เจ็บเรา...ไม่เท่ากัน
.
เมื่อวานแอดได้มีโอกาสลงนวมซ้อมกับเพื่อน ปรากฎว่า ในขณะกำลังแลกกันอย่างเมามัน เกิดอุบัติเหตุหัวไปชนเข้ากับหน้าเพื่อน ก็ปูดบวมไปตามๆกัน
.
วันนี้ แอดเลยอยากมานั่งทำความเข้าใจ กลับไอ้เจ้าความรู้สึกเจ็บปวด ว่าแท้จริงแล้ว มันมีข้อเท็จจริงอย่างไรกันแน่
ขอบคุณภาพประกอบจาก newscientist.com
เท่าที่เคยทราบมา ความเจ็บปวด เป็นเหมือนกับสัญญาณเตือนให้ร่างกายได้รับรู้ว่ากำลังเกิดอันตรายขึ้น โดยการกระทำต่อร่างกายบางลักษณะ กระแสประสาทในบริเวณนั้นจะวิ่งไปให้สมองตีความว่า ได้รับความเจ็บปวด
.
แสดงว่า ที่เราเจ็บ เราเจ็บที่สมอง ไม่ได้เจ็บที่แผล!!!
.
และเมื่อ ความเจ็บปวด มาจากการตีความขอสมอง ดังนั้น "ปริมาณ" ความเจ็บปวด อาจไม่สัมพันธ์กับ "ขนาด" ของบาดแผลเสมอไป แล้ว มีปัจจัยอะไรบ้าง ที่ส่งผลต่อปริมาณ ความเจ็บปวดมากน้อยขนาดไหน?
ขอบคุณภาพประกอบจาก matichon.co.th
ในบางสถานการณ์ เช่น แอดเคยเห็นนักมวย ที่ชกกันจนคิ้วแตก แผลเวอะแหวะ แต่ก็ยังสามรถชกต่อไปได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ ในสายตาของแอดคิดว่า มันน่าจะเจ็บมากไม่น่าชกต่อไปได้
.
หรือ ในกรณี ขาหัก ลองคิดกันเล่นๆนะครับ ถ้าเราเกิดจู่ๆขาหัก เรายังสามารถทำกิจกรรมที่กำลังทำอยู่ต่อไปได้ หรือ มันน่าเป็นเรื่องใหญ่ต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนั้น !!! สำหรับแอดยังไงไม่รู้ขอเป็นลมก่อนครับ อิ อิ
.
แต่ในบางเหตุการณ์เช่น ในสงคราม กลับปรากฏอยู่บ่อยๆไปครับ ว่า ทหารที่บาดเจ็บขาหักหรือบาดเจ็บอย่างอื่นๆ ในสงคราม สามารถควบคุมความดจ็บปวด และประคองตัวเองกลับมาได้
.
ดังนั้น จะเห็นได้ว่า ปริมาณความเจ็บปวด เป็นผลโดยตรงมาจาก สภาพแวดล้อม , ความทรงจำ , ทัศนคติ และ ความคาดหวัง ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับขนาดของบาดแผลเสมอไป
อิวาน พาฟลอฟ ขอบคุณภาพประกอบจาก krupatom.com
มีการทดลองนึงครับโดย อิวาน พาฟลอฟ นักจิตวิทยาชาวรัสเซีย ได้ ทำการทดลองโดยนำเอาไฟมาจี้อุ้งเท้าสุนัข ในตอนแรกๆ สุนัขก็มีอาการเจ็บปวดและโกรธ ต่อมา ทุกครั้งหลังจากที่ใช้ไฟจี้เท้าสุนัขแล้วเขาจะให้อาหารสุนัขกินทุกครั้ง พบว่า เมื่อถูกไฟจี้ที่เท้า สุนัขกลับแสดงอาการน้ำลายไหล และกระดิกหางดีใจ ไม่มีอาการแสดงความเจ็บปวดอีกเลย
.
การทดลองนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเลยครับ ว่าทัศนคติและความคาดหวังมีผลต่อความรู้สึกถึงความเจ็บปวดได้จริง
ภาพประกอบจาก sanook.com
ผมเองก็เคยแปลกใจ เวลาเห็นเด็กตัวน้อยๆ หกคะล้มแล้วร้องไห้จะเป็นจะตาย ว่ากะแค่แผลแค่นี้จะอะไรนักหนา
.
แล้วก็แปลกใจ ว่าทำไมนักมวยบางคนคิ้วแตกหน้าแหกถึงเฉยๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
.
เพื่อนบางคน โดนหักอก ก็ทุรนทุรายเป็นเดือนๆปีๆ
แต่ ก็อย่างที่บอกครับ เจ็บของใคร ก็เจ็บสำหรับคนนั้นเสมอ เปรียบเทียบกันไม่ได้ เพราะเจ็บเรามันไม่เท่ากันจริงๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
