ทริปมหัศจรรย์ ที่ไม่มีวันลืม... ต่อ8
...เดินทางเยี่ยมชมโรงงานแวะจิบไวน์ที่... เวอร์จิเนีย
ตื่นเช้ากับกระเป๋าที่แพคเรียบร้อย ส่งตรงไปยังรถบัสคันเดิม ออกจากแคนาดา กลับสู่อเมริกาอีกครั้ง ต้องบินต่อจร้า... เครื่องในประเทศไม่ค่อยใหญ่นะ ดูอึดอัด
ต้องวิ่งกันล่ะครับ เพราะเราต้องไปต่อเครื่องลำใหม่ เอาเป็นว่าแบบ สี่คูณสร้อย
เอ้ย! สี่คูณร้อยกันประมาณนั้น 555 บินตรงสู่ เวอร์จิเนีย...
พี่คนนึงตกเครื่อง วิ่งมาไม่ทันเข้าใจได้ครับ มันขึ้นตรงโน้น ออกตรงนี้
เราเกาะติดพี่ไกด์ไปติดๆ...ไม่มีการคุยกันระหว่างทางเลย พอถึงเกรดก็ขึ้นเลย
เพราะเรามาสายแล้ว ใช้เวลาบินประมาณชั่วโมงกว่าๆก็ถึง...
พี่ไกด์นับจำนวนคน ส่งขึ้นรถบัส พี่เจ้าของทริป ก็บอกไปได้เลย พี่คนที่ตกเครื่อง
เขาเคยมาแล้วมาบ่อย เดี๋ยวเขาตามไปได้ เดินทางกันอย่างทรหด อดทนมากๆ
คราวนี้
นั่งกันอีกนาน พี่เจ้าของทริปคิดอะไรขึ้นมาได้ กันเซ็ง "อ้าวไหนๆ ก็เป็นผู้โชคดีแล้ว
ร้องเพลงให้ฟังหน่อย เดี๋ยวทุกคนร้องกันคนละเพลง" ไอ้เราก็รีบบอกเลย
"ผมร้องเพลงเก่าๆไม่เป็นครับ เพลงใหม่ก็ไม่เป็นครับ ขอร้องเพลง ศึกบางระจันล่ะกัน" คนหัวเราะกันฮาเลย... เริ่มสนิทกับทุกคนแล้วล่ะ ทุกคนก็ร้องเพราะบ้าง ไม่เพราะบ้าง
ก็อ่ะนะ ไม่ใช่สายอาชีพนี่นา
ฝนตกปอยๆ สองข้างทาง อากาศเย็นเร็วมาก แบบชื้นๆ หนาวๆ ก็โอเคนะ ต้นไม้
ทั้งสองฝั่ง หลากสีครับ สีเหลือง สีส้ม สีแดง สีเขียว ละลานตา สวยมากครับ เดินทางกันไปเรื่อยๆ พี่เขาชี้ให้ดู จุดชมวิว สวยมาก เราอยู่บนเขา มองไปไกลๆ เป็นเทือกเขาสีฟ้า
เลย เรานั่งกับไปอีกสักพัก ถึงที่พักก็ตกเย็นแล้ว...
วันนี้ถ้าจำไม่ผิด เรากินอาหารเย็นกัน รู้สึกว่าจะเป็นวันเกิดพี่เจ้าของทริปด้วย
พวกเรารวมตัวกันร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้พี่เขานะ หลังจากจบรายการอาหารค่ำ
เราก็แยกย้ายเข้านอน เตรียมภารกิจในวันรุ่งขึ้น วันนี้รู้สึกเหนื่อยกัยการเดินทางกันล่ะ
หลับกันปุ๋ยเลย พี่ร่วมห้องกรนดังมาก 555...
เช้ารุ่งขึ้นพวกเราไปเยื่ยมชมโรงงานเป็นวันที่พี่เจ้าของทริป ต้องทำภารกิจด้วยตัวเอง
ทุกคนตรงเข้าโรงงานกัน เรื่องนี้ไม่ขอเล่าให้ฟังนะครับ เพราะไม่ได้ขออนุญาตมาเล่า
...แต่ที่แน่ๆ มีโรงงานผลิตเครื่องสำอาง ยี่ห้อหนึ่งที่ขายอยู่ที่บ้านเรา อยู่ตรงข้ามกันเลย จำได้เพราะ เวลาไปเดินห้าง เห็นบ่อย ทุกวันนี้ก็ยังมีอยู่เลย...
