“บุญก็แอบแฝงอยู่ในเรา..บาปก็แอบแฝงอยู่ในเรา
การที่ 'บุญ' แอบแฝงอยู่ในเรานี้ล่ะ..พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้'ทำบุญ' เพิ่มขึ้นมากๆ.. เพราะบุญมีแต่จะนำสุขมาให้
' บาป ' แอบแฝงอยู่ในตัวเรานี้ล่ะ..พระพุทธเจ้าท่านจึงสอนให้ละบาป..ถ้าหากบาปอยู่ที่อื่น มันจะต้องไปละทำไม.. นี่บาปมันอยู่กับเราแอบแฝงอยู่กับเรา มีความจำเป็นที่จะต้องละ..มีความจำเป็นที่จะต้องสลัดให้หมดให้สิ้น
ในเมื่อเราละบาป เราสลัดบาปให้หลุดให้สิ้นไปแล้ว..บาปไม่มีในเรา เรียกว่า เราปฏิบัติหน้าที่ของเราที่เป็นชาวพุทธ ได้บรรลุเป้าหมายที่พระพุทธเจ้าสอนให้ละบาป
' บาป ' คือความไม่ถูกต้อง, บาป คือ ความไม่ดีไม่งาม ทางกาย, ทางวาจา, และทางความคิด, การกระทำที่ไม่ดีทั้งต่อหน้า และลับหลัง ทั้งที่ลับและที่แจ้ง
'คำพูด' ที่ไม่ดี มีเจตนาที่ไม่ดีในคำพูดนั้น..อันนั้นพระพุทธเจ้าท่านก็ให้เลิกให้ละ
'ความคิด' ที่ไม่ดีทั้งหลาย..ความคิดที่เป็นความชั่วทั้งหลาย..ความคิดที่ไม่ชอบธรรมทั้งหลาย..อันนั้นก็เป็นบาป..พระพุทธเจ้าสอนให้ละ
บาปทั้งทางกาย, บาปทางวาจา, เกิดมาจากบาปที่มีอยู่ 'ในใจ' ..เพราะ 'ใจ' นี้ล่ะเป็นสถานที่สั่งสมเก็บเอาบาปเอาไว้..ทางระบายบาปก็คือ ระบายทางกาย, ระบายทางวาจาเป็นคำพูด..บาประบายออกไป มันทำลาย..ทำลายทั้งเจ้าของเอง
บาปที่มีอยู่ในเรามันแสดงออกมา มันมีแต่ทำลายเราเองทั้งนั้น
พระพุทธเจ้าท่านจึงให้พากันละบาปเสีย..บำเพ็ญบุญให้มากๆ
' บุญ ' คือ ทำให้เราให้เป็นบุญ, บุญ คือ ทำใจเราให้สบายให้มีความสุข, ให้สงบ, ให้สว่าง,
บุญ คือ การทำใจของเราให้ขาดจากความวุ่นวาย , บุญคือ การสลัดความวุ่นวายทั้งหลายออกจากจิตจากใจเราได้
ใจที่ 'บาป ' หลุดออกไปแล้วนั้นล่ะ..เป็นใจที่เป็นบุญกุศล "
โอวาท
หลวงปู่แบน ธนากโร○
(ตอนหนึ่ง..จากโอวาทธรรม ภาวนาเพื่อละบาป)
สบายดี