ลูกสาวที่รัก,
ป๊าดุ
ลูกโกรธ ร้องไห้ เสียใจ
จริงๆ ลูกไม่ได้ผิด ลูกแค่ช้า
10 นาที ผ่านไป
ลูกเดินมาหาแม่
น้องเดินตามมา
ลูกบอกว่า
ลูกยังไม่พร้อมจะพูดขอโทษป๊า
ลูกอยากเขียน
ลูกแอบวางแผน ตรงมุมบันได
'หนูอยากเขียน แล้วพับเป็นจรวจ
ให้บินไปที่ป๊า'
เราเดินกันไปที่ห้องครัว
น้องชายลูกช่วยปิดหน้าต่าง ปิดประตู
'เดี๋ยวป๊าได้ยิน'
น้องบอกเหตุผล
ลูกขอความช่วยเหลือ
'มี้ช่วยหนูสะกดหน่อย'
ด้วยซึ้งใจในความกล้าหาญพูดขอโทษก่อนของลูก
'มี้ขอโทษแทนป๊านะ
ที่ลูกทำน่ารักมาก มี้ชื่นชมนะ'
'ไม่เป็นไร มี้ไม่ต้องขอโทษหรอก
คนเราทำผิดกันได้
เป็นเรื่องธรรมดา'
ลูกตอบ
.
.
ลูกไม่ใช่แค่ขอโทษ - แต่ลูกเรียนรู้ที่จะให้อภัยด้วย
ลูกร่อนจดหมายที่เขียนเสร็จแล้วไปให้ป๊า
รอบที่ 1 จดหมายนั้นไปไม่ถึง
รอบที่ 2 จดหมายยังตกอยู่หน้าลูก
รอบที่ 3 ก็ยังไปไม่ถึงป๊า
ลูกตัดสินใจ หยิบมันเดินเอาไปให้ป๊าเอง
'ป๊า เปิดอ่านข้างในสิ'
ป๊า เปิดอ่าน
มุมปากด้านนึง ยกขึ้นเล็กๆ
'ลูกเค้าตั้งใจ
วางแผนกัน เขียนมาให้'
แม่บอกป๊า
ด้วยรู้ว่า เนื้อความสั้นๆ ในจดหมายนั้น
ทำให้กำแพงหินที่แข็งแกร่ง
สั่นสะเทือนลงได้
เพราะมี้เอง ก็มีน้ำเอ่อที่ตา
พร้อมก้อนเล็กๆ ก่อตัวขึ้นที่คอ
หลังเห็นความตั้งใจของลูก
คนขอโทษก่อน ไม่ได้แปลว่าแพ้
แต่เป็นคนชนะ
วางทิฐิ วางตัวตน วางความยึดมั่นถือมั่นลง
...ชนะใจตัวเอง
รู้ว่าอะไร คือสิ่งสำคัญในขีวิต
ขอบคุณที่ลูกเป็นตัวอย่างที่ดีของน้องนะ
ลูกกล้าหาญมาก,
แม่เอง
#forgiveness
#dearmydearestdaughterandson
- 28
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
