Doppelganger แฝดผี คืออะไร?
ตามความเชื่อโบราณของตะวันตก ด็อพเพิลเก็งเงอร์คือแฝดนรกหรือร่างซ้ำที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด เชื่อกันว่าหากปรากฏตัวให้เห็นแล้วจะนำความโชคร้ายมาให้ร่างต้น ก่อนที่ในเวลาต่อมา ศัพท์นี้จะกลายเป็นคำเรียก ‘คนหน้าเหมือน’ ทั่วไปเฉยๆ อย่างไรก็ตาม แนวคิดที่ว่าด็อพเพิลเก็งเงอร์คือร่างของปีศาจนั้นถูกบันทึกไว้เป็นครั้งแรกๆ ในงานเขียนของ ฟรานซิส กรูส เรื่อง A Provincial Glossary ตั้งแต่ปี 1978 แต่ใช้ศัพท์ภาษาอังกฤษว่า fetch เพื่อใช้บรรยายถึง “ผีของคนเป็น” ซึ่งเป็นแนวคิดเดียวกันกับด็อพเพิลเก็งเงอร์ โดยนักวิเคราะห์อธิบายว่า อีกนัยหนึ่ง ร่างซ้ำเหล่านี้สะท้อนถึง ‘ตัวตนที่สอง’ (alter egos) ของแต่ละคน ซึ่งเป็นเรื่องที่พบได้ทั่วไปในเทพนิยายและตำนานพื้นบ้านโบราณทั่วโลก อย่างที่เราจะพบว่าแนวคิดแบบ ‘ร่างเสมือน’ นี้ยังปรากฏในความเชื่อโบราณของอียิปต์ในชื่อ ka ซึ่งหมายถึงวิญญาณที่มีเรือนร่างและตัวตนที่สัมผัสได้ ทั้งยังมีความทรงจำเดียวกันร่างต้นด้วย
มีเรื่องเล่าของ โยฮันน์ วูล์ฟกัง ฟอน เกอเทอ นักเขียนชาวเยอรมันว่าเขานั้นถูกตามล่าโดย ‘แฝดปีศาจ’ ของตัวเอง ระหว่างขี้ม้าอยู่ในแคว้นอาลซัส เขาก็เห็น ‘ตัวเอง’ ในชุดสีเทาขลิบทอง ขี่ม้าหายไปในทิศสวนทางกันกับเขา อีกแปดปีต่อมา เกอเทอผ่านถนนสายนั้นอีกครั้ง ในทิศทางตรงกันข้าม และตะลึงงันเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขาในตอนนี้สวมชุดสีเทาขลิบทอง -ดังที่เคยปรากฏให้ตัวเองเห็นเมื่อนานมากแล้ว
อีกกรณีหนึ่งคือเรื่องราวของ เอมิลี ซาเก็ต ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะ ‘หญิงสาวที่ไม่มีอยู่จริง’ เพราะแม้เธอไม่เคยเห็นร่างซ้ำของตัวเอง แต่คนรอบตัวเธอล้วนเป็นประจักษ์พยานว่าพวกเขาเห็น ซาเก็ตทำงานเป็นคุณครูอยู่ในโรงเรียน และแม้จะสอนได้ดีแต่เธอก็ย้ายสถานที่ทำงานบ่อยมาก ในปี 1845 มีนักเรียน 13 ชีวิตระบุว่าเห็นซาเก็ตอีกคนหนึ่งยืนข้างๆ ร่างต้นแบบของเธอ และลอกเลียนพฤติกรรมของครูพวกเขาอย่างไม่มีผิดเพี่้ยน อีกครั้ง -และอีกสถานที่- ร่างซ้ำปรากฏอยู่ข้างๆ ซาเก็ตขณะที่เธอกำลังรับประทานอาหาร โดยเธอระบุว่าระหว่างที่ร่างซ้ำปรากฏตัวขึ้นนั้น เธอจะเวียนหัวและมำอะไรแทบไม่ได้เลย ทั้งยังสงสัยว่าตัวเองอาจจะ “อ่อนแอเกินกว่าจะเป็นฝ่ายควบคุมอีกร่างได้”
นั่นจึงเป็นเหตุผลให้ซาเก็ตย้ายโรงเรียนบ่อยๆ เมื่อมีคนเห็นร่างซ้ำของเธอปรากฏตัวขึ้น หากแต่มันยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น อีกหลายหนต่อมา มีนักเรียนเป็นพยานว่าพวกเขาเห็นคุณครูซาเก็ตนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ห้องพักครูอย่างเงียบสงบ ขณะที่อีกร่างนั้นอยู่ที่สนามหญ้านอกอาคาร และเมื่อเรื่องราวของเธอได้รับการบอกต่อปากต่อปากไปเรื่อยๆ หนำซ้ำซาเก็ตเองยังไม่สามารถจัดการให้ร่างซ้ำหายไปได้ เธอจึงต้องย้ายที่ทำงานเสียเอง
เรื่องของร่างซ้ำนั้นถูกนำมาใช้เป็นองค์ประกอบในโลกภาพยนตร์อย่างชาญฉลาดและแยบคาย ดังที่พีล ผู้กำกับเรื่อง Us เคยให้ความเห็นไว้ว่า “ผมเคยได้ยินตำนานเรื่องด็อพเพิลเก็งเงอร์และผมว่ามันเป็นภาพแทนของประเด็นที่ผมอยากสื่อได้ นั่นคือภาวะการไม่กล้าเผชิญหน้ากับตัวเอง และมันสะท้อนความรู้สึกผิด ความบอบช้ำ ความหวาดกลัวและความเกลียดชังที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ความตลก สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราไม่ยอมเผชิญหน้าด้วย ฉะนั้น เมื่อมันปรากฏตัวออกมา มันจึงออกมาอย่างบ้าคลั่งถึงที่สุด”
ฝากกดไลค์ กดติดตามให้ด้วยนะคะ💕
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
