ลับฟ้า, อรุณรุ่ง
ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะสั้นเสมอ
ในขณะที่ช่วงเวลาแห่งความทุกข์นั้นดูราวกับจะไม่มีวันสิ้นสุด
ยามแสงตะวันใกล้ลาลับขอบฟ้า หมู่ก้อนเมฆเรียงรายอยู่บนท้องฟ้าสีคราม บางก้อนคล้ายสิงโตกำลังกระโดดสูง ดูนั่นสิถัดไปเป็นช้างขนาดเขื่องกำลังพ่นน้ำ พอมองไกลไปอีกหน่อย ก้อนเมฆนั้นมีรูปร่างเป็นปลาโลมากำลังเริงระบำแสงสุดท้ายของวัน
แม่น้ำเบื้องล่างระยิบระยับเมื่อต้องแสงอาทิตย์ สีน้ำเงินเข้มทอแสงสีส้มฉาน เรือขนสินขาล่องไปตามเรือลากจูงอย่างช้าๆ ส่วนเรือหางยาวกำลังเร่งรีบส่งนักท่องเที่ยวก่อนหมดเวลาบริการ
ฉันทอดสายตา ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับแม่น้ำตรงหน้าที่กำลังไหลเอื่อยๆ ลมพัดหวนมาอีกครั้ง ภาพวันวานก่อนจะเข้ามาที่นี่ ความฝันของเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับที่แห่งนี้ จนได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่ง
ทุกครั้งที่มีความสุขหรือทุกข์ใจ ฉันมักจะมายืนเฉยๆ หรือบางทีก็แค่นั่งโง่ๆ มองสิ่งเหล่านี้
นักท่องเที่ยวเหมาลำเรือสำราญ ล่องชมบรรยากาศสองฟากฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ท่าเรือวังหลังใกล้ปิดทำการ งดข้ามฟาก
ความมืดเริ่มมาเยือน สายลมพัดต้นสนโยกไสว แสงหลอดไฟสีส้มสว่างวาบขึ้น สาดส่องไปยังตัวอาคารสีครีม ยอดปลายแหลมดุจดั่งดินสอ ที่จะขีดเขียน แต่งดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืน เสียงน้ำกระทบฝั่งตลอดเวลา
ใจของฉันที่อ่อนไหว ปลิดปลิวไปกับสายลม~
ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะสั้นเสมอ
ในขณะที่ช่วงเวลาแห่งความทุกข์นั้นดูราวกับจะไม่มีวันสิ้นสุด
แต่เชื่อฉันสิ ทุกอย่างจะค่อยๆ จางหายไป
เมื่อรุ่งเช้าของวันพรุ่งนี้มาถึง...
ลับฟ้า, อรุณรุ่ง
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
