มีคนสงสัย ว่าเวลาหมอยุ่ง หมอยุ่งขนาดไหน
เพื่อนผมที่ไม่ใช่บุคลากรทางการแพทย์หลายคน ไม่ว่าจะมีแฟนเป็นหมอ เพื่อนเป็นหมอ หรือสัมพันธ์กับหมอยังไง มักมีประเด็นเรื่อง "เวลา"ให้ไม่เข้าใจกันบ่อยๆ
ผมขอเล่าช่วงเวลาที่ยุ่งที่สุดในช่วงชีวิตการเรียนแพทย์ คือ ช่วงการอยู่เวรสมัยเรียนปี6(Extern) และ เรียนจบ ใช้ทุน ปีแรก(Intern)นะครับ
ช่วงปี6 หรือ Externเป็นการเรียนปีสุดท้าย ที่ต้องใช้สิ่งที่เรียนมาทุกอย่าง ในการดูแลผู้ป่วย
โดยเป็นด่านหน้าเต็มตัวที่ต้องเจอผู้ป่วยคนแรก ก่อนซักประวัติตรวจร่างกาย แล้วรักษา หรือรายงานอาจารย์ก่อนเพื่อขอคำปรึกษาและทำการรักษาต่อไป
เวรที่ยุ่ง คือการอยู่เวรฉุกเฉิน และเวรผู้ป่วยในบางแผนก
มาเริ่มที่ เวรฉุกเฉินกันก่อน
การอยู่เวรฉุกเฉิน จะอยู่เป็นกะ 8ชม.เช้า8.01-16.00 ,บ่าย16.01-0.00 ,ดึก 0.01-8.00 (ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยได้กะเดียวหรอก มักควงยาว2กะ 16ชม.แล้วค่อยเว้น8ชม.พัก)
มีหมอ 4-8คนแล้วแต่รพ. พยบ2-4ทีมทีมละ3-4คน บุคลากรร่วม10-20
คนก็ดูเยอะนะ แต่ทำไมยุ่ง
ในรพ.ใหญ่ๆ เหตุการณ์ที่คุ้นชินคือ เคสหมุนเวียนเข็นเข้าออกห้องฉุกเฉินแทบตลอดเวลา
ทุกเคสที่เข้าห้องฉุกเฉิน ย่อมมีอาการเเย่จริงอยู่แล้ว ต้องได้รับการทำหัตถการต่างๆ แล้วแต่อาการที่มา
ซึ่งการทำหัตถการทุกอย่าง ต้องมีกระบวนการหลายอย่าง ตั้งแต่เตรียมอุปกรณ์ เตรียมคนไข้ ล้างมือ ใส่ถุงมือหน้ากาก ผ้ากันเปื้อน
ช่วงใส่ชุดใส่ถุงมือแล้วนี่ ไม่ต้องพูดถึงเลยนะครับ ว่าจะรับโทรศัทพ์ได้มั้ยเวลาเร่งๆ คงไม่มีใครถอดถุงมือมารับหรอกครับ ถ้าไม่คิดว่าด่วนมากกว่าเคสที่อยู่ตรงหน้า
คิดดูว่า เป็นปี6 เสมือนหมอใหม่ๆที่เพิ่งจบ เพิ่งเรียนแล้วมาเจอเคสจริงตรงหน้าแล้วให้ทำเลย ความกดดันมันทำให้ยิ่งรู้สึกว่า มันยุ่งมันเยอะกว่าเดิมมาก
ยิ่งถ้าเป็นเคส หัวใจหยุดเต้น แล้วต้องCPRหรือปั๊มหัวใจด้วยแล้ว
ยุ่งต่อไปเลยอีกอย่างน้อยครึ่งชม.ครับ
ต้องปั๊มหัวใจ ต้องใส่ท่อช่วยหายใจ ต้องคุมทีม สั่งโน่นนี่ลูกทีม พร้อมกับต้องคิดว่า เคสนี้หัวใจหยุดเต้นเพราะอะไร ต้องเจาะเลือดดูอะไรบ้าง ทุกอย่างต้องทำรวดเร็วที่สุดเพื่อให้ชีพจรผู้ป่วยกลับมาอีกครั้ง
บางครั้ง อีก10นาทีกำลังจะลงเวรอยู่แล้ว
เสียงกริ่งสัญญานดัง พร้อมกับรถนอนเข็นคนไข้เข้ามา3-6คน
อุบัติเหตุหมู่!!
เรื่องยาวละครับ ถ้าเจออย่างนี้
ผมเคยอยู่เวรบ่าย 4โมงเย็น ถึงเที่ยงคืน
อีก10นาทีจะลง เจออุบัติเหตุหมู่
รถกระบะชนรถเก๋ง รถกระบะบรรทุกคน อีกเกือบ10คนรวมคนในรถ รถเก๋งมี2คนเป็นแฟนกัน
หลังกระบะ 6คน เทกระจาด บาดเจ็บหนัก4คน อาการโคม่า2คน ในรถก็บาดเจ็บหนัก2คน
รถเก๋ง คนขับบาดเจ็บไม่มาก แต่คนนั่งข้างๆศีรษะกระแทก สลบปลุกไม่ตื่น
รวม 8คน แบ่งเข้าห้องฉุกเฉินมา2เซต เซตแรก6 เซตหลัง2
ตามจริง พวกผมควรลงเวรได้แล้ว แต่ด้วยว่า เป็นเวลาคาบเกี่ยวเวรดึก ซึ่งมีบุคลากรน้อยกว่าเวรบ่าย
ตามจรรยาบรรณและน้ำใจในฐานะเพื่อนแพทย์ แพทย์เวรบ่ายเลยต้องอยู่ช่วยเวรดึกทั้งหมด (ในใจนี่คือ อยากอาบน้ำนอนใจจะขาดแล้วว😭😭😭)
วันนั้น ผมได้ลงเวร ตี2
กว่าจะอาบน้ำนอนอีก เกือบตี4 แล้วต้องตื่นมาราวน์วอร์ดอีกตอน6โมงเช้า และรีบราวน์ให้เสร็จก่อน8โมงเช้า เพื่อวิ่งมาอยู่เวรฉุกเฉินต่อถึง4โมงเย็น
*ราวน์วอร์ด คือ ตรวจเยี่ยมผู้ป่วยใน และสั่งการรักษาประจำวัน
ช่วงพีคๆที่เคยยุ่งสุดคือ ควงเวร 8โมงเช้า ถึงเที่ยงคืน ได้ลงตี1ครึ่ง นอนตี3 ตื่นมาราวน์ตี5 (เพราะอาจารย์บอกจะมาราวน์ไว เลยต้องรีบราวน์ให้เสร็จก่อนอาจารย์มา)แล้วต้องไปอยู่เวรฉุกเฉินต่อตอน8โมง ควงต่อถึงเที่ยงคืน
อ่านมาถึงตอนนี้ คงสงสัยว่า แล้วหมอกินข้าวตอนไหนกัน
เวลากินข้าว ไม่แน่นอนครับ เอาง่ายๆคือ
"กินตอนว่าง"ครับ
เวรยุ่งน้อยหน่อย ก็สั่งข้าวมา แล้วผลัดกันไปนั่งกินข้าว
บางวันยุ่งจนไม่กล้าขอออกไปกินเพราะพี่หมอยังไม่ได้กิน!
อดข้าวไปสิครับ
แต่ก็ไม่บ่อยนัก ส่วนใหญ่ก็ได้กินแหละคับ แต่แค่ไม่ค่อยเป็นเวลา
แล้วกินข้าวอย่างไม่เป็นสุขเท่าไหร่ TT (เย็นชืดหมดแล้ว ข้าวจ๋าา)
เพื่อนผมเคยมีแฟนเป็นหมอ แล้วทะเลาะกัน
มาปรึกษา
ประโยคคลาสสิคคือ "แค่5นาที เขาก็ให้กูไม่ได้หรอวะ"
ผมตอบว่า "ถ้าเขาบอกว่า ไม่ได้ คือไม่ได้จริงๆว่ะ"
"มีปัญหากับแฟน ยังดีกว่ามีปัญหากับเพื่อนร่วมงาน หรืออาจารย์หมอนะเว่ย"
"บางที เวลาเครียดๆ ขุ่นมัว เขาอาจไม่อยากคุยกับแฟน เพราะกลัวไปหงุดหงิดใส่ก็ได้นะ"
อันหลังนี่จริงครับ บางทีเจอเคสไม่สบอารมณ์เช่น กินยาฆ่าตัวตายมา อ้วกเป็นเลือดมาหลายครั้ง เพราะกินเหล้าประจำไม่ยอมเลิก
วัยรุ่นตีกัน บาดเจ็บแล้วเราต้องมานั่งเย็บแผลให้พวกเค้า บางคนเมาโวยวายตอนเย็บอีก
ผมก็หงุดหงิดไม่อยากคุยกับใครครับ หรือถ้าคุยก็คงอยากระบายให้ใครสักคนฟัง ซึ่งเราเลือกจะไม่คุยดีกว่าเอาพลังงานลบไปให้คนอื่น
พอได้พักก็หายไปเองแหละครับ
ถ้าอยากคบกับบุคลากรสายนี้ เมื่อเขาอยู่เวร ต้องเข้าใจเขาให้มากๆ อย่ายุ่มย่ามเซ้าซี้
ผมโชคดี มีครอบครัวที่เข้าใจ มีเพื่อนและมีแฟนสายงานเดียวกัน
เวลาเวร หรือพักจากเวร ถ้าผมบอกว่าง่วงว่าเหนื่อย แฟนผมจะไม่โทรมาวุ่นวายเลย
จะส่งแค่ข้อความมาสั้นๆ "สู้ๆนะ^^~"
ได้คุยกันน้อย แต่มันทำให้รักกันมากขึ้น ดีกว่าจุกจิกจู้จี้กลัวเขาจะไปมีคนอื่นแล้วอ้างว่ายุ่ง
ยิ่งไปเรียกร้อง เขาจะยิ่งไปมีอื่นจริงครับ
เวลากลับบ้าน พ่อแม่จะไม่ให้ทำอะไรมากมาย อยากนอนก็นอน อยากเล่นก็เล่น อยากทำอะไรก็ทำเลย เพราะลูกทำมามากเเล้วตอนอยู่รพ.
ไม่งั้นคงเครียดเหมือนบางคน ที่ถึงขั้นต้องปรึกษาอาจารย์หมอจิตเวช เพื่อกินยาบรรเทาอาการให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้
ถือว่าโชคดีที่ผมผ่านมันมาได้โดยไม่ทุลักทุเลเท่าไหร่ แค่เหนื่อยตอนทำงานแค่นั้น
ช่วงหนึ่งของชีวิตที่วุ่นวาย
ครั้งต่อไปจะเล่าถึง เวรผู้ป่วยใน
รพ.ใหญ่ๆก็ยุ่งพอๆกับฉุกเฉินเลย
จะเป็นยังไง ติดตามได้ตอนต่อไป
นี่แหละ the doc(tor) lifeของจริง
#thedoclife
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
