์ไปตามป่าตามเขา จนถึงพม่า ระหว่างทางหากเจอพระธุดงค์ด้วยกันก็จะทดลองวิชากัน รูปใดมีวิชาดีก็จะขอเรียนสืบวิชาเอาไว้
คราวหนึ่งท่านเคยเล่าให้ฟังว่า กลางดึกคืนหนึ่งใกล้แจ้ง ท่านลุกขึ้นไหว้พระสวดมนต์ เห็นแสงไฟในวิหารจึงสงสัยเดินไปตรวจตรา ปรากฏมีโจรหลายคนจะเข้ามาโจรกรรมพระพุทธรูปสำคัญประจำวัด คือพระเจ้าฝนแสนห่า ท่านจึงเข้าต่อสู้ขัดขวางกลุ่มโจรมีทั้งมีด ทั้งปืนยาว หลวงปู่บอกผมว่า คิดว่าเป็นปืนปลอมเลยไม่กลัว จึงเข้าไปขัดขวาง โจรใจบาปก็ยกปืนยิง ท่านจึงเอามือปัดแทน จึงรู้ว่าเป็นจริง โจรยิงท่านอยู่หลายนัดแต่ไม่ออก ท้ายสุดจึงเอาปืนนั้นตีท่านจนสลบและเอาพระไปได้ ทำให้ครั้งนั้นเรื่องราวของท่านดังไปทั้งหมู่บ้านในฐานะพระอาคมขลัง ที่โจรยิงไม่ออก
หลวงปู่ท่านเป็นพระที่ค่อนข้างหวงวิชาเป็นที่สุด สิบเดือนแรกท่านให้วิชาไล่ผี ตัดพรายแค่บทเดียว เคยมีศิษย์รุ่นพี่ของผมท่านหนึ่ง เห็นว่ามีคาถาบทหนึ่งที่กว่าหลวงปู่จะให้ผม ใช้เวลาเป็นสิบเดือนก็ยังให้ไม่หมด รุ่นพี่ท่านนี้ก็สงสารผม เลยจะต่อวิชาให้ผม หลวงปู่ถึงกับบอกว่า "คิงมาเป็นสิบปีถึงได้ เปิ้นมาปีเดียว คิงจะหื้อเปิ้นหมดเลยกา" (เธออยู่มาเป็นสิบปีถึงจะได้ เขามาแค่ปีเดียว เธอจะให้เขาหมดเลยหรอ)
และยามใดที่ท่านเล่าเรื่องการเดินธุดงค์ ท่านก็มักสอนคาถาและเลขยันต์ต่าง ๆ ให้ แต่พอผมหยิบเอากระดาษและปากกาขึ้นมาจด ท่านจะหยุดทันที ไม่สอนต่อ กว่าจะได้วิชาแต่ละอย่างคือเลือดตาแทบกระเด็น ผมต้องใช้วิธีจำแล้วรีบลาท่าน เมื่อถึงบ้านจึงรีบจด
ลายมือของครูบาคำหล้า ที่ตกทอดมาถึงผม
นอกจากเรื่องวิชาอาคมแล้ว ยามอยู่กับหลวงปู่ ท่านมักมีคำสอนที่ดี ๆ มาสอนใจเสมอ มีคติธรรมดี ๆ มาสอนเตือนใจ ท่านสอนเรื่องการเป็นยอดคนที่ผมนำมาใช้จนถึงปัจจุบัน ทางด้านไสยเวทย์ ก็มีวลีเด็ดที่ท่านพูดบ่อย ๆ เช่น "ของตุ๊ลุงเอาไปใช้ เอาไปลองดูเต๊อะ" เพราะท่านมีคติเหมือนครูรุ่นเก่า คือของจริงต้องลองได้
วิชาที่ขึ้นชื่อของหลวงปู่มีอยู่หลายอย่างด้วยกัน อาทิเช่น
- วิชาตะกรุดสงครามญี่ปุ่น ลักษณะเป็นตะกรุดที่ใช้คาดเอว ท่านได้ทำไว้ในช่วงเมื่อครั้งสงครามโลก มีประสบการณ์เป็นอย่างมาก ทั้งด้านข่ามคงและแคล้วคลาด ท่านเคยทำให้ลูกศิษย์ที่ไปสงครามแล้วรอดปลอดภัยกลับมาทุกราย
- วิชาทางด้านเสือ หลวงปู่ท่านเคยเรียนวิชาจำพวกเสือมาหลายแขนง เช่น เสือโคร่ง เสือเหลียวหลัง ฯลฯ แต่ที่ท่านบอกว่าเป็นที่สุดแห่งพญาเสือ คือ เสือเผือก วิชานี้มีทั้งมหาอำนาจ ข่ามคง เสน่ห์ ตลอดจนหากินเก่ง
- วิชามนต์อ้ายเงาะ หลวงปู่เคยบอกผมว่า พระสังข์หาเนื้อหาปลา คนมีปัญญาก็นำมาเป็นโภคทรัพย์ หากถอดความในมนต์ จะเห็นได้ว่า เป็นการเรียกจิตมนุษย์ทั้งปวง ไปจนถึงสรรพสัตว์ หมู่มวลเทวดา และหมู่มวลพรหม
ฯลฯ
ครูบาคำหล้า กับผู้เขียน
นับว่าท่านเป็นพระที่มีอภิจิต เป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่ง ยามท่านละสังขาร เมื่อประชุมเพลิง อัฐิของท่านบางส่วนได้เกิดการแปรเป็นพระธาตุ เป็นความโชคดีของผมที่มีวาสนาได้เรียนคาถาอาคมจากปากของท่าน แม้นเวลาจะนานเกินสิบปี แต่ก็ไม่เคยลืมเลือนเลย
อัครบุญ
ติดต่อพวกเราได้ตามที่อยู่ด้านล่างนี้ (FB Fanpage : อัครบุญ)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
