💞 ร ะ ดั บ ข อ ง ค ว า ม สุ ข
เมื่อนึกย้อนถึงความสุขจากความทรงจำต่าง ๆ บางเหตุการณ์ยังชัดเจนเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานเลย
.
ความสุขของฉันเมื่อ 23 ปีก่อน กับความสุขเมื่อ 3 ปีก่อน คนละบริบท เป็นความทรงจำดี ๆ แต่ระดับความสุขต่างกัน
จริง ๆ ฉันจำจำนวนปีไม่ได้หรอกนะคะ
ว่า 1 กรกฏา’ ปีนี้ ผ่านมา 23 ปีแล้ว
.
การเดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกของฉัน คือ ฮ่องกง เป็น 3 วันเดินทาง ช่วงเวลาที่ ฮ่องกงภายใต้การปกครองของอังกฤษ กำลังจะถูกโอนกลับสู่ประเทศจีน
.
ทั่วทั้งเกาะมีธงสีแดงที่มีลวดลายบนพื้นธงต่างกันวางสลับกัน ประดับประดาระโยงระยางไปทั่วเมือง และไม่เคยรู้และไม่สนใจด้วยว่า ความรู้สึกของคนพื้นที่ของคนฮ่องกงจะยินดีหรือไม่
.
นักท่องเที่ยวอย่างฉันเดินตามพี่ ๆ ถ่ายรูปตรงโน้นที ตรงนี้ที บรรยากาศก็ดูเหมือนจะรื่นเริง ครื้นเครงดี
.
จากปีโน้นถึงทุกวันนี้ข่าวสารของฮ่องกงกับจีนแผ่นดินใหญ่ มีมาเป็นระยะ ๆ
.. ต่างจากบรรยากาศที่เคยรื่นรมณ์ กับงานเฉลิมฉลองช่วงวันคืนที่กำลังจะเปลี่ยนผ่านมือในการปกครองเกาะเล็ก ๆ ที่เจริญมากเมื่อ 23 ปีก่อน
ครั้งนั้นฉันมีความสุข
กับการได้ไปต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตอยู่มาก
💛🤍 เหตุการณ์สำคัญที่ระลึกถึง ....
วันที่พาพ่อกับแม่มากราบพระบรมศพในพระบรมมหาราชวัง
.
ฉันชั่งใจอยู่นานว่า ควรจะพาพ่อกับแม่มาดีไหม ?
เพราะก่อนหน้านี้ฉันเคยไปเองก่อนแล้วรอบหนึ่ง เข้าคิวยาวนานมาก อากาศร้อน ถึงแม้บางช่วงมีเก้าอี้นั่งได้ในเต้นท์ ก็ยังมีช่วงที่ทั้งเดิน ทั้งยืนอีกหลายชั่วโมง
จนเหลืออีกไม่กี่เดือนก็จะหมดเวลาเปิดให้เข้ากราบพระบรมศพในหลวงรัชกาลที่ 9 แล้ว
.
ฉันลองถามพ่อกับแม่ว่า ..
อยากไปไหม ?
ต้องรอนาน ยืนนาน แล้วก็ร้อนมากอยู่นะ
คำตอบหนักแน่นกลับมาว่า ..
ไป! รอได้ ยืนไหว และไม่กลัวร้อน
ฉันขับรถออกจากบ้านพ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัดตอนตี 4 นั่นหมายถึง ทั้งสองผู้เฒ่าต้องตื่นตั้งแต่ตี 3 เตรียมตัวก่อนออกจากบ้าน มาถึงกรุงเทพได้จอดรถใกล้ที่สุดที่วัดโพธิ์ แล้วเดินไปที่พระบรมมหาราชวัง
จากรูปถ่ายมีบางคนบอกว่า
พ่อกับแม่ฉันดูแข็งแรงจังเลย
.
จริง ๆ แล้ว ..
แม่ฉันซ่อนรูป ที่เข่าใส่สนับเข่าทั้งสองข้างเพราะปวดเข่า ที่ตัวใส่เสื้อดามหลังไว้เพราะเดินมาก ยืนนาน จะปวดหลังมาก
.
ส่วนพ่อฉันเดินเก่งก็จริง แต่เป็นลมบ่อยกว่าแม่อีก และเข่าตึง นั่งงอเข่าไม่ได้มาหลายปีแล้ว
อากาศร้อนจริง รอนาน แต่รอได้ ยืนไหว และยิ้มแย้มตลอด .. ฉันรู้ว่าพ่อกับแม่มีความสุขและตื้นตันที่มีโอกาสได้มากราบพระองค์ท่านใกล้ชิดครั้งนี้
เมื่อใกล้ถึงคิวที่ได้เข้าไปกราบหน้าพระบรมศพ คิวของพ่อ แม่ และฉัน นับแล้วโชคดีมากที่จะได้นั่งในแถวแรกของกลุ่ม ตรงหน้าพระบรมศพ ก่อนจะถูกปล่อยคิวรอบของเรา
.
เจ้าหน้าที่กรมวัง เดินมาถามพ่อว่า
นั่งพับเพียบได้ไหม ถ้านั่งไม่ไหว ก็นั่งที่เก้าอี้ข้างหลังนี้ได้ ไม่ต้องลำบากไปนั่งกับพื้นด้านหน้าก็ได้
หากใครที่มีโอกาสได้เข้าไปกราบพระบรมศพข้างในคราวนั้น คงรู้ว่าแม้เพียงเวลาไม่กี่นาทีที่ได้อยู่ตรงหน้าพระบรมศพใกล้ชิดขนาดนั้น ตื้นตันเพียงใด และเพียงไม่กี่นาทีที่นั่งกราบพระองค์ท่าน
.
พ่อฉันที่ไม่เคยนั่งงอเข่าได้มาหลายปี
วันนั้นพ่อสามารถนั่งลงกราบได้อย่างน่าแปลกใจ
พ่อฉันคุยไปหลายวัน ทั้งดีใจ ปลื้มใจมาก ทั้งแปลกใจตัวเองที่งอเข่าได้ด้วย และยังโชคดีได้นั่งแถวแรกอีกต่างหาก
.
3 ปีผ่านไป ก็ยังจำแม่น
เล่าได้ละเอียดทุกครั้งถึงเหตุการณ์วันนั้น 💛🤍
อาหารกล่องพระราชทาน ..
การที่ทำให้คนที่เรารักมีความสุข
เราจะได้รับความสุขมากกว่า
ระดับความสุขมันมากขึ้นจริง ๆ
สมัยยังเด็ก ๆ ฉันไม่ค่อยอิน
และไม่เข้าใจเวลาได้ยินใครพูดประมาณว่า ..
.
หากได้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก เราจะมีพลังมากกว่าทำเพื่อตัวเราเอง
.
หากได้ทำอะไรให้คนที่เรารักมีความสุข ก็จะมีความสุขมากกว่าหาความสุขเพื่อตัวเราเอง
.
โตแล้วถึงรู้ซึ้งและเข้าใจ
ความหมายในประโยคพวกนั้น
.
💕 เมื่อเราทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก
. หรือแม้แต่ทำเพื่อคนอื่น ๆ บ้าง
เราจะมีความสุขมากขึ้น มากกว่าทำให้ตัวเอง มันเป็นอย่างนั้นได้จริง ๆ 💞💞💕
..
รฉัตร วรรณกุล
01 กรกฎา' 2563
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
