คิดฮอด วิถีไทบ้าน EP. 4
ม่านควันขาวขุ่นๆ จากเตาฟืนลอยอ้อยอิ่งขึ้นไปคลอเคลีย ราวกับว่ากำลังกระเช้าเย้าแหย่กับแผ่นสังกะสี ที่บัดนี้ ผิดแปลกไปจากสีเดิมกับเมื่อครั้งตอนที่ซื้อมาใหม่ๆ เป็นสีดำเหมือนถ่านอันเกิดขึ้นมาจากเขม่าควันไฟฟืน
เพิงหมาแหงนที่ต่อออกมาจากตัวบ้าน ไว้สำหรับเป็นพื้นที่ครัว แม่กำลังสาระวนกับการก่อไฟสำหรับนึ่งข้าวเหนียว เป็นภาพชินตาสำหรับผมเสียแล้วในทุกๆเช้า ผมเองก็อดสงสัยไม่ได้ ไม่แปลกเลยถ้าเป็นเมื่อก่อน ในตอนที่เรายังไม่มีเตาแก็สไว้ใช้ แต่ตอนนี้ เรามีเตาแก็สที่สะดวกและรวดเร็วกว่า
“ข้าวเหนียวจะอร่อยที่สุดถ้านึ่งด้วยเตาถ่านหรือใช้ฟืน” แม่เคยตอบผมในเช้าของวันหนึ่ง เมื่อผมทักท้วงจากการอธิบายของแม่บอกว่า การนึ่งข้าวเหนียวด้วยเตาฟืน มันเป็นความร้อนที่พอดี เริ่มจากความร้อนน้อยๆ ในช่วงติดไฟในตอนแรก ค่อยๆขยับความร้อนไปเรื่อยๆ จนท้ายที่สุด ไฟเริ่มอ่อนแรง มันจะทำให้ข้าวเหนียวได้อบเอาไอน้ำ ข้าวจะนุ่มนาน และที่สำคัญ มีกลิ่นหอม มันเป็นศาตร์และศิลป์ เป็นภูมิปัญญาของคนรุ่นเก่าๆ ซึ่งมันยากมากที่ผมจะอธิบายเป็นตัวหนังสือ...
รถขับเคลื่อนด้วยล้อหน้า ยี่ห้อคูโบต้า จอดรอไว้แล้วที่ข้างบ้าน ผมขนอุปกรณ์สำหรับรื้อกระท่อมหลังเก่า และพร้อมกับปรับปรุงพื้นที่ เพื่อที่จะสร้างขึ้นมาใหม่ จอบ เสียม มีดสำหรับดายหญ้า ค้อนตอกตะปู และอีกหลายๆอย่าง ถูกเตรียมขึ้นกระบะลากจูงของรถหมดแล้ว
พ่อยังคงอยู่ในอิริยาบทเดิมเหมือนในทุกๆเช้า ในมือขวาถือแก้วกาแฟ เป่าไปจิบไป แต่แปลกแหวกตาไปจากเดิมก็เพียงแค่ ชุดที่ใส่ เสื้อแขนยาวสีเขียวขี้ม้าของยีห้อปุ๋ยยี่ห้อหนึ่ง กางเกงขายาว ที่เอวคาดไว้ด้วยผ้าขาวม้าผืนเก่าๆ
หลังจากที่กินข้าวเช้ากันเสร็จ นาฬิกาคาสิโอ จีช๊อกรุ่นDW-5600 ที่ข้อมือผมบอกเวลา07:19นาที ผมก็ขับรถอีแต็กออกจากบ้าน ระยะทางจากบ้านถึงที่นา ราวๆ5กิโลเมตร ผมใช้เวลาร่วมๆ30นาทีในการเดินทาง ระหว่างทาง ผมได้แวะซื้อเนื้อแดดเดียว ไว้เป็นสเบียงในตอนกลางวัน สมทบกับน้ำพริกปลาร้าที่แม่เตรียมไว้ให้ ผมอยากจะเอาใจพ่อสักหน่อย เพราะผมรู้ดีว่าเป็นอาหารที่พ่อชอบกินที่สุด เนื้อแดดเดียวย่างถ่านไฟอ่อนๆ กินกับข้าวเหนียวและน้ำพริกปลาร้า ว่าแต่อันที่จริงผมเองก็ชอบเหมือนกัน...
ผมกับพ่อใช้เวลาเกือบๆสี่ชั่วโมงในการรื้อถอนกระท่อมหลังเก่า ไม้ที่พอจะใช้งานได้ถูกแยกไว้อีกกอง ส่วนไม้ที่ใช้งานต่อไม่ได้ก็ถูกแยกไว้อีกกอง หลังจากที่นั่งพักกินข้าวกลางวันกันเสร็จ เป็นเวลาบ่ายโมง ผมกับพ่อก็ช่วยกันปรับปรุงพื้นที่ และตอกเสาไม้คราวๆเพื่อกำหนดแนวของกระท่อมหลังใหม่ หลังจากนั้นผมก็แยกตัวออกไป ถากถางหญ้าบริเวนอีกฝังของสระน้ำ อันเป็นฝังตรงข้ามกับกระท่อม
ทันใดนั่นเอง!!!! ด้วยความตกใจขีดสุด!! หรือจะเป็นด้วยเหตุใด้ก็ไม่สามารถทราบได้ ผมกระโดดสะดุ้งขึ้นสุดตัว!!! มันเกิดขึ้นจากสัญชาตญานหลบภัย มากกว่าสมองคิด....
ไว้ติดตามต่อEP หน้านะครับ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
