พระสูตรเรื่อง : "เหตุให้ไม่ปรินิพพานในปัจจุบัน"
-บาลี สฬา. สํ. ๑๘/๑๒๘/๑๗๘.
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! อะไรหนอเป็นเหตุ อะไรหนอเป็นปัจจัย ที่ทำให้สัตว์บางพวกในโลกนี้ ไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม (ปัจจุบัน) ?”.
ท่านผู้เป็นจอมเทพ ! รูป ทั้งหลาย ที่จะพึงรู้ได้ด้วยจักษุ มีอยู่, เป็นรูปที่น่าปรารถนา น่าใคร่ น่าพอใจ มีลักษณะน่ารัก เป็นที่เข้าไปตั้งอาศัยแห่งความใคร่ เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด. ถ้าว่า ภิกษุย่อมเพลิดเพลิน พร่ำสรรเสริญ เมาหมกอยู่ ซึ่งรูปนั้นแล้วไซร้; เมื่อภิกษุนั้นเพลิดเพลิน พร่ำสรรเสริญ เมาหมกซึ่งรูปนั้นอยู่, วิญญาณนั้น เป็นวิญญาณอันตัณหาในอารมณ์คือรูป อาศัยแล้ว วิญญาณนั้นคืออุปาทาน. {๑}
ท่านผู้เป็นจอมเทพ ! ภิกษุผู้ มีอุปาทาน ย่อมไม่ปรินิพพาน.
[ในกรณีแห่ง เสียง ที่จะพึงรู้สึกด้วยโสตะ กลิ่น ที่จะพึงรู้สึกด้วยฆานะ รส ที่จะพึงรู้สึกด้วยชิวหา สัมผัสทางกาย ที่จะพึงรู้สึกด้วยกายะ (ผิวกายทั่วไป) และธรรมารมณ์ ที่จะพึงรู้สึกด้วยมนะ ก็ได้ตรัสไว้ด้วยข้อความทำนองเดียวกันกับในกรณีแห่งรูปที่จะพึงรู้ได้ด้วยจักษุ ข้างบนนั้น].
ท่านผู้เป็นจอมเทพ ! นี้แลเป็นเหตุ นี้เป็นปัจจัย ที่ทำให้สัตว์บางพวกในโลกนี้ ไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม (ปัจจุบัน).
๑. ในที่นี้หมายถึงวิญญาณที่รู้สึกต่อความเพลิน และความมัวเมาในรูปนั้นไม่ใช่จักขุวิญญาณที่เห็นรูปตามธรรมดา.
อ้างอิงจาก : พุทธวจนหมวดธรรม เล่มที่ ๓
พุทธวจน ก้าวย่างอย่างพุทธะ
หน้าที่ ๑๐๙ - ๑๑๐
พุทธวจน (ธรรมะจากพระโอษฐ์)
เว็บไซต์ข้อมูลเพิ่มเติม : http://watnapp.com
ศึกษาดูพระสูตรเพิ่มเติม : https://etipitaka.com/search/
ฟังเสียงธรรมะพระสูตรเพิ่มเติม : https://m.soundcloud.com/search?q=พุทธวจน
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
