14 มิ.ย. 2020 เวลา 00:30 • ปรัชญา
กายนี้ไม่ใช่เรา
แท้จริงตัวเรานั้นไม่มี
บางคนไม่เชื่อ เถียงว่า
"ต้องมีสิ เพราะเห็นอยู่ และจับต้องได้"
รู้สึกและสัมผัสได้จริง
แต่ควบคุมได้ไหม?
ควบคุมให้ไม่ง่วงไม่นอนได้ไหม?
ควบคุมให้ไม่เจ็บไข้ได้รึเปล่า?
บอกตีนกาให้ไม่ต้องมาหาเราได้ไหม?
หยุดรอยเหี่ยวย่น และความสากกระด้างรึเปล่า?
ปวดท้องถ่ายหนักเบาล่ะ ควบคุมได้ไหม?
ทั้งหมดนี้ก็ควบคุมไม่ได้ทั้งนั้น
ไหนล่ะตัวเรา มีตัวเราแท้จริงที่ไหนกัน?
เมื่อหลุดพ้นจากมายาแห่งตัวตน
สิ่งใดมากระทบ ทุกข์สุขเวียนเข้ามา
ก็ไม่ได้กระทบเรา เพราะแท้จริงไม่มีเรา
.
คนด่าเรา เราก็ไม่ทุกข์
เพราะไม่มีเราให้เป็นผู้ถูกด่า ไม่มีเราให้เป็นผู้ทุกข์
.
กายนี้เจ็บไข้ เราก็ไม่ทุกข์
เพราะรู้ว่ากายนี้ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวเรา
.
อยู่ในโลกแบบรู้จักโลก
อยู่ในมายา อย่างเท่าทันมายา
จิตใจก็ไม่สุขไม่ทุกข์ พบแต่ความสงบ
.
ธรรมทันธีร์🍂
Photo by Samuel Austin on Unsplash
โฆษณา