Blockdit Logo (Mobile)
Write Life
•
1 มิ.ย. 2020 เวลา 00:04 • ความคิดเห็น
ชีวิตมนุษย์ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง
ภายใต้ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่มีต่อกัน
การมีกัลยาณมิตรที่ดีเพียงไม่กี่คน
ก็นับเป็นกำไรชีวิตอย่างมหาศาล
อย่างไรก็ตามตลอดการดำเนินชีวิต
เราอาจจะต้องพาลพบกับบุคคลหลายกลุ่ม
หลายสาขาอาชีพ ในที่นี้ผู้เขียนจึงต้องการสื่อถึง
ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในมุมมองของ.....
“การให้ใจ”
หากคุณลองสำรวจบุคคลรอบกายและพิจารณาถึงระดับของความสัมพันธ์ ความสนิทสนม ความไว้เนื้อเชื่อใจ
คุณอาจจะรับรู้ได้ว่าความรู้สึกหรือความลึกซึ้งที่มอบให้หรือได้รับจากแต่ละคนนั้นมีระดับที่แตกต่างกัน
หากจะเปรียบเทียบให้เห็นภาพที่ชัดเจนขึ้น
ลองให้ระดับความลึกซึ้งของเพื่อนแต่ละคนของคุณ
ไม่เท่ากันเลยใช่ไหมล่ะคะ?
กับคนบางคนคุณอาจจะสามารถขอคำปรึกษาในเรื่องเรียนหรือเรื่องงานได้อย่างดี แต่ก็ไม่อาจไว้ใจพอที่จะเล่าเรื่องราวส่วนตัวหรือเรื่องครอบครัวให้เขาได้ฟัง
ในขณะที่อาจมีเพื่อนอีกคนที่คุณรู้จักเพียงไม่นานคุณกลับไว้วางใจในการเล่าหรือขอคำปรึกษาเรื่องปัญหาครอบครัว
แม้แต่หากเราลองเปรียบเทียบพฤติกรรม
การรับและการให้ความช่วยเหลือของแต่ละคน
คนบางคนพร้อมที่จะหยิบยื่นทุกความช่วยเหลือ
โดยที่เราไม่ต้องร้องขอ
ในขณะที่อีกคนแม้เขารับรู้ได้ว่าเรากำลังลำบาก หรือแม้ว่าเราจะอ้อนวอนขอร้องเพียงใด ก็กลับไม่มีสัญญาณใดตอบกลับมา มันเป็นเพราะอะไรกัน ?
“เมื่อใจเรา...ไม่เท่ากัน” ประโยคนี้ผู้เขียนต้องการ
สื่อถึงการเป็นผู้ให้และผู้รับในทุก ๆ ความสัมพันธ์
ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของความรัก ความไว้ใจ หรือการช่วยเหลือ
เหตุผลส่วนหนึ่งที่อาจทำให้ความสัมพันธ์ต้องจบลง คือเมื่อเราสัมผัสได้ว่าระดับของ “การให้ใจ” มีความแตกต่างกัน...มากจนเกินไป
เคยมีเหตุการณ์ในชีวิตคุณบ้างไหมคะ
ที่คุณได้ให้ความใส่ใจ ให้การช่วยเหลือกับใครคนใดคนหนึ่งอย่างเต็มกำลัง ไม่ว่าเขาจะมีปัญหาเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว คุณก็จะรับฟังอย่างตั้งใจ พร้อมกับพยายามคิดหาวิธีในการแก้ไขปัญหาเหล่านั้นเสมือนราวกับว่าเป็นปัญหาของตัวเอง
แต่แล้วเมื่อถึงคราวที่ตัวคุณมีปัญหา
เขากลับไม่สนใจใยดี ไม่คิดแม้แต่กระทั่งจะไถ่ถาม
หรืออาจมีคำพูดบางอย่างที่แสดงถึงความรำคาญใจ จนทำให้คุณต้องย้อนถามตัวเองอีกครั้งว่า
นี่เราเป็นเพื่อนกันจริง ๆ ใช่ไหม เป็นคนที่รักและหวังดีต่อกันจริง ๆ ใช่ไหม หรือกระทั่ง เราควรจะอยู่ใกล้ ๆ คน ๆ นี้ต่อไปหรือไม่
การรับบทผู้ให้อยู่ฝ่ายเดียวในความสัมพันธ์นั้น
ไม่นานวันอาจเหนื่อยล้า จนอาจถอดใจได้
และเมื่อผู้รับ ไม่ได้รับอย่างที่เคยเป็นมา
การเปรียบเทียบ การโหยหา เรียกร้องถึงเวลาเก่า ๆ
จึงเกิดขึ้น
หากแต่ว่า...มันสวนทาง
หนึ่งคน...กำลังหมดใจกับความสัมพันธ์
อีกคน...เรียกร้องให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม
ทุก ๆ ความสัมพันธ์จะราบรื่นได้
เมื่อมีการรับและการให้ที่สมดุลกัน
ลองทบทวนกันดูนะคะ ตอนนี้กำลังมีปัญหา
ในความสัมพันธ์ใดอยู่หรือเปล่า
หากในวันนี้มีใครที่ให้ใจกับคุณมาก ๆ
ไม่ว่าจะในสถานะความสัมพันธ์ใดก็ตาม
ได้โปรด...
อย่าละทิ้งความรู้สึกเขา
อย่าเฉยชากับสิ่งใด ๆ ที่เขาทำให้
อย่ารอจนถึงวันที่เขาหมดใจ ...
แล้วถึงคิดได้ว่า “เขาสำคัญ”
เครดิตภาพจาก pixabay.com

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา