• “เม็ดฝนที่ถูกขับไล่” กับ... 💧
“เมล็ดถั่วงอกน้อยในกองปฏิกูล” 😢🌾 •
บนท้องฟ้า ยามที่เมฆสีดำกำลังตั้งเค้า
แสงแดดตกกระทบ และสะท้อนออกมาเป็นรูปเงา
เฉดสีเทาเหลื่อมเส้นสีทอง ส่องประกายทั่วนภา
.
ณ ความงามบนนั้น กลับมีเรื่องเศร้าบางอย่างแฝงอยู่ เพราะเมฆดำทึบที่เอ่ยถึงเมื่อครู่ กำลังเอื่อมระอากับบรรดาเม็ดฝน ที่กักตัวอยู่เต็ม...
.
มันอึดอัดกับภาระที่แบกรับ
มันซึมซับความเกลียดชังอย่างเข้าไส้
มันไม่ต้องการ “พวกเม็ดฝน”
ที่ครั้งหนึ่งเคยดูดขึ้นมา อีกต่อไป
.
“จงลงไป ออกไป ข้าไม่ต้องการ!!”
.
ทันทีที่สิ้นเสียงคำราม ก้อนเมฆก็ไม่ถามความสมัครใจ และบีบรัดขับไล่ “เหล่าหยดน้ำ” ที่คิดว่าตนเองแบกภาระไว้ ลงไปสู่เบื้องล่างอันห่างไกล อันตรธาน..
.
💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||
.
“ซ่า ซ่า!!” เสียงมันดังจนไม่รู้ว่า มาจากความเร็วที่ดิ่งผ่านอากาศของ “บรรดาเม็ดฝน” หรืออาการร้องไห้ที่ดังระงม ของพวกมันกันแน่?
.
เพราะความรู้สึกย่ำแย่ จากการถูกก้อนเมฆ และสรรพสิ่งต่างๆบนท้องฟ้าขับไล่ไสส่ง ยังคงไม่~จางหายไป..
.
🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾
.
ตัดกลับมายังผืนแผ่นดินกว้างใหญ่
ที่ความแห้งแล้ง เผาไหม้
ผลาญทำลายชีวิตมานานแรมเดือน
.
มีเมล็ดถั่วงอกเล็กๆเมล็ดหนึ่ง ที่หลุดล่อน ร่วงโรยออกมาจากต้นของแม่ มันตกกระทบหิน กระดอนไปยังขี้ดิน และจ่อมจมลงในมูลขี้โคลนสาปควาย
.
“อนาคตของเราจบแล้ว” เจ้าเมล็ดถั่วน้อยคิด
“ชีวิตและการเติบโตของเราคงมาได้แค่นี้”
“เพราะความโชคร้าย ช่างไม่ปราณี”
“ดันให้มาอยู่ในสภาพแวดล้อม ที่อับจนหนทาง!”
.
“มองทางไหนก็มืดไปหมด
น้ำไม่มีสักหยด แถมกองขี้ที่มาจมอยู่ยังแห้งผาด
ดั่งตกในขุมนรกของความพลั้งพลาด
ที่มัจจุราชลงทัณฑ์ โดยการไม่ให้เติบโต”
.
เมล็ดถั่วน้อยโมโห ผิดหวัง และฝังตัวอยู่ในปฏิกูล
ที่ไร้ทางออก อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย...
.
แต่คุณก็รู้ใช่ไหมว่า? อีกไม่กี่อึดใจหรอกหนา
ที่เม็ดฝนผู้มองตนเองไร้ค่า จะตกลงมา
เพื่อพบหน้ากับ เมล็ดถั่วน้อยผู้ต่อว่าโชคชะตา เมล็ดนี้
.
💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||💧||||
แล้วเมื่อนั้น “ความมหัศจรรย์” จะเกิดขึ้นมา!
🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾..🌾
.
ใช่ครับ เมล็ดถั่วจะได้น้ำ และงอกงามขึ้น
ขณะที่ เม็ดฝน จะได้ชื่นใจกับ “การให้”
ที่ช่วยขจัดปมด้อยอันไร้ค่า ออกไปจากใจ
.
เพราะการ “หยิบคว้าและมอบให้”
ได้นำมาซึ่งชีวิตใหม่
ที่อาจเปลี่ยนหัวใจของเราทุกคน
ให้นุ่มนิ่ม น่ารักไปตลอดกาล
.
โปรดสดับรับฟัง...
ในเสียงร้องของผู้คนรอบข้างที่ขับขาน
และปลดปล่อย...
“พลังงานแห่งความดีงาม”
ที่อยู่ภายในใจของตนเอง ให้แก่ผู้คน
.
เพราะวันหนึ่งวันใด เราอาจจะเจอ หรือกลายเป็นดั่ง “เมล็ดถั่วงอกในกองปฏิกูล” หรือ “เม็ดฝนที่ถูกก้อนเมฆขับไล่” ได้ในทุกจังหวะของชีวิต ด้วยเช่นกัน...
#เมื่อชีวิตมีการปฏิสัมพันธ์
#การช่วยเหลือด้วยความรักที่เติมเต็มกัน
#นั้นเป็นสิ่งจำเป็น
#แม้คุณค่าของเราอาจยังไม่มีใครเห็น
#แต่โปรดเชื่อเถิดว่า
#คุณทุกคนเป็นสายฝนที่มีคุณค่าในตัวเองมากมาย
#ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้
#และอยากบอกคุณมากมากว่า...
#ขนมปังก้อนนี้ขอส่งฝันดีราตรีสวัสดิ์ให้นะครับ
#Hebrews4(16)
#aDailyBread
#ขนมปังยามเช้า 🍞😊 ... 💧🌾❤️
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
