11 มิ.ย. 2020 เวลา 08:55 • ปรัชญา
ท่านต้องระลึกถึงพุทธประวัติของพระพุทธเจ้าช่วงก่อนที่พระองค์ทรงมีพระชนมายุได้ 29 ชันษา พระองค์ก็ทรงเป็นเช่นเดียวกับซอร์บา (อเล็กซิส ซอร์บา ชายชาวมาซีโดเนียกร้านโลก เร่ร่อนผจญภัย ภาษาของซอร์บาคือการเต้นรำ ดื่มไวน์ และสัมผัสแม่หม้ายทั่วสารทิศ) พระองค์มีอิสตรีแรกรุ่นที่งามเหนือกว่าใครในเมืองเป็นจำนวนถึง 12 คน พระราชวังของพระองค์เต็มไปด้วยเสียงดนตรีและระบำ พระองค์มีอาหารที่ดีที่สุด เสื้อผ้าที่ดีที่สุด และพระราชวังที่ประทับอันงดงามในสวนกว้างใหญ่ พระองค์มีชีวิตที่ลึกล้ำกว่าซอร์บา เดอะกรีก
ผู้ยากจน.
ภาพอภิเษกสมรสเจ้าชาย สิทธัตถะกับพระนางพิมพา
ซอร์บา เดอะกรีก นั้นมีเพื่อนหญิงเพียงคนเดียวที่ทั้งแก่และเหี่ยวย่น เป็นโสเภณีที่ไม่มีใครเป็นลูกค้าอีกแล้ว หล่อนมีฟันปลอม ผมปลอม และซอร์บาเป็นลูกค้าหล่อน เพราะซอร์บาไม่มีเงินเพียงพอที่จะจ่ายให้หญิงคน
อื่น ท่านเรียกซอร์บาว่าเป็นพวกวัตถุนิยม เป็นคนเจ้าสำราญ แต่ท่านลืมช่วงชีวิต 29 ชันษาแรกของพระพุทธเจ้าไปเสียสนิท ซึ่งเป็น 29 ปีแรกที่สมบูรณ์พูนสุขกว่ามาก วันแล้ววันเล่าที่เจ้าชายสิทธัตถะแค่มีชีวิตอยู่ในความหรูหราที่รายล้อมด้วยทุกสิ่งทุกอย่างตามที่พระองค์วาดฝัน พระองค์ทรงอยู่ในดินแดนความฝัน และมันคือประสบการณ์ที่เปลี่ยนพระองค์ให้กลายเป็นพระพุทธเจ้า
มักไม่ค่อยมีการวิเคราะห์ในแบบนี้ ไม่มีใครสนใจช่วงชีวิตแรกของพระองค์ ซึ่งเป็นมูลเหตุสำคัญในการทำให้พระองค์เกิดความเบื่อหน่ายและพระองค์ทรง
ลิ้มรสความสุขจากโลกภายนอกทุกประเภท แต่มาขณะนี้พระองค์ทรงเริ่มต้องการสิ่งที่มากกว่านั้น สิ่งที่ลุ่มลึกกว่านั้น ซึ่งหาไม่ได้จากโลกภายนอก การที่จะหาสิ่งที่ลุ่มลึกท่านต้องกระโจนเข้าไป ดังนั้นเมื่อพระองค์มีพระชนมายุได้ 29 ชันษา พระองค์จึงทรงละทิ้งพระราชวังเพื่อค้นหาโลกภายใน
ภาพจาก Zorba the Greek (1964)
พระองค์กลายเป็นซอร์บา ที่กำลังค้นหาพระพุทธเจ้า ซอร์บา เดอะกรีก ไม่มีวันเป็นพระพุทธเจ้าได้ด้วยเหตุผลง่ายๆ คือความเป็นซอร์บาของเขายังไม่สมบูรณ์ เขาเป็นชายหนุ่มรูปงามที่เต็มไปด้วยความรื่นเริงยินดี แต่ทว่าอยากจน เขาต้องการที่จะมีชีวิตให้ถึงที่สุดแต่เขาไม่มีโอกาสจะได้ใช้ชีวิตอย่างนั้น เขาเริงระบำและขับขานบทเพลง แต่เขาไม่รู้จักความแตกต่างของเสียงดนตรีที่มีระดับสูงขึ้นไป เขาไม่รู้จักการเริงระบำหากนักระบำไม่ปรากฏตัว ซอร์บาที่พระพุทธเจ้านั้นรู้จักได้สูงสุดและลึกสุดของโลกภายนอก เมื่อพระองค์ทรงรู้จักทุกสิ่งทุกอย่างจนหมดสิ้น ตอนนี้พระองค์จึงทรงพร้อมที่จะค้นหาโลกภายใน โลกภายนอกนั้นก็ดีอยู่ แต่ยังไม่ดีพอ และยังมีสิ่งที่ต้องการมากกว่านั้น
โลกภายนอกให้ได้เพียงสิ่งที่อยู่ได้ชั่วคราว พระพุทธเจ้าทรงต้องการสิ่งที่อยู่ชั่วนิรันดร์ ความสุขทั้งหลายล้วนจบสิ้นลงด้วยความตาย พระองค์จึงทรงต้องการรู้จักสิ่งที่ไม่จะจบสิ้นด้วยความตาย
OSHO
โฆษณา