ย้อนอดีต 'Robert Wadlow' มนุษย์ที่สูงที่สุดในโลก มาดูกันว่า เขาใช้ชีวิตยังไง?
WIKIPEDIA PD
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
กินเนสส์เวิลด์ออฟเรคคอร์ดได้บันทึกให้ Robert Wadlow คือมนุษย์ที่สูงที่สุดในโลก ส่วนสูงที่วัดได้คือ 272 เซนติเมตร มารู้จักชีวิตของเขาให้มากขึ้นผ่านเรื่องราวเหล่านี้
โรเบิร์ต เพอร์ชิง แวดโลว์ (Robert Pershing Wadlow) เกิดเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1918 ที่เมืองอัลตัน รัฐ อิลลินอยส์ เมื่อแรกเกิดเขาน้ำหนัก 3.8 กิโลกรัม มีรูปร่างเหมือนเด็กปรกติทั่วไป แต่เขาเริ่มเติบโตเร็วกว่าเด็กทั่วไป เมื่ออายุได้หกเดือน เขาหนัก 14 กิโลกรัมซึ่งหนักเป็นสองเท่าของเด็กในวัยเดียวกัน และหนัก 20 กิโลกรัมเมื่อ
อายุ 12 เดือน เมื่อเขายังเป็นทารกเขาสูงถึง 91 เซนติเมตรไปแล้ว
เมื่อเขาได้ 5 ขวบ เขาสูง 163 เซนติเมตร หนัก 48 กิโลกรัม ยามที่เขาเข้าเรียนเตรียมอนุบาล เขาใส่เสื้อของวัยรุ่นอายุ 18 ปีได้แล้ว เขาไม่มีปัญหาในการปรับตัวเข้ากับเพื่อนๆ จะมีก็เพียงแค่การหาโต๊ะเรียนที่ลำบากไปสักนิดสำหรับชั้นเตรียมอนุบาล
WIKIPEDIA PD
แต่เมื่อเขาอายุได้แปดขวบ การหาเสื้อผ้าใส่เริ่มเป็นเรื่องที่ยากลำบากแล้ว เขาต้องพึ่งบริการช่างตัดเสื้อผ้าโดยเฉพาะ เมื่ออายุสิบขวบเขาสูงถึง 196เซนติเมตร หนัก 95กิโลกรัม
โรเบิร์ตไปพบแพทย์เมื่ออายุ12ปี เพื่อหาสาเหตุของการเติบโตผิดปรกติ และพบว่าต่อมพิทูอิทารีของเขานั้นผลิตฮอร์โมนที่ช่วยเร่งการเจริญเติบโตออกมามากเกินไป
เมื่ออายุ 13 ปีเขาได้เข้าร่วมชุมนุมลูกเสือและกลายเป็นลูกเสือที่สูงที่สุดในโลกด้วยความสูง 224 เซนติเมตร ด้วยความสูงขนาดนี้เขาจึงต้องการเครื่องแบบพิเศษ ถุงนอนพิเศษ และเต้นท์ขนาดพิเศษ เมื่อโรเบิร์ตจบการศึกษาระดับมัธยมปลายเขาสูง 254 เซนติเมตร หนัก177 กิโลกรัม
การเป็นคนที่สูงผิดปกติแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาต้องการอาหารที่มากกว่าคนทั่วไป และเมื่อร่างกายของเขานั้นมีขนาดใหญ่โต หัวใจจึงต้องทำงานหนักมากขึ้น เลือดสูบฉีดไปเลี้ยงเท้าได้ไม่เพียงพอ เท้าของเขาไม่ค่อยมีความรู้สึกมากนัก หากเกิดอาการบาดเจ็บไม่มากเขาก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย
เมื่อเขาอายุ 14 ปี เพียงแค่สะดุดล้มเล็กน้อย ทำให้กระดูกที่เท้าหักสองท่อน เมื่อเขาโตเป็นผู้ใหญ่ เขาต้องสวมเหล็กดามขาเพื่อเดินและใช้ไม้เท้าพยุง แต่ก็ไม่เคยถึงกับต้องใช้รถเข็น
WIKIPEDIA PD
ในวัยที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่เมื่ออายุ 19 ปี เขาสูง 262 เซนติเมตร และถูกประกาศว่าเป็นคนที่สูงที่สุดในโลก มือเขายาว 32.4 เซนติเมตรโดยวัดจากปลายนิ้วกลางถึงข้อมือ เท้าเขายาวถึง 47 เซนติเมตร
เขาใช้ความใหญ่โตของร่างกายเป็นช่องทางในการทำเงิน ทั้งการเป็นโฆษกสำหรับบริษัทรองเท้าที่ต้องตระเวนไปหลายเมืองเพื่อโฆษณารองเท้า หรือการไปโชว์ตัวในคณะละครสัตว์
