18 มิ.ย. 2020 เวลา 01:18 • ปรัชญา
เมื่อบ้านเมืองเต็มได้ด้วยโจรผู้ร้าย ลงโทษ ขับไล่ หรือประหาร โจรก็ไม่ยอมหมดไปจากบ้านเมืองซะที จะทำอย่างไรดี?
มาลองดูวิธีกำจัดโจรที่พระพุทธเจ้าได้ทรงเล่าให้พราหมณ์ท่านหนึ่งในสมัยพุทธกาลดู
เรื่องมีอยู่ว่า พระเจ้ามหาวิชิตราช เป็นผู้ที่มั่งคัง มีทรัพย์สินเงินทองมาก มีืพืชพันธุ์ญญาหารเต็มท้องพระคลับ ต่อมาทรงคิดว่า “เราได้ถือครองสมบัติมากมาย ได้ครอบครองดินแดนอันกว้างใหญ่ ทางที่ดีเราควรทำการบูชายัญ เพื่อให้เป็นประโยชน์สุขแก่เราตลอดกาลนาน”
พระองค์จึงมีรับสั่งให้พราหมณ์ ปุโรหิต มาหาแล้วจึง ขอคำแนะนำจากพราหมณ์ว่า ควรจะทำการบูชายัญอย่างไรเพื่อจะให้เป็นประโยชน์สุขเกิดขึ้นแก่พระองค์
พรามหมณ์จึงตอบว่า “ในตอนนี้บ้านเมืองของพระองค์ยังมีเสี้ยนหนาม มีการเบียดเบียน โจรยังปล้นบ้านปล้นเมืองอยู่ บ้านเมืองยังไม่สงบสุข บ้านเมืองยังคงเดือดร้อนอยู่ เมื่อบ้านเมืองยังเป็นแบบนี้อยู่ พระองค์จะทำการฟื้นฟูพิธีกรรม หรือจัดทำพิธีกรรมบูชายันขึ้น ก็ยังเป็นสิ่งที่ยังไม่สมควรทำในตอนนี้ แต่หากพระองค์จะ ปราบโจรด้วยการ ประหาร จองจำ หรับเงิน ตำหนิโทษ หรือเนรเทศ แบบนี้ไม่ใช่วิธีการกำจัดโจรที่ถูกต้อง เพราะว่า โจรที่เหลือจากที่กำจัดไปแล้วก็จะกลับมาปล้นบ้านปล้นเมืองในภายหลังได้อีก แต่วิธีการกำจัดโจรที่ถูกต้อง ต้องอาศัยวิธีการดังต่อไปนี้
1 ขอให้พระองค์พระราชทานพันธุ์พืชและอาหารให้แก่พลเมืองผู้
ขะมักเขม้นในเกษตรกรรมและการเลี้ยงปศุสัตว์ในบ้านเมืองของพระองค์
2 ขอให้พระองค์พระราชทานต้นทุนให้แก่พลเมืองผู้ขะมักเขม้นใน
พาณิชยกรรมในบ้านเมืองของพระองค์
๓. ขอให้พระองค์พระราชทานอาหารและเงินเดือนแก่ข้าราชการที่
ขยันขันแข็งในบ้านเมืองของพระองค์
พลเมืองเหล่านั้นจักขวนขวายในหน้าที่การงานของตน ไม่พากันเบียดเบียน
บ้านเมืองของพระองค์ และจักมีกองพระราชทรัพย์อย่างยิ่งใหญ่ บ้านเมืองก็จะอยู่
ร่มเย็น ไม่มีเสี้ยนหนาม ไม่มีการเบียดเบียน ประชาชนจะชื่นชมยินดีต่อกัน มีความ
สุขกับครอบครัว อยู่อย่างไม่ต้องปิดประตูบ้าน’
พระเจ้ามหาวิชิตราชทรงรับคำของพราหมณ์ปุโรหิตแล้ว ได้พระราชทานพันธุ์พืชและอาหารแก่พลเมืองที่ขะมักเขม้นในเกษตรกรรมและการเลี้ยงปศุสัตว์พระราชทานต้นทุนให้แก่พลเมืองผู้ขะมักเขม้นในพาณิชยกรรม พระราชทานอาหารและเงินเดือนแก่ข้าราชการที่ขยันขันแข็งในบ้านเมืองของพระองค์ พลเมืองเหล่านั้นขวนขวายในหน้าที่การงานของตน ไม่พากันเบียดเบียนบ้านเมืองของพระองค์ และได้มีกองพระราชทรัพย์อย่างยิ่งใหญ่ บ้านเมืองอยู่ร่มเย็น ไม่มีเสี้ยนหนาม ไม่มีการเบียดเบียน ประชาชนต่างชื่นชมยินดีต่อกัน มีความสุขกับครอบครัว อยู่อย่างไม่ต้องปิดประตูบ้าน
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๙ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค
อ่านเพิ่มเติม
โฆษณา