สวัสดีครับทุกท่าน
เช้าวันนี้ผมตื่นขึ้นมาเหมือนปกติทุกวัน วันนี้เป็นวันที่ 3 ของการสร้าง Block ของตัวเอง เพื่อที่จะนำเสนอเรื่องราวการเป็นนักเขียนของตัวเอง สำหรับผมที่เริ่มทำ วันนี้ได้มีบ้างสิ่งบ้างอย่าง เปลี่ยนไปได้มี ผู้อ่านท่านหนึ่งได้ Comment ลงในบทความของผมเป็น Comment สั้น ๆ แต่ทำให้มีความสุขเล็ก ๆ เกิดขึ้นมา ทำให้ผมรับรู้ถึงบางอย่าง
ในตอนแรกผมเกิดข้อสงสัยนะครับว่าความสุขเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นมัน เกิดจากอะไรกัน ผมลองนั้งทบทวนอยู่นาน จนเข้าใจ ความสุขที่ว่าผมอธิบายด้วยคำว่า "มีคนเขาฟังเรา" ใช่ครับ มันทำให้เกิดความสุขขึ้นจริง ๆ และมันสามารถตอบคำถาม ที่เกิดขึ้นไม่นานมานี้ได้ พอดีผมได้รับสายจากเพื่อนของผม เขาได้เล่าเรื่องทุกใจของเขาให้ผมฟัง สิ่งที่ผมทำคือ ผมฟังเขาอย่างตั้งใจ โดยแทบไม่ใส่ความเห็นของผมลงไปในการสนทนาเลย ผมเลือกใช้แค่คำเชื่อมประโยค คือ อื้ม อ่า แล้วไงต่อ เข้าใจแล้ว เมื่อการสนทนาจบลง เพื่อนของผมพูดกับผมว่า "ขอบคุณมาก ๆ นะเว่ย สบายใจขึ้นเยอะเลย รู้แล้วว่าต้องทำยังไง" ทั้ง ๆ ที่ผมแทบจะไม่พูดอะไรเลย แทบจะฟังอย่างเดียว จากเรื่องราวทั้งสองผมจึงตกตะกอนได้ว่า
การที่เรามีคน ๆ หนึ่งรับฟัง เรื่องที่เราถ่ายทอด มันช่างทำให้เกิดความสุข ถึงแม้จะไม่มาก แต่มันก็คือความสุขที่เกิดขึ้น แต่กลับกันในตอนที่เราทุกข์ใจ แล้วเราถ่ายทอดเรื่องราวของเราให้ คน ๆ หนึ่งฟัง ความสุขที่อาจเป็นแสงสว่างที่ริบหรี่ ของคนหนึ่ง อาจเป็นแสงสว่างที่เจิดจ้า ที่ทำให้ความมืดมนในจิตรใจที่บอบช้ำนั้นหายไป
ขอขอบคุณภาพจาก คุณ mennyfox55 Link:https://www.pinterest.com/pin/740631101200507263/
และจากเรื่องราวด้านบนที่ผมได้บอกว่า มีผู้ฟังท่านหนึ่ง Comment ซึ่งเป็น Comment ที่ทำให้ผมตัดสินใจแล้วว่า ผมจะเขียนนิยายแบบ โลกในอดมคติ จะเขียนอย่างที่หัวใจผมอยากเขียน ถ่ายทอด ความสุขและเรื่องราวต่าง ๆ และจะพยายามถ่ายทอดมัน เพื่อให้ผู้อ่านสัมผัสถึงความสุข และเข้าใจเรื่องราวต่าง ๆ เหมือนกับที่ผมตั้งใจ ผมขอขอบคุณ คุณ T.Panachai มา ณ ที่นี้ด้วยครับ และขอขอบคุณทุก ยอด Link ทุกๆ การอ่าน การ Comment รวมถึงผู้กด Follow ทั้งหมดนี้เปรียบเหมือนแสงไฟ ที่กำลังส่องสว่างอยู่ในใจของผม เป็นกำลังใจชั้นเยี่ยมสำหรับผมเลยครับ ขอบคุณทุกท่านมากครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