เขาเหมือนกับยักษ์ที่อยู่ในโลกมนุษย์ ของทุกสิ่งทุกอย่างดูเล็กไปหมด เก้าอี้ก็แทบจะรับน้ำหนักเขาไม่ไหว จะเข้าประตูก็จำเป็นต้องก้มเสียทุกครั้ง เพดานส่วนใหญ่ก็เตี้ยไปจนไม่สามารถยืนได้ กิจกรรมอย่างไปชมภาพยนตร์ในโรงนั้นทำไม่ได้เลย สิ่งของที่ใช้ในชีวิตประจำวันล้วนต้องมีขนาดใหญ่กว่าปกติจึงทำให้มีราคาแพงตามไปด้วย
WIKIPEDIA PD
รองเท้าต้องใช้หนังมากกว่าปกติ เสื้อผ้าต้องใช้ผ้ามากกว่าปกติ เตียงนอนก็ต้องมีขนาดที่ยาวมากกว่าปกติ เตียงนอนของโรเบิร์ตมีขนาดยาว 292 เซนติเมตรเลยทีเดียว ในการเดินทางครอบครัวจะต้องดัดแปลงรถยนต์เสียใหม่เพื่อให้เขาสามารถนั่งและเหยียดเท้าออกได้บ้าง
ในปี ค.ศ. 1937 พ่อและแม่ของเขาวางแผนสร้างบ้านใหม่เพื่อให้เขาสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบาย ประตูสูง 2.72 เมตร เพดานสูง 3.4 เมตร เฟอร์นิเจอร์ในบ้านก็ต้องทำให้เหมาะสมกับขนาดตัวของโรเบิร์ต
ด้วยความที่เขามีอุปนิสัยที่ค่อนข้างเงียบ เป็นมิตรกับผู้คน มีมารยาทดี เขาเลยได้ฉายาว่า ”ยักษ์ที่สุภาพ” ในเวลาว่างเขาชื่นชอบการถ่ายภาพและสะสมแสตมป์ เมื่อต้องออกไปยังที่สาธารณะ เขาจะถูกจ้องมองจากผู้คนมากมายแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เขาหงุดหงิดหรือไม่พอใจแต่อย่างใด แต่บางคำถามที่มักจะเกิดขึ้นซ้ำๆ อย่างเช่นต้องกินมากแค่ไหน? อากาศข้างบนเป็นอย่างไรบ้าง? ก็สร้างความเบื่อหน่ายให้กับเขาอยู่บ้าง
WIKIPEDIA PD
โรเบิร์ตเคยฟ้องร้องนายแพทย์ที่มาตรวจร่างกายของเขาเนื่องจากนายแพทย์ท่านนั้นแสดงกิริยาที่หยาบคายกับเขา เขาจึงปฏิเสธการตรวจจากนายแพทย์ท่านนี้ นายแพทย์จึงเขียนโจมตีเขาลงในวารสารวิชาการ แต่สุดท้ายแล้วเขาเป็นฝ่ายแพ้คดี
ในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1940 โรเบิร์ตได้ไปปรากฏกายในงานพาเหรดที่รัฐมิชิแกน และวันรุ่งขึ้นเขามีไข้สูงถึง 41 องศาเซลเซียส แพทย์ถูกเรียกมาหาเขา หลังจากที่ตรวจร่างกายพบว่าเขาได้เปลี่ยนเหล็กที่ดามขาอันใหม่มาเมื่อสัปดาห์ก่อน และเหล็กนี้ทำให้เกิดตุ่มพองบริเวณข้อเท้าขวาซึ่งตุ่มพองนี้ถ้าเกิดกับคนอื่นก็จะต้องเจ็บปวดอย่างมากเลยทีเดียว แต่ด้วยความที่เท้าเขามักจะไม่ค่อยมีความรู้สึกเท่าไหร่นั้นเขาจึงไม่รู้สึกอะไร และตุ่มพองนั้นเกิดอาการติดเชื้อด้วย
WIKIPEDIA PD
โรเบิร์ตต้องนอนที่โรงแรมเพราะที่โรงพยาบาลไม่มีเตียงที่ใหญ่พอที่จะอำนวยความสะดวกสำหรับเขา เขานอนอยู่เป็นเวลาหลายวัน อาการติดเชื้อไม่มีทีท่าว่าจะทุเลาลงจนในที่สุดเขาก็เสียชีวิตลงเมื่อเวลาตีหนึ่งครึ่งของวันที่ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1940
มีผู้คนกว่า 40,000 คนมาร่วมงานศพเขายังที่เมืองอัลตัน ธุรกิจในเมืองปิดทำการเพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อเขา ร่างของเขาถูกฝังยังสุสานของเมือง และต้องใช้หลุมถึงสองหลุมในการฝังร่างของเขาและใช้โลงขนาด 3.3 เมตร หนัก 450 กิโลกรัม และคนแบกโลงถึง 18 คน ที่ป้ายหน้าหลุมศพของเขาสลักคำว่า “At Rest” เอาไว้ และในปี ค.ศ. 1985 ได้มีการจัดตั้งรูปปั้นขนาดสูงเท่ากับตัวเขาไว้ที่หน้ามหาวิทยาลัยทันตกรรมอิลลินอยส์ใต้
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
