23 มิ.ย. 2020 เวลา 01:24 • ปรัชญา
“ความสุขที่แท้จริงมักเกิดขึ้นในเวลาที่เราถ่อมตน มากกว่าในเวลาที่เราโอ้อวด”
ในโลกของความเป็นจริง คนที่ประสบความสำเร็จ มักจะถูกจ้องมองจากดวงตาของหลายๆคู่
เราควรจะอ่อนน้อมถ่อมตนเข้าไว้จึงจะอยู่ได้นาน มีเพื่อนมากมีศัตรูน้อย
แต่หากเราทำตรงกันข้ามจนลำพองตน ก็พร้อมที่จะมีคนหมั่นไส้ พร้อมที่จะจ้องทำลายเราได้
แต่ความสุขที่แท้จริงกับเกิดจากการวางตัวให้เรียบง่าย ไม่ทำตัวให้โดดเด่นเป็นที่สะดุดตา
วันนี้เพจใจดี จะมาเล่าเรื่อง “เต่าในกระดอง” ของท่านจวงจื่อ นักปราชญ์ที่รักความมีอิสระมากกว่า ยศถาบรรดาศักดิ์
ขอบคุณรูปภาพจาก line to day
ในรัชกาลคังซี ปีที่ 9 ฮ่องเต้ใช้ให้ม้าเร็วไปเทียบเชิญท่านจวงจื่อ มาเป็นเสนาบดีใหญ่
ม้าเร็วเดินทางมาถึงเมืองชนบทแห่งหนึ่ง ก็ได้ทำการสอบถามทางกับชาวบ้านแถวนั้น ก็พอจะได้ความมาว่า ท่านอาจารย์จวงจื่อ มักชอบไปตกปลาแถวท้องทุ่งนาที่เงียบสงบ
1
ม้าเร็วครั้งได้เจอ กับอาจารย์จวงจื่อก็รีบนำราชโองการแต่งตั้งท่านจวงจื่อให้ไปดำรงตำแหน่งมหาเสนาบดีในวังหลวง
ท่านอาจารย์จวงจื่อ ทั้งไม่รับคำ และ ก็ไม่ได้ปฎิเสธ ได้แต่เอยคำพูดประโยคหนึ่งออกมาว่า
“ข้าทราบมาว่าในเมืองหลวงเคยมีเต่าศักดิ์สิทธิ์อยู่ตัวหนึ่ง ถูกผู้ไม่หวังดีลอบวางยาพิษทำให้ตายลง เมื่อมันตายลงแล้วเขาก็เอากระดองมากราบไหว้บูชา เป็นที่นับถือของคนทั่วไปใช่หรือไม่?”
(ปล เป็นความเชื่อของคนจีนที่จะเลี้ยงเต่าที่มีลักษณะตามตำรา ที่เชื่อกันว่า เป็นลักษณะของเต่ามังกร ให้อยู่คู่กับราชวงศ์นั้นๆ ก็คงจะคล้ายๆ กับช้างเผือกของบ้านเรา)
ขอบอนุญาตรูปภาพจาก line to day
“เป็นเช่นนั้น ท่านอาจารย์จวงจื่อ” ม้าเร็วตอบกลับอย่างรวดเร็ว และหวนคิดถึงสิ่งที่ตัวเองก้มกราบด้วยความเคารพศรัทธามาตลอด
อาจารย์จวงจื่อถอนหายใจ พร้อมแววตาที่เหม่อมองไปยังท้องทุ่งนากว้างพร้อมเอยขึ้นว่า
“ท่านเห็นเต่าตัวนั้นไหม มันแหวกว่ายน้ำอย่างมีความสุข กินผักบุ้งตามท้องนา ช่างน่าอิจฉาเจ้าเต่าตัวนั้นเสียจริง”
พอม้าเร็วได้ฟังดังนั้น ก็เผลอพยักหน้เห็นด้วยอย่าลืมตัว
“ท่านม้าเร็ว ท่านอยากเป็นเต่าที่แหวกว่ายนำ้อย่างมีความสุขในท้องนานี้ หรือ ท่านอยากจะเป็น เต่าที่เหลือแต่กระดองที่ให้เขากราบไหว้ในวังหลวงเช่นนั้นกันเล่า”
ไม่ทันได้ครุ่นคิดเสียงของม้าเร็วรีบตอบอย่างรวดเร็ว ”ข้าอยากเป็นเต่าในท้องไร่ท้องนา ที่มีชีวิตชีวาดีกว่าครับท่านอาจารย์”
ท่านอาจารย์จวงจื่อ จึงกล่าวต่อไปว่า
“งั้นท่านก็กลับไปบอกท่านฮ่องเต้ด้วยว่า ข้าก็อยากจะเป็นเต่าที่มีชีวิต มากกว่าเต่าที่ไม่มีชีวิต แล้วถูกผู้คนนำไปกราบไหว้บูชามากกว่า”
หลังจากที่บอกกล่าวกับม้าเร็ว ที่เดินทางมาจนหมดสิ้นแล้วท่านอาจารย์จวงจื่อก็รำพึงออกมาว่า
“ยศถาบรรดาศักดิ์ทั้งหลายก็ไม่ต่างจากยาพิษ ยิ่งกินมากก็ยิ่งทุกข์ใจมาก ไม่เห็นมีอะไรให้น่าอาลัยอาวรณ์เลย”
ขออนุญาตรูปภาพจาก line to day
จากเรื่องราวของท่านอาจารย์จวงจื่อ เพจใจดีอยากจะสื่อว่า “สิ่งที่สำคัญที่สุดของคนเราก็คือชีวิต และเราก็เป็นเจ้าของชีวิตได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น สิ่งสวยงามที่สุดของคนเราก็คือ การที่เราจะเลือกใช้ชีวิตที่มีครั้งเดียวของเราให้มีความสุขได้อย่างไร “
ขอบคุณที่มาติดตามอ่านกันจนจบนะครับ🙏💕
สามารถติดตามใจดี ได้อีกช่องทางที่ App :facebook blockdit และ instagram
#ถ้าใจเราดี.อะไรๆก็ดีไปหมด
โฆษณา