คนสวนรัตติกาล The Night Gardener
กว่าจะเติบโตจนเป็นต้นไม้ใหญ่ได้ทำไมยากเย็นนัก
สะดุดหนังสือเล่มนี้เพราะภาพหน้าปก
ได้ยินหลายครั้งว่าเลือกหนังสืออย่าดูแค่ปก
ว้าาาา โดนตกเพราะปกหนังสือไปเรียบร้อยแล้ว
ก่อนจะเปิดหนังสืออ่านคำนำและเรื่องย่อท้ายเล่ม
คุยกับคนที่อยู่บู๊ทหนังสือเกี่ยวกับภาพหน้าปกอยู่นาน
เขาเล่าว่าอันที่จริงจะใช้ภาพหน้าปกตามต้นฉบับ
แต่ก็เปลี่ยนมาเป็นใช้ภาพวาดของคุณสิรินดาแทน
ซึ่งได้มีการส่งภาพให้ผู้เขียนได้ดูและเขาชื่นชอบมาก
เราพยักหน้าหงึกหงักตามเพราะเห็นด้วย
คงเป็นเพราะภาพเก่าดูน่ากลัวเกินกว่าจะเป็นภาพปกวรรณกรรมเยาวชน
การใช้ภาพจากคุณสิรินดาจึงน่าจะทำให้เด็กๆ รู้สึกเข้าถึงได้ง่ายกว่า
ปกหนังสือทำหน้าที่เล่าคร่าวๆ ส่วนเนื้อหาทั้งหมดรออยู่ด้านใน
พอได้ปล่อยจินตนาการไปกับหนังสือทั้งเล่มแล้ว
ไม่ประหลาดใจว่าทำไมวอลท์ดิสนีย์ถึงซื้อลิขสิทธิ์ทำภาพยนต์
(ตอนนี้ยังไม่ได้ถ่ายทำเลยซักกะติ๊ด)
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นที่มอลลี่และคิปที่เป็นพี่น้องกัน
ทั้งสองยากจน ต้องหางานที่เด็กอย่างพวกเขาพอจะทำได้
และทั้งสองได้งานที่คฤหาสน์ใน 'ป่าสยอง'
ใครๆ พากันเรียกป่าน่ากลัวที่ไม่มีใครกล้าเหยียบเข้าไปอย่างนั้น
ในคฤหาสน์หลังใหญ่กลับมีแต่สมาชิกครอบครัวแปลกๆ
นายท่านวินด์เซอร์ผู้เป็นเจ้าของบ้านและผู้สืบทอดตระกูล
เป็นชายร่างผอม ดูไร้เรี่ยวแรง ขาดความมั่นใจไปเสียทุกอย่าง
นายหญิงคอนส์แตนซ์ที่ดูเหมือนจะเป็นคนสวย
กลับเย็นชาและไร้ความสุขในแววตา
ลูกชายคนโตชื่อว่าอลิสแตร์เป็นเด็กชายเริ่มเข้าวัยรุ่น
เก็บอารมณ์ไม่ค่อยอยู่ และมักฉุนเฉียว ชอบใช้กำลังเป็นประจำ
ลูกสาวคนเล็กที่ถูกเรียกว่าเพนนี เป็นเด็กช่างฝัน
แต่ก็ยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจเหตุผลของผู้ใหญ่
มอลลี่และคิปได้ทำงานในบ้านที่น่าหวาดกลัว
พวกเขามักจะได้ยินเสียงชวนสยองและตื่นตอนดึก
เสียงเดินของคนนิรนามในยามวิกาล...
คฤหาสน์ที่เป็นฉากสำคัญของเรื่องถูกต้นไม้ใหญ่แทรกเข้ามาในตัวบ้าน
แต่มันไม่ใช่แค่ต้นไม้ เพราะมันสามารถเสกทุกอย่างได้ตามคำขอ
แม้เรื่องนั้นจะไม่สามารถเกิดขึ้นจริงได้ก็ตาม
เมื่อคนขอถูกความโลภครอบงำจนไม่รู้ตัว
ก็จะถูกเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณที่เคยมีอยู่ไปอย่างช้าๆ
และลืมไปว่าทุกคำขอมีราคาที่ต้องจ่ายชดใช้แพงจนตัวเองก็จ่ายไม่ไหว
เนื้อเรื่องเหนือจินตนาการแต่ล้ำลึกกว่าแค่ความสนุก
ทุกตัวละครที่ไปขอพรกับต้นไม้ต่างก็ขอในสิ่งที่ไม่สามารถเป็นไปได้
บ้างก็ขอให้ได้รับข่าวคราวของผู้ที่จากไป
บ้างก็ขอให้ได้ของที่ชอบอยู่เรื่อยๆ
บ้างก็ขอให้ความเจ็บปวดหายไป
ทุกคำขอที่ได้รับยิ่งทำให้เข้าใจในเรื่องหนึ่งว่า
การไม่ยอมรับความเจ็บปวดในโลกแห่งความจริง
และขอให้หลุดพ้นจากความเจ็บปวดด้วยเรื่องโกหก
ไม่ต่างอะไรจากการทำร้ายตัวเองซ้ำไปซ้ำมา
การทำร้ายตัวเองด้วยคำโกหกหลอกลวง
มันเจ็บปวดกว่าโดนคนอื่นทำร้ายเสียอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
