แค่ต้นไม้ที่ตายแล้ว
อยากสิบอกว่าทุกอย่างล้วนมีค่าในตัวเอง บางคนอาจจะมองว่าไร้ค่า แต่อาจจะสำคัญกับคนอื่น และเพื่อนๆ ที่อยู่ร่วมโลก ทุกคน ทุกสิ่งทุกอย่างหาแตกต่างกันไม่ แล้วแต่ไผ๋สิแนมซอด...
สรรพสิ่งล้วนมีเกิดตั้งอยู่และดับไป
มีใครรู้ขึ้นหรือลงตรงมองแสง
วิวและภาพถ่ายเช้าเย็นเป็นแนวแดง
บ่อาจแบ่งเช้าค่ำน่าขำใจ
จะยิ่งใหญ่แค่ใหนก็มอดดับ
ต้องลาลับโลกไปมองไม่เห็น
เช้ากลางวันบ่ต่างห่างถึงเย็น
เป็นเด็กเล่นบ่ถึงแก่อาจล่วงเลย
แต่หากมีความดีที่สร้างสม
ไร้คนชมติดหลังพระบ่เปิดเผย
จะส่งผลให้ดีชั่วติดตัวเอย
ใครกันเอ่ยจะดูรู้แก่ใจ
เปรียบเหมือนดั่งภาพที่เห็นเป็นแก่นสาร
ให้ลูกหลานได้เห็นเป็นแก่นไม้
แต่หยัดยืนคู่สุริยาอย่างท่าทาย
อยู่เดียวดายให้นกกามาพึ่งผิง
จาก ทิดเซียง ศรีสะเกษ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
