ใครกันเคาะประตู
ขวัญอาศัยอยู่กับแม่และพ่อส่วนพี่ชายของขวัญนานๆจะกลับมาบ้านสักครั้ง หมู่บ้านของขวัญอยู่ห่างไกลเมืองมากที่จริงจะเรียกว่าหมู่บ้านก็ไม่เชิงนัก เพราะบ้านแต่ละหลังอยู่ห่างกันออกไปเป็นกิโล อาชีพหลักๆของบ้านขวัญคือทำนา
ตกเย็นวันหนึ่งหลังเสร็จจากการทำงานก็นั่งคุยสัพเพเหระล้อมวงกันกินข้าวสามพ่อแม่ลูก ระหว่างมื้อพ่อก็พูดขึ้นมาว่า "ไอ้แดงมันไม่น่าอายุสั้นเลยนะ อายุก็ยังน้อย" ไอ้แดงที่พ่อพูดถึงคือชายหนุ่มขี้เล่นที่ชอบหยอกใครต่อใครรวมถึงขวัญด้วย แม่ก็สำทับขึ้นมาว่า "เออแน่ะพรุ่งนี้คงต้องไปเยี่ยมงานสักหน่อย เอ็งก็อยู่เฝ้าบ้านแล้วกันนะขวัญ แม่จะไปกับพ่อ" ขวัญหน้าเจื่อนไปทันทีที่รู้ว่าจะต้องเฝ้าบ้าน เพราะอะไรนะรึ ก็ขวัญกลัวผีเสียยิ่งกว่าอะไร
เย็นวันรุ่งขึ้นพ่อกับแม่ก็ไปช่วยงานอย่างที่บอกไว้ ขวัญก็รีบปิดบ้านตั้งแต่พ่อกับแม่คล้อยหลังและเข้านอนแต่หัวค่ำ "รู้สึกวังเวงชอบกลแหะ" ขวัญคิดในใจ นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ มารู้สึกอีกทีตอนได้ยินเสียงแก่กๆ ที่ประตูบ้าน
ขวัญพยายามเงี่ยหูฟังว่าเป็นเสียงอะไร สักพักเสียงก็ดังขึ้นอีก แก่กๆๆๆ คราวนี้เสียงถี่ขึ้น ใจขวัญก็คิดไปต่างๆ นาๆ เอ...หรือจะผีไอ้แดงมาหยอกเราซะแล้วกระมัง ยังไม่ทันสิ้นความคิดเสียงก็ดังขึ้นมาอีก คราวนี้ดังหนักกว่าเดิมถี่กว่าเดิม ขวัญรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มีค่อยๆ ย่องไปที่ประตูบ้าน เธอแอบมองด้านนอกจากช่องรู เงียบ ไม่เห็นอะไร เสียงก็ดังขึ้นอีกครั้งเล่นเอาขวัญสะดุ้งโหยง
เธอทำใจกล้าเอาวะเป็นไงเป็นกัน เปิดประตูบ้านผั๊วะ! ออกไป สิ่งที่เห็นทำเอาขวัญถึงกับอุทานออกมาอย่างดัง ตาเถร! ลืมเก็บเจ้าทองแดงเข้าคอก ทองแดงควายของพ่อมายืนสีประตูหน้าบ้าน ไม่ใช่ใครที่ไหน ไม่ใช่ผีไอ้แดงอย่างที่คิด
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
