[ใจบาง] เจ้าดอกหญ้าริมทาง.. ช่างเดียงสา.. เฝ้าเพ้อฝัน

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

14 มิ.ย. 2020 เวลา 04:02 • ปรัชญา

เจ้าดอกหญ้าริมทาง..

ช่างเดียงสา.. เฝ้าเพ้อฝัน

ไม่มีความหมายอะไร.. ไร้ตัวตน

ไม่มีอะไร.. น่าดึงดูดใจ

แม้สีสันก็ไม่สวย..

ไม่มีแม้กลิ่นหอม.. เย้ายวนให้ใครมาดอมดม

แม้เพียงแค่ผู้คนที่มองผ่าน..

ไม่มีแม้ใครเหลียวมอง.. แต่กลับจะเหยียบด้วยซ้ำไป

แม้เพียงเชยชม.. แค่เด็ดดอม แล้วทิ้งขว้าง

ดอกไม้ใจแตกสลาย..

สุดท้ายก็ไร้ค่า..

เจ็บปวดจนตาย..

โอ้หนอ..แม่ดอกหญ้าริมทาง..

ดอกไม้เจ้าเฝ้าใฝ่หา.. จนลืมไปว่า แท้จริงแล้ว ตัวเจ้านั้นมีค่านัก!

แม้เป็นเพียงดอกหญ้า.. ขึ้นอยู่บนพื้น

แต่หากขาดเจ้า.. พื้นนั้นคงแห้งเหี่ยว

ไร้ชีวิต.. ไร้ความงดงาม

ดอกไม้เอ๋ย.. เจ้าเบ่งบานบนต้นนั้นสวยงามมากแล้ว

จงศรัทธาในตนเอง..

โปรดจงจดจำไว้ว่า..

ไม่มีใครทำให้เจ้าด้อยค่า.. หากใจเจ้านั้นไม่ทำตน

ภาพโดย : ใจบาง

โฆษณา