เราเดินทางกันต่อเลย... เพื่อไม่เสียเวลา ทุกคนขึ้นรถ คนนั่งฝั่งซ้าย ฝั่งขวา หลับ
กันสนิท...เป็นปกติเนอะเดินทางถี่ขนาดนี้ปรับตัวกันได้แล้ว 555 ยกเว้นเรา รถบัสมุ่งสู่
โรงงานผลิตไวน์ ถ้าจำไม่ผิดเป็นรูปหมา ต้องขออภัยครับ เป็นรูปสุนัขอ่ะนะ ถึงที่หมายทุกคนตื่น ลงจากรถ...
พี่ไกด์นำทาง เดินเข้าสู่โรงงานบ่มไวน์ เจ้าหน้าที่พาชม กระบวนการจัดเก็บ
เสียงเม้าท์มอย เป็นกลุ่ม ดังเชียว 555
นักท่องเที่ยวเยอะอยู่ครับ พวกเราก็เป็น หนึ่งกลุ่มในนั้น สนุกสนานกันไปครับ...
พี่ไกด์เรียกรวมพลอีกครั้ง ส่งกระดาษพร้อมปากกาให้คนละใบ (เอามาทำไรเนี่ย)
พี่ไกด์อธิบาย ขั้นตอนก่อนที่พวกเราจะเริ่มปฎิบัติการตรวจสอบ อ๋อ! ไม่ใช่ครับ
ชิมครับ ชิมไวน์แต่ละชนิด แล้วติ๊กว่าชอบมั้ย...
หลากหลายชนิดเลย ขอบอก ชิมไปไม่รู้หรอกครับ ขวดไหนเป็นอย่างไร ที่รู้ได้ชัดๆ
เลยคือ เมาครับ แหม! ก็เยอะชนิดซะขนาดนั้น...
สรุป เมากันทั่วถึง 555...สิ้นสุดการจิบไวน์ เราเริ่มเดินทางกันต่อ...
หลังจากที่ทุกอย่างลุล่วงไปด้วยดี เราเริ่มเดินทางกันต่อครับ รอบนี้หลับกันหมดครับ
รวมถึงเราด้วย เมาไวน์ครับ...
พี่ไกด์ปลุกด้วยไมค์ เสียงดังเชียว ทุกคนตื่น พี่ไกด์แนะนำ ว่า แวะกินอาหารเย็น มื้อนี้เป็นสเต็กครับ เราสนใจเป็นพิเศษ หิวอ่ะครับ ที่นี่ ขอบอก ยังกะในหนัง เป็นร้านขาย
สเต๊กเนื้อ ร้านอยู่กลางที่โล่งแจ้ง ดูแบบ Cowboy หน่อย ดูเงียบๆ...
เปิดประตูร้านเข้าไป มายกอด! คนตรึมเลย อเมริกันทั้งนั้น เต็มร้านเลย ผิดกับที่มอง
เห็นข้างนอก คนละเรื่องเลย คนในทริปเราสี่สิบคนเข้าไปแล้ว ภายในใหญ่และกว้าง
เมนูอาหารมาทุกคนก็สั่ง เราไม่เห็นเขาดูเมนูกันนะเขาสั่งกันเลย หลายคนสั่งแบบ
Rare ประมาณ 10 ที่ได้มั้ง บางคนที่หยิบเมนู สั่ง Medium Rare ส่วนเรา น้องคนที่
นั่งบนเครื่องจำได้มั้ย วันนี้นั่งโต๊ะเดียวกันเขา ถามว่า “พี่กินแบบไหน” เราบอก
"เห็นเขาสั่ง Rare กัน" เราไม่เคยกินมาก่อนอ่ะนะ น้องเขากระซิบ “พี่ๆ พี่กินดิบๆได้หรอ” เราก็บอก “ไม่ได้หรอก กินได้แต่สุกๆ” "งั้นพี่สั่งตามหนูนะ" เขาหัวเราะ 5555
น้องสั่ง Well done 2 ที่ เหลือแค่ก็นั่งรอ สเต๊กมาส่ง...
พออาหารมาส่ง ของเรามาทีหลังครับ ที่มาก่อนคือพวก Rare ทั้งหลาย
ทุกคนทำหน้าตกใจ มันแดงเถือกมาเลยครับ 555 เริ่มมั่วจานกันแล้วครับทีนี้
Rare , Medium rare โวยกันลั่นเลย น้องก็หันมาหัวเราะกับเรา พอของเรามา
เราก็กินกันสบายเลย ปล่อยให้พวกที่สั่งก่อนแก้ปัญหากันไป 555 คงกินได้บ้าง
ไม่ได้บ้างล่ะครับ เอาเป็นว่าเรา 2 คนอิ่มกันก่อน แล้วเราก็เดินทางกันต่อไป...
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
