สวัสดีครับผู้อ่านทุกๆท่าน :)
วันนี้ผมเกิดปิ๊งไอเดียการเขียนกลอนขึ้นมาแทนการเขียนบทความเฉยๆสักครั้ง
กลอนเป็นหนึ่งวิธีในการเขียนที่ผมสนใจเหมือนกันครับ
ผมว่ามันเป็นศิลปะอย่างหนึ่งที่สวยงามมากเลยครับ
ขอโอกาสให้ผมได้ใช้พื้นที่เล็กๆนี้ได้ลองทำหน่อยนะครับ :)
กลอนนี้ผมตั้งชื่อว่า
“ ความฝัน เวลา และคุณค่าของชีวิต “
Picture by Giovanni Cioli
ได้เกิดมามีเวลาหนึ่งชีวิต
อย่าใช้ผิดเอาไปคิดถามปัญหา
ใยไม่เป็นดังฝันเลยสักครา
เสียเวลาที่ได้มาไปเปล่าเลย
แต่จงใช้เวลาหนึ่งชีวิต
คอยพิชิตเป้าหมายที่ตั้งหวัง
แล้วมาเล่าเรื่องราวให้หลานฟัง
ว่าไม่พลั้งทิ้งเวลาสักนาที
หากอยากมีความสุขจงตั้งเป้า
ว่าจะเอาเวลามาสานฝัน
เพราะชีวิตคนเราไม่จีรัง
อาจผุพังทุกเมื่อไม่เหลือเลย
เพราะสุดท้ายเมื่อเวลามาถึง
ไม่อาจดึงรั้งไว้เมื่อแรงเหลือ
ไม่อาจยืมเวลาจากญาติเครือ
เพราะชีวาไม่เคยเหลือไว้สำรอง
หากจะมาเสียดายในภายหลัง
คิดย้อนยังช่วงที่เวลาเหลือ
เหตุใดใช้ทิ้งขว้างดั่งเม็ดเกลือ
ไม่เคยเห็นคุณค่าที่มันมี
เพราะฉะนั้นจงอย่าทิ้งความฝัน
จงฝ่าฟันสู้มันให้สุดสาย
คิดเอาไว้สุดท้ายแค่เหนื่อยกาย
จะสบายเมื่อเราทำสำเร็จเอย :)
ผมเชื่อว่าทุกคนมีความฝันกันทั้งนั้น
และหลายคนมีความฝันเป็นแรงผลักดันในชีวิต
แต่เมื่อพยายามทำมัน
กลับยอมแพ้ไปตรงกลางทางเพราะรู้สึกว่ามันยาก
ทำให้เสียเวลาที่ทำมาโดยเปล่าประโยชน์
รู้ไหมครับ ผู้ป่วยใกล้ตายส่วนใหญ่ที่เป็นโรคร้ายแรงