อย่าตบหน้าคนที่ยิ้มให้เรา
บทเรียนจากผู้นำในสามก๊ก
ลิโป้
โจโฉสั่งทหารล้อมเมืองแห้ฝือไว้อย่างแน่นหนา
ทั้งสี่ด้าน ข้างในเมืองก็ปล่อยน้ำให้ท่วมตาม
แผนการของกุยแก ลิโป้ตั้งรับอยู่ในเมืองแห้ฝือก็อ่อนล้าเต็มที แต่โจโฉยังไม่อาจหักเข้าเมืองได้
ทหารบนกำแพงเมืองพากันต่อสู้ป้องกันอย่าง
เข้มแข็ง ลิโป้ออกคำสั่งว่าหากทหารผู้ใดไม่เต็มใจ
สู้รบก็จะถูกตัดหัว ทหารทั้งหลายต่างเกรงกลัวอาญาทุ่มสุดชีวิตเพื่อป้องกันรักษากำแพงเมืองไว้
ลิโป้ถึงจะมือฝีมือสู้รบเก่งกาจกว่าผู้ใดในแผ่นดิน
แต่ไม่เคยมีน้ำใจรักใคร่เอ็นดูทหารมัวแต่ลุ่มหลง
โจโฉ
ในสตรีรูปงาม บริหารราชการบ้านเมืองตามคำพูดจาว่ากล่าวของสตรี ทหารที่อยู่กับลิโป้ต่อไป
หากวันหนึ่งไม่ตายด้วยน้ำมือของลิโป้ ก็คงจะตายด้วยน้ำมือของโจโฉ เมื่อโจโฉชนะลิโป้และเข้ายึด
เมืองแห้ฝือได้ ซงเหียนและงุยซกทหารของลิโป้
จึงคิดหาทางรอดชีวิตชวนเพื่อนทหารจับตัวลิโป้
แล้วนำไปมอบกับโจโฉเพื่อเอาความดี ความชอบ
ลิโป้อ่อนล้า เหน็ดเหนื่อยจากการต่อสู้ที่ผ่านมา
ในตอนเที่ยงของวันนั้นจึงเดินเข้าไปในศาลาบัญชาการแล้วเผลอหลับไป ซงเหียนและงุยซก
เล่าปี่
เห็นลิโป้เผลอหลับ จึงทำทีเดินเข้าไปใกล้ๆ เมื่อ
แน่ใจว่าลิโป้หลับสนิทจึงพาพรรคพวกเข้ารุมมัด
ตัวลิโป้ไว้อย่างแน่นหนา ลิโป้ตื่นมาก็ตกใจแต่ไม่อาจแก้มัดได้ ซงเหียนและงุยซกสั่งทหารให้เปิด
ประตูเมืองต้อนรับกองทัพรัฐบาล โจโฉสั่งให้ทหารรื้อเขื่อนทดน้ำออกไป น้ำในเมืองจึงลดลง
อย่างรวดเร็ว โจโฉตรวจตราความเรียบร้อยใน
เมืองเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยจึงพาเล่าปี่เดินขึ้นไป
บนหอบัญชาการรบบนกำแพงเมือง จากนั้นโจโฉสั่งให้ทหารคุมตัวลิโป้ขึ้นมา ลิโป้ถูกมัดไว้อย่าง
แน่นหนายิ่งดิ้นก็ยิ่งเจ็บ ขอร้องให้โจโฉแก้มัด
โจโฉจึงว่า ธรรมดามัดเสือต้องมัดให้แน่นจะแก้มัด
ได้อย่างไร ลิโป้อ้อนวอนขอชีวิตกับโจโฉ หาก
โจโฉไว้ชีวิตก็จะขออยู่เป็นข้ารับใช้จนวันตาย
โจโฉยังคงแน่นิ่งไม่สนใจ ลิโป้จึงหันมามองหน้าเล่าปี่คิดว่าโจโฉคงเกรงใจเล่าปี่หากเล่าปี่ขอชีวิต
ลิโป้ถูกมัด
ลิโป้ไว้ จึงกล่าวว่า ข้าถึงที่ตายไม่เห็นจะพึ่งพา
ผู้ใดได้ คงมีแต่ท่านที่จะขอชีวิตข้าไว้ เล่าปี่
พยักหน้าไม่พูดจาว่ากล่าวประการใด โจโฉเห็น
ท่าที่เล่าปี่จึงถามว่า ท่านมีความเห็นประการใด
เล่าปี่สงบนิ่ง กล่าวด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและ
แทงใจว่า ท่านไม่เห็นเต๊งหงวนกับตั๋งโต๊ะเหรอ
ลิโป้ได้ฟังก็โกรธร้องด่าเล่าปี่ว่าเนรคุณ โจโฉจึงเร่งทหารให้พาลิโป้ไปประหารเสีย โจโฉมีน้ำใจ
เกลียดชังคนเนรคุณ ลิโป้เคยฆ่าพ่อบุญธรรมทั้ง
สองคน คือเต๊งหงวนและตั๋งโต๊ เมื่อเล่าปี่ยกขึ้นมา
กล่าวดังนี้ ก็แทงใจโจโฉยิ่งนักลิโป้จึงถูกประหาร
ที่ผ่านมาเล่าปี่ก็คับแค้นลิโป้อยู่ในใจเรื่อยมาที่
ลิโป้ยึดเมืองชีจิ๋วทั้งที่เล่าปี่ก็ทำดีด้วยมาตลอด เมื่อโอกาสล้างแค้นมาถึงดังนี้ เล่าปี่คงไม่ปล่อย
ให้หลุดมือไปอย่างแน่นอน
เล่าปี่ตอบโจโฉ
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้
ความกตัญญูรู้คุณคนเป็นเรื่องที่ดีที่ควรปฏิบัติ
หากเราเนรคุณคน ตบหน้าคนที่ยิ้มให้เราแล้ว
จะมีใครบ้างไหมที่อยากจะยิ้มให้กับเราอีก
คงจะมีแต่คนที่ไม่อยากจะทำดีหรือส่งยิ้มให้
ขอให้ยึดมั่นในความกตัญญูไว้ ไม่ว่ากับผู้ใดที่มีคุณต่อเรา เขาก็จะอยากทำดีกับเราอีกแน่นอน
ขอบคุณเนื้อหาบางตอนจาก
สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน)
สามก๊กฉบับนายทุน
ขอบคุณภาพประกอบเนื้อหาจาก
สามก๊ก 1994
สามก๊ก 2010
ถ้าชอบก็กดไลค์ 👍 ถ้าใช่ก็กดแชร์ 🔄 แต่ถ้าอยากดูแลกันอย่าลืมกดติดตามนะครับ 💓
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
