13 มิ.ย. 2020 เวลา 12:40 • ปรัชญา
ปรัชญาต้นไม้
ต้นไม้เล็กๆ ที่รอวันเติบโตในอนาคต
มีพี่คนหนึ่งให้ต้นไม้ฉันมาปลูก จากวันนั้นจนถึงวันนี้ก็ห้าเดือนแล้ว การปลูกต้นไม้เล็กๆครั้งแรกในชีวิต ถือว่าเป็นเรื่องยากพอสมควร
วันหนึ่งฉันค่อนข้างหัวเสีย ที่ใบของมันร่วง ฉันจึงถามลุงว่า เมื่อไหร่ต้นไม้จะโตสะที ทำไมถึงยากจัง ขืนใบร่วงอยู่แบบนี้คงตายแน่ๆ
คุณลุง : ใจเย็นๆ เธอว่าการปลูกต้นไม้ที่ยากที่สุดคือตอนไหน?
ฉัน : ..... ตอนปลูกแรกๆใช่มั้ยคะ (เพราะฉันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ)
คุณลุง : ถูก มันยากสำหรับช่วงแรกเท่านั้นแหล่ะ เพราะต้องอาศัยการดูแลเอาใจใส่ รดน้ำพรวนดินสม่ำเสมอ และที่สำคัญคือคนปลูกต้องไม่ใจร้อน
เมื่อมันโตขึ้นเราก็แทบจะไม่ต้องดูแลอะไรมากแล้ว
ฉัน : อ๋อ อย่างงี้นี่เอง
คุณลุง : เธออยากให้ต้นไม้โตเร็ว แต่ตายไว หรือต้นไม้ที่โตช้า แต่กลับคงอยู่ตลอดไป
ฉัน : แบบนั้นคงเลือกแบบที่สองค่ะ
คุณลุง : ดีมาก รู้มั้ยทำไมสองแบบนี้จึงต่างกัน ทำไมต้นไม้ที่โตช้าๆ ถึงอยู่ได้นานกว่าแบบแรก?
ฉัน : เพราะการดูแลหรือคะ?
คุณลุง : นั่นก็ส่วนนึง จริงๆแล้วต้นไม้ที่โตเร็ว จะมีรากที่บางและสั้น ทำให้ฐานไม่ไม่แข็งแรงอย่างที่ควรจะเป็น เมื่อเกิดพายุ หรือลมแรง ก็ล้มตายเสียแล้ว ผิดจากต้นที่โตช้า แต่มั่นคง เพราะจะค่อยๆฝังรากลึกกลายเป็นฐานที่แข็งแรง เมื่อต้นไม้ เผชิญกับพายุ หรือภัยธรรมชาติต่างๆ ก็ทำอะไรมันไม่ได้
ฉัน : โห จริงเลยค่ะ
คุณลุง : จะว่าไปต้นไม้ก็เหมือนกับมนุษย์เรานี่ล่ะ
ฉัน : หา...ยังไงคะ?
คุณลุง : คนที่ประสบความสำเร็จแบบก้าวกระโดด มักไม่มีภูมิคุ้มกันรับมือกับความล้มเหลว ไม่เคยอดทน ใช้วิธีลัดเพื่อให้ถึงเป้าหมายโดยเร็ว เมื่อเกิดวิกฤต อาจทำให้ชีวิตพังในที่สุด ต่างจากคนที่สำเร็จช้า กว่าจะประสบความสำเร็จได้ ต้องฝึกฝน อดทนอย่างยากลำบาก ต้องเพียรพยายามอย่างหนัก ขัดเกลาตัวเองให้แข็งแกร่ง นี่เป็นสิ่งที่ยากที่สุดของความสำเร็จ แต่ถ้าทำได้ ต่อให้เจอวิกฤติเป็นร้อยเป็นพันครั้ง ก็ทำอะไรเราไม่ได้
ฉัน : การปลูกต้นไม้นี่สะท้อนชีวิตเราเหมือนกันแฮะ
ลุง : ทีนี้รู้หรือยังว่าการปลูกต้นไม้ตอนที่ยากที่สุดคือตอนไหน
13 มิถุนายน 2563
ท่านเด็ก

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา