ผมเก็บข้อมูลเขียนเหตุการณ์เรื่องราวที่เกิดขึ้นในเมืองแพร่ซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนประมาณสองสามวัน สมาขิกที่ติดตามข่าวคงจะทราบเหตุการณ์ที่รื้ออาคารในสวนรุกขชาติเชตวัน ซึ่งเป็นสถานที่พักผ่อนอยู่ใจกลางเมืองแพร่บนฝั่งแม่น้ำยมว่าการรื้อถอนอาคารที่มีความสำคัญในประวัติศาสตร์การทำไม้ของเมืองแพร่อย่างไร ความสำคัญของไม้สักถึงต้องเป็นคำขวัญของเมืองแพร่
(หม้อห้อมไม้สัก ถิ่นรักพระลอ ช่อแฮศรีเมือง ลือเลื่องแพะเมืองผี คนแพร่นี้ใจงาม)
ในอดึตเมืองแพร่มีไม้สักมากเ ไม้สักเมืองแพร่นั้นถือว่าเป็นไม้ทรงคุณค่า รวมถึงเป็นไม้ที่ใช้สร้างสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ บ้านเรือน สถานที่สำคัญต่างๆและเป็นที่ต้องการของตลาดในประเทศและต่างประเทศโดยการทำไม้ในสมัยเริ่มแรกมีเจ้านายในท้องถิ่นเป็นผู้ควบคุมดูแล ต่อมาในปี พ.ศ.2410 อังกฤษได้ขยายความต้องการไม้มายังภาคเหนือของสยาม ขอสัมปทานกับเจ้าผู้ครองนครแพร่ ในการทำช่วงแรกมักจะมีการให้สัมปทานซ้ำซ้อน มีการฟ้องร้องเกิดขึ้น รวมทั้งการเก็บภาษีตอไม้ ขอนไม้สัก การชักลากไม้ คนงานตัดไม้ ฯลฯ ซื่งมีผลประโยชน์ทางธุรกิจมากมาย ต่อมาพ.ศ.2439 รัฐบาลได้จัดตั้งกรมป่าไม้ขึ้นมาดูแลโดยรัฐบาลอนุญาติให้แต่ละบริษัทให้ทำไม้ครั้งละ 15 ปีทั้งหมด 3 ครั้ง บริษัทที่ได้รับสัมปทานยุคแรกไก้แก่บริษัทบอมเบย์เบอร์มาทำป่าไม้ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำยม บริษัทบริติช บอร์เนียวทำที่ป่าแม่ต้า บริษัทอีสท์เอเซียทิ้ค ทำที่ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำยม