ตอนอายุราวๆ13-14ปี ผมเรียนอยู่ในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในอำเภอด่านขุนทดครับ
และ "ซอยครูชลอ" คือซอยซอยหนึ่งที่อยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนของผม
ตามประสาเด็ก ม.ต้นสมัยนั้น ต่างก็รักเเละชื่นชอบการเลี้ยงปลาสวยงามกันแทบทุกคน และ ซอยครูชลอ นี่เอง คือที่หมายหลังเลิกเรียนของผมในทุกวัน
ก่อนรถนักเรียนจะออกจากท่ามุ่งหน้าสู่หมู่บ้าน ผมพอมีเวลาราวๆ20นาที ในการเดินไปที่ร้าน และเลือกซื้อปลาสักตัว กลับมาเลี้ยง
บางวันเป็นปลากัด ที่ซื้อกลับมาใส่ขวดโซดาตั้งเรียงกันไว้ แต่ถ้าหากวันใหนได้ปลาสอด ปลานีออน ปลาบอลลูน หรือปลาเทวดา ผมก็จะนำมาเลี้ยงในตู้รวมขนาดไม่ใหญ่มาก เป็นกิจกรรมที่ผมโปรดปรานมากที่สุดในวัยนั้นเลยครับ
ตอนนี้ผมเองอายุ23ปี
ไช่ครับ จากที่เล่ามาข้างต้น ก็ผ่านมาร่วม10ปีแล้ว
ถึงแม้อะไรๆจะเปลี่ยนไปมาก ผมที่จบ ม.3 ก็ได้เข้าไปเรียนในตัวจังหวัด แต่ก็ด้วยความที่มันเป็นคนเกเร ดันเรียนไม่จบซะนี่
จนถึงวันที่ผมทำฟาร์มแพะร่วมกันกับพ่อแม่ และต่อมาก็ได้ใช้วุฒิที่มีติดตัวแค่ ม.3เข้าทำงานเป็นผู้ช่วยนักธรณีในเหมืองเเร่ไม่ไกลจากบ้านนัก ยาวมาถึงตอนนี้ที่ได้เป็นเจ้าหน้าที่ในห้อง controlroom บริษัทเดียวกัน พอลองย้อนมองกลับไปดู ชวิตตลอด23ปี ดูผกผันดีพิลึกแฮะ
แต่กลับกัน ซอยครูชลอ ก็ยังมีร้านปลาประจำซอย ตั้งอยู่เคียงข้างไม่หายไปใหน เรียกได้ว่ามีซอยครูชลอ ต้องมีร้านขายปลาเป็นแน่นอน
ถึงจะมีเปลี่ยนมือกันไปบ้าง ย้ายที่ตั้งไปอยู้ฝั่งตรงข้ามบ้าง หรือเปิดใหม่ในตึกแถวชุดอื่นข้างๆร้านเดิมบ้าง ตลอดเวลาหลายปี แต่ร้านปลาไม่เคยหายไปใหนเลย
จำได้มีอยู่ช่วงหนึ่งร้านขายปลาเป็นที่นิยมมาก เปิดกันทั่วอำเภอไปหมด ขนาดในซอยครูชลอเอง ยังมีตั้ง2ร้านเเหนะ
แต่แล้วด้วยเหตุใดก็ไม่ทราบ ร้านต่างๆทยอยปิดตัวกันไป ในที่สุดก็มีเพียงแค่ร้านในซอยครูชลอเท่านั้นที่ยังอยู่ครับ
ด้วยความที่วันนี้ผมมีธุระ ต้องไปรับวัคซีนที่ปศุสัตว์อำเภอ มาฉีดแพะในฟาร์ม ขากลับก็เลยแวะซอยครูชลอซะหน่อย เผื่อได้ปลาสวยๆกลับบ้าน อย่างพวกปลาทอง อะไรแบบนี้
พอมาถึง หน้าทางเข้ามีป้ายร้านขายปลา ชี้เข้าไปในซอยตันซอยหนึ่ง
"เปลี่ยนเจ้าของอีกแล้วสิเนี่ย" ผมนึกในใจ พลางขี่มอร์เตอร์ไซค์ตามป้ายเข้าไป
มองเข้าไปก็เจอกับเจ้าของร้าน โอ้โห ป้าคนที่เป็นเจ้าของร้านคนล่าสุด เเกมาขายปลาในซอยนี้ตั้งแต่เมื่อ4ปีที่แล้วแนะ แกรับช่วงร้านต่อมาจากร้านเดิมในตอนนั้น ดีใจเหมือนกันนะที่เห็นเป็นป้าแกยังอยู่
หลังจากพูดคุยถามสารทุกข์สุกดิบกันไปแล้ว ก็มาเข้าเรื่องที่ที่ร้านป้า แทบไม่มีปลาเหลืออยู่เลย
ตามภาพจะเห็นได้ว่าบางตู้แทบจะเป็นตู้เปล่า และอีกหลายตู้ก็เปล่าไปเรียบร้อย
ป้าบอกเป็นเพราะไวรัสโควิด ทำให้นักเรียนปิดเทอม "คนซื้อปลาในอำเภอเราเป็นนักเรียนซะเยอะ พอโรงเรียนปิด ก็ส่งผลอย่างที่เห็น " ป้าเล่า
เดี๋ยวนี้ป้ามีขายหนูแฮมสเตอร์ กระต่าย แล้วก็พวกสัตว์เลี้ยงเล็กๆน้อยๆด้วยครับ
แต่ก็หมดไปแล้วเรียบร้อยในตอนนี้
มุมปลากัดครับ
แม้แต่มุมในดวงใจของเด็กผู้ชายทั้งหลาย อย่างมุมปลากัด ก็ไม่เหลือปลาสักตัว
เศร้า เป็นมุมที่ผมตั้งใจไปเลือกปลากัดแท้ๆ
ปลาติดตู้ก็ยังพอมีอยู่บ้างครับ ประปราย
เป็นปลาทองนิดหน่อย ปลาหมอฮาโลวีน และปลาเสือตอ เป็นต้น
กุ้งสวยงามก็ยังพอมีเหลืออยู่บ้าง
โดยป้าบอกว่ากำหนดการเปิดเทอม คือเดือน กรกฎาคม
ไว้ให้ผมมาใหม่ช่วงต้นเดือน จะได้ดูปลาสวยๆ ตู้ปลาใสๆ สะอาด
และได้ปลาดีๆกลับบ้าน
แต่ถ้าหากสถานการณ์ยังไม่ดีขึ้น โรงเรียนปิดต่อไป ก็คงต้องรอเหมือนเดิม
สุดท้ายนี้ผมอยากจะฝากเพื่อนๆ ให้ช่วยกันดูแลสุขภาพ ทำตามมาตรการป้องกันเบื้องต้นกันอย่างเคร่งครัดนะครับ เพื่อที่จะได้ให้ธุรกิจ หรือร้านรวง สถานที่ที่เราชอบ กลับมาเปิดให้บริการอีกครั้ง ส่วนใครที่ทำดีแล้ว ก็ขอบคุณเเทนเพื่อนๆทุกคนด้วยครับ เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ อดทนเอาไวนะครับ
แล้วพบกันใหม่ครับ
:เต๋า coconut
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
