#แชร์ประสบการณ์ผจญภัยต่างแดน กับ Risabammiim
ตอน เรียนภาษาต่างแดน ณ กรุงลอนดอน part 5
✌🏻กลับมากับตอนที่5 ค่าาา วันนี้จะเล่าประสบการณ์ไปอยู่ต่างแดนกับโฮสต์ ที่ London บอกเลยว่า ไม่มีความสุขเลยยยยยยย😂 จ่ายแพงเพื่อมาโดนใช้
เริ่มตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาให้บ้านวันแรก เขาดูนิ่งๆดุๆ เข้ามาก็อธิบายนั่นนี่ว่า กฎระเบียบเป็นยังไง แต่แบมรู้สึกแบบไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เหมือนเกร็งๆตลอดเลยอะ ไม่เคยไปอยู่ไกลบ้าน แล้วต้องอาศัยบ้านคนอื่นอีกต่างหาก
ห้องที่แบมได้เป็นห้องเล็กๆชั้น2 (บ้านมี3ชั้น) ห้องน้ำรวม หน้าที่ของแบมคือเก็บห้องให้สะอาด อาหารเช้าเตรียมเอง โฮสท์จะเตรียมอาหาร แบมต้องล้างจานตัวเอง ก็ไม่ได้ลำบากอะไรนะ แต่เกร็งไปหมดเลย จะหยิบจะจับอะไรคือ ระวังไปหมด
วันแรก ผ่านไปแบบเกร็งๆ ด้วยความที่แบมต้องอยู่บ้านนี้ไปเดือน แบมพยามเข้าหาเข้าสุดๆ เกรงใจทุกอย่าง พยามทำตัวเป็นประโยชน์ แสดงน้ำใจ
มาวันแรกก็โดนดุเลยค่าาา คือโฮสต์ ทำกับข้าวมาให้ แล้วทำสลัดผักก ซึ่งถ้าทุกคนที่รู้จักแบม จะรู้ว่า แบมไม่กินผักเลยยย เราก็บอกโฮสต์ไปว่า ไม่ชอบกินผัก กินสลัดไม่ได้ 😭 โฮสต์บอกว่า เอ้า ทำไมไม่บอกก่อน ทำมาแล้วต้องกิน(เสียงดุมากกก) เราแบบ เอ้า ก็ยังงงๆอยู่ เพิ่งมาถึง ยังไม่รู้เลยว่าต้องทำอะไรบ้าง ทำไมไม่ถามมม (ทั้งหมดนี้คิดในใจ😂)
ก็คือฝืนกิน ทุกคนจะว่าเราเว่อก็ได้นะ แต่ร้องไห้เลย กินไป น้ำตาไหลอะไม่ใช่เพราะอร่อยนะ😂 คือแบมไม่กินผักเลยมาตั้งแต่แรก อยู่ๆก็เจอสลัด แบบ นั่งกินไป น้ำตาไหลไป โดนบังคับให้กินของที่ไม่ชอบ แต่เข้าใจนะว่ามันมีประโยชน์อะ แต่แบบ เฮ้อออ😩 พอเขาเห็นเราร้องไห้ คงแบบ งงอะ นางคงคิดในใจว่า เป็นหนัก😅 เลยบอกว่าพอก็ได้ ให้ไปล้างจานต่อ จริงๆเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เขาก็คงหวังดีอยากให้กินผัก แบมก็เข้าใจนะ
มีอยู่เรื่องนึง ที่ทำให้แบมรู้สึกว่าโดนเอาเปรียบนะ ปกติแล้ว เรื่องซักผ้า ล้างจานจะเป็นหน้าที่ที่แบมต้องทำปกติ ทำแค่ส่วนของตัวเองนะ แต่มีครั้งนึง ที่แบมเห็นว่า จานมันเยอะจัง มีของคนอื่นด้วย ไหนๆล้างของตัวเองแล้ว ก็ล้างให้เค้าสักหน่อย แสดงน้ำใจ แรกๆแบมก็ล้างให้นะ หลังๆ เขาเริ่มให้ล้างทุกวัน เหมือนเรามาเป็นแม่บ้านอะ แล้วแบมก็ทำนะ นี่ก็เลยสงสัยว่าแบบ โฮสต์ขอบเพื่อนเป็นเหมือนกันมั้ย แต่ก็ไม่เป็นไร ทำต่อไปค่ะ เป็นเด็กหัวอ่อน😂
เหตุการณ์สุดท้ายเกิดขึ้น2อาทิตย์ก่อนกลับไทย วันนั้น เป็นวันที่แบมตื่นสายมาก เลยต้องรีบแต่งตัว และโยนชุดนอน เครื่องสำอาง ของทุกอย่างลงบนเตียง ตอนเย็นกลับมา ก็นั่งเก็บของ แล้วอยู่ดีๆ โฮสต์ก็เปิดประตูเข้ามา โดนไม่เคาะใดๆ ตะโกนบอกว่า ฉันไม่ต้องเห็นห้องรกๆแบบนี้อีก รีบเก็บสะ อย่าให้เห็นห้องเป็นแบบนี้อีก แบมก็แบบ พูดไม่ออกอะ แบบ ถ้าพูดไทยได้นี่เถียงขาดใจเลย พอจะพูดอธิบายว่า ปกติห้องแบมก็สะอาดทุกวัน แต่เพราะวันนี้ตื่นสาย ต้องรีบออกเลยไม่ได้จัดของให้เรียบร้อย กำลังพูดว่าแบบ วันนี้ฉันตื่นสาย แต่ยังพูดไม่จบ นางไม่ฟังเลย นางบอกว่า อย่ามาแก้ตัว ฉันจะไม่ฟังคำแก่ตัวใดๆ แล้วอย่าทำห้องรกอีก แล้วนางก็ออกไป
คือแบบ รู้สึกแย่มาก ตอนนั้นร้องไห้เลยย อารมณ์ แบบ ทำไมวะ แค่อธิบายก็ไม่ได้หรอ แล้วคือเข้าห้องเรามา แบบไม่เคาะประตูอะ ตอนไม่อยู่ก็คือเข้ามาเช็คในห้อง ตอนนั้นคืออยากกลับบ้านมากๆเลยทุกคน คิดถึงบ้านมาก
มันเหมือนกับการอาศัยบ้านเขาอยู่ ทั้งที่จริงๆเราจ่ายเยอะมากๆ แพงกว่านอนหอพักคนเดียวที่เป็นส่วนตัวกว่าอีก
แบมเคยคิดว่า ถ้าปฏิบัติดีๆกับเขา เราจะอยู่กับแบบสนุก แฮปปี้นะ แต่ไม่เลย ครั้งนึงแบมจำได้ว่า กำลังเดินกลับบ้าน แล้วโฮสต์ ก็ขับรถกลับบ้านเหมือนกัน คือไปทางเดียวกันนะ แต่ขับผ่านเราไป ให้เราเดินกลับ มีน้ำใจสุดๆไปเลย😂 แต่ไปว่าเขาก็ไม่ได้เนอะ ก็รถเขาอะนะ ตอนนั้นแบมก็พยามคิดบวกนะ เขาอาจจะอยากเข้าห้องน้ำ แบบอั้นไม่ไหวแล้วก็ได้🤪
ตอนอยู่โน่น แบมแทบจะกลับบ้านดึกตลอดเลย ไม่อยากกลับบ้าน รึไม่ก็ไปห้องสมุดแถวบ้านโฮสต์ แต่ทุกคนอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะคะ การอยู่บ้านโฮสต์ ไม่ได้เจอเรื่องแย่ๆทุกคนนะ
แบมลองคุยกับเพื่อน เพื่อนบอก โฮสต์ของเพื่อนคือ welcome มากๆ ทำให้รู้สึกอุ่นใจ สบายใจ เขาไม่ต้องทำอะไรเลยย มีอาหารเช้า-เย็นให้ ไม่ต้องล้างจาน ซักผ้าของตัวเองอย่างเดียว ราคาที่พักก็เท่ากัน ของเราคนละแบบกันเลยอะ ต้องมาล้างจานให้เขาอีก วันคริสมาสต์อีกวัน ที่แบบคนมาเยอะมาก แล้วแบมก็กินข้าวเสร็จก่อน กะไว้ว่าจะแอบขึ้นห้อง เพราะให้ครอบครัวเขา ฉลองกัน นี่ก็ล้างจานของตัวเอง แต่ทันมีจานที่เหลืออยู่ 2-3 ใบ เลยล้างให้ด้วย แต่ก็มีคนเอาจานมาเพิ่ม เป็นเด็กๆในบ้าน มีลูกชายคนโตของบ้านเดินมาถามว่า ให้ช่วยมั้ย แล้วโฮสต์ก็ตะโกนบอกเขาว่า ไม่เป็นไรหรอก เด็กคนนี้ชอบล้างจาน...ตอนนั้นคือ อยากตะโกนออกไปว่า ใครชอบบบ ฮัลโหลลลล
แต่ละอาทิตย์เราเสียให้เขาเยอะมากๆ เพื่อมาเป็นแม่บ้านหรอ งง😂😂
แต่มันผ่านมาแล้วอะเนอะ เรื่องนี้มันสอนอะไรหลายๆอย่างให้แบม อย่างแรกคือ ไม่มีที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราจริงๆ การที่มีคนที่รักเราอยู่ด้วยกัน คือดีที่สุดแล้ว อีกอย่างคือ ถึงไปอยู่บ้านโฮสต์จะไม่มีความสุขเท่าไหร่ แต่ได้ปรับอะไรเยอะเลย เหมือนได้โตเป็นผู้ใหญ่ มีระเบียบมากขึ้น จัดการตัวเองได้ดีขึ้น สำคัญเลยคือ เรียนรู้ที่จะฝึกปฏิเสธ อย่าให้ใครมาเอาเปรียบเราอีก รวมๆก็ไม่ได้แย่เนอะ😚
ตอนต่อไปจะมาเล่า เรื่องหลงทางในคืนวัน Chrismas ให้ฟังนะคะ เป็นคืนที่ลำบากมากๆ เป็นตอนสุดท้ายของ ซีรีย์ เรียนภาษาต่างแดน ณ กรุงลอนดอน ฝากติดตามด้วยน้าาา
ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้เพจของแบมด้วยน้า
📷 Instagram:
👍 Facebook:
🌍 Blockdit:
🎥 Youtube:
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
