ภาพนี้เป็นผลงานของแวนโก๊ะ ที่ผมไม่เคยได้เห็น หรือจำไม่ได้ก็ไม่รู้
โดยรวมจะเป็นสีในโทนร้อน สีส้มเป็นสีโดยรวม และมีจุดเด่นเป็นสีแดง ตรงหลังคาบ้าน
จะมีเส้นนำสายตา เป็นเส้นแบ่งของทุ่งนาหรือทุ่งหญ้าเป็นเส้นสีเขียวเข้ม นำสายตาไปสู่ท้องฟ้าสีเหลืองที่ มีพื้นทีเพียงนิดเดียวตรงขอบฟ้า เป็นสีเหลืองผสมขาว (การผสมขาวกับสีเหลืองทำให้ภาพดูรู้สึกไกลขึ้น) ตรงขอบด้านบนทางซ้ายมือเพียงช่องเล็กๆ เส้นนำสายตานี้ทำให้รู้สึกภาพมีระยะ
ทุ่งหญ้าสีโทนร้อนโอบล้อมด้วย สีโทนอุ่นของหุบเขาคือสีม่วงผสมขาวและดำในช่วงผสมสี (การผสมสีดำหรือ เทาลงไปในสีต่างๆทำให้สีรู้สึกอุ่นขึ้น)
การเน้นตัวบ้านให้เด่นขึ้น ด้วยการวาดต้นหญ้า ต้นไม้รายล้อม ตัวบ้านหลังคาสีแดง ทำให้ตัวบ้านเด่นแต่ก็ไม่ โดดเกินไปเพราะ สีโทนร้อนได้โดนเบลก ด้วยสีเขียวของต้นหญ้าเหล่านั้น
ศิลปินจะไม่ใช้เส้นตรงในการเขียนเส้นแต่จะใช้เส้นตรงทีมีความคดโค้งแทนเพื่อไม่ให้ดูเเข็งจนเกินไป
สำหรับระยะหน้า ทีกินพื้นทีเพียงสิบเปอร์เซ็นโดยประมาณ จะรู้สึกอบอุ่นเพราะศิลปินใช้สีโทนอุ่นในการควบคุมให้คนดูรู้สึกไม่ร้อนจนเกินไป
และคงเป็นทีรู้กันแล้ว่าภาพเขียนของแวนโก๊ะ จะใช้ทีแปรง ในการวาดโดยทั้งภาพ
ทีแปรง จึงมีลักษณะคล้ายการป้า้ยๆด้วยเนื้อสี ด้วยแรงกดของพู่กัน เพื่อให้คล้ายภาพแกะสลักไม้