สัตว์เลี้ยงตัวโปรดของผู้นำคือ ?
บทเรียนจากผู้นำในสามก๊ก
อองเฮา
กองทัพฝ่ายรัฐบาลของนายกโจตั้งยัน กองทัพเมืองลำหยงของเจ้ากำมะลออ้วนสุด
อยู่เดือนเศษ เสบียงของกองทัพรัฐบาลก็หมดลง
นายกโจแก้ปัญหาด้วยการยืมเสบียงจากกองทัพ
เรือร่วมรัฐบาลของซุนเซ็ก ซุนเซ็กก็มีน้ำใจให้ยืมข้าวหนึ่งหมื่นถัง อองเฮาหัวหน้านายทหารฝ่าย
พลาธิการทราบว่าได้เสบียงเป็นข้าวเพียงหนึ่ง
หมื่นถังไม่เพียงพอต่อการทำศึกในระยะยาว
จึงเข้าไปรายงานกับนายกโจว่า หากการศึกยืดเยื้อไป เสบียงก็จะขัดสน โจโฉจึงสั่งให้ลดปริมาณ
ข้าวที่จ่ายให้ทหารเพื่อยืดเวลาในการใช้เสบียงให้
นานออกไป อองเฮาไม่เห็นด้วยจึงท้วงว่า หากทำ
ดังท่านแนะนำทหารทั้งหลายจะกินไม่อิ่ม พาให้เสียขวัญ และหมดกำลังใจในการสู้รบ โจโฉจึงว่า
โจโฉ
ข้าได้คิดอ่านแผนการแก้ปัญหาเอาไว้แล้วท่านอย่าได้วิตกกังวลเลย อองเฮาเห็นท่าทีนายก
ยืนยันขันแข็งก็เกรงใจขอลากลับออกไป เมื่อถึงเวลาจ่ายอาหาร อองเฮาก็จ่ายอาหารในปริมาณ
น้อยลงตามคำสั่งของนายก ทหารทั้งหลายได้อาหารน้อยลงก็กินไม่อิ่ม พากันหิวโหยและบ่น
น้อยใจไปทั่วทั้งกองทัพ ว่าถูกใช้มาทำการศึกรับใช้ชาติบ้านเมืองแต่ไม่ได้รับการเอาใจใส่ดูแลให้
อิ่มท้อง เสียงนิทานกระเด็นไปถึงหูนายก จึงคิด
อุบายเอาใจทหารให้มีน้ำใจสู้รบรีบหักเอาเมือง
ลำหยง เมื่อคิดอ่านแผนการอย่างละเอียดละออ
โจโฉจึงให้ทหารไปเรียกอองเฮาเข้ามาพบ
อองเฮารู้เรื่องทหารกินไม่อิ่มมาก่อนแล้วจึงคิดว่า
นายกน่าจะบอกแผนการแก้ปัญหาดังกล่าว
ทหารกินไม่อิ่มพากันน้อยใจ
ก็รีบมาหา โจโฉเห็นอองเฮาเข้ามาก็จ้องมองหน้า
แล้วกล่าวว่า เพื่อให้การศึกเมืองลำหยงไม่ยืดเยื้อ
อีกต่อไป ข้าจะขอยืมของจากท่านสิ่งหนึ่งได้หรือไม่ อองเฮาไม่รู้ว่ามีความนัยประการใดจึงตอบว่า
สิ่งใดก็ตามที่ช่วยให้ท่านยึดเมืองลำหยงได้โดยเร็ว ข้าพร้อมที่จะนำมามอบแก่ท่านด้วยความ
เต็มใจ โจโฉได้ยินดังนั้นก็ปรบมือด้วยความยินดี
สั่งทหารให้จับตัวอองเฮาไว้แล้วเรียกเพชฌฆาต
เข้ามา อองเฮาเห็นดังนั้นก็ทั้งงงและตกใจ จึงถามว่าเกิดเรื่องราวใดขึ้น โจโฉตอบว่าของที่ข้าจะ
ขอยืมก็คือศีรษะของท่าน เพื่อใช้บำรุงขวัญทหาร
ให้มีน้ำใจ กล่าวจบแล้วโจโฉก็กระทำคารวะ
อองเฮาและรับปากว่าจะเลี้ยงดูครอบครัวข้างหลัง
เป็นอย่างดีอย่าได้ทุกข์ใจห่วงใยเลย ขณะที่
อองเฮายินดีให้โจโฉยืมของ
อองเฮาตกตะลึงอยู่นั้น เพชฌฆาตก็นำตัวอองเฮาไปประหาร และตัดศีรษะเสียบประจานไว้
หน้าค่าย โจโฉให้ประกาศต่อทหารทั้งปวงว่า
อองเฮาทุจริตยักยอกข้าวในคลังเสบียง ทหารจึง
ได้รับอาหารน้อยลง แต่บัดนี้อองเฮาถูกลงโทษแล้ว ทหารทั้งปวงเชื่อคำลวงโจโฉก็มีน้ำใจยินดี
ที่โจโฉรักใคร่ ห่วงใย จากนั้นโจโฉสั่งให้เบิกอาหารได้ในปริมาณเท่าเดิม แล้วกำชับต่อไปว่า
ให้ตั้งใจบุกพังกำแพงเมืองลำหยงให้ได้เร็ววัน
หากผู้ใดท้อถอยจะถูกประหาร กองทัพรัฐบาล
โหมกระหน่ำจู่โจมกำแพงเมืองลำหยงทุกทิศทาง
ในที่สุดทหารในเมืองก็ต้านทานไม่ไหว โจโฉจึง
ยึดเมืองลำหยงได้ตามแผนการที่วางไว้ และ
ยึดเสบียงในเมืองลำหยงไว้เลี้ยงดูทหารเพื่อ
ไล่ตามอ้วนสุดต่อไป กองทัพรัฐบาลจึงกุมความได้เปรียบของศึกครั้งนี้อย่างเด็ดขาด
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้
ผู้นำยามอยู่บ้านอาจจะเลี้ยงหมา แมว ไก่ ปลา
หรือตัวอื่นๆอีกมากมาย แต่ในยามคับขันจำเป็น
ต้องเอาตัวรอด ผู้นำบางคนก็เลือกที่จะเลี้ยงแพะ
ไว้รับผิดชอบความผิดของตัวเอง เพื่อให้ตัวเอง
หลุดพ้นจากความผิด จะได้เป็นที่เลื่อมใสศรัทธา
ของผู้คนรอบข้างต่อไป
ขอบคุณเนื้อหาบางตอนจาก
สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน)
สามก๊กฉบับนายทุน
ขอบคุณภาพประกอบเนื้อหาจาก
สามก๊ก 1994
ถ้าชอบก็กดไลค์ 👍 ถ้าใช่ก็กดแชร์ 🔄 แต่ถ้าอยากดูแลกันอย่าลืมกดติดตามนะครับ 💓
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
