บทเรียนวันนี้ไม่มีอะไรมาก
แค่อยากจะบันทึกว่า ในแต่ละวงการ
ตัวของเราล้วนมีรูปลักษณ์ของเรา
วงการนักแสดง kol ต่าง ๆ มีหน้าตาและบุคลิกเป็นรูปลักษณ์
วงการนักเขียน ไม่เห็นหน้า มีตัวหนังสือ สไตล์การเขียน และอารมณ์ที่ส่งต่อให้ผู้อ่านเป็นรูปลักษณ์
วงการนักร้องมีน้ำเสียงและการนำเสนออารมณ์เป็นรูปลักษณ์
ที่ได้จากการเขียนเยอะ ๆ ก็เรื่องรูปลักษณ์ของเราผ่านตัวหนังสือนี่แหละ แต่ละคนมีรูปลักษณ์ต่างกันจริง ๆ เป็นสิ่งที่เปลี่ยนได้ยากซะด้วย อย่างให้เราเขียนแนวตลกก็คงไม่ได้ เพราะไม่ใช่ตัวเรา เหมือนกับคนเรามีหน้าตารูปร่างตัวเองเป็นพื้นฐาน ศัลยกรรมตกแต่งละก็ได้ แต่ก็มาจากพื้นฐานรูปลักษณ์ของเราอยู่ดี
บางทีนั่งอ่านงานเก่า ๆ ที่เราเขียนก็เข้าใจเลยว่าทำไมไม่มีคนอ่าน ก็รูปลักษณ์มันไม่น่าสัมผัสยังไงล่ะ (ภาษาที่เขียนออกจะทื่อ ๆ) ไหน ๆ ก็เขียนแนวหวือหวาไม่ค่อยเป็น ถ้าจะพัฒนาก็คงต้องเป็นที่เนื้อหานี่ละ ให้มันมีประโยชน์ มีความน่าสนใจจนทะลุการนำเสนอรูปลักษณ์ที่น่าเบื่อของเราได้ แล้วก็รู้จักศัลยกรรมมันเพิ่มซะบ้าง ไม่ก็รู้จักเอียงมุมสวยงามให้กล้องบ้าง
- บทเรียนหอยทาก ที่วันนี้เป็นบทเรียนของตัวเองจริง ๆ 🐌 -
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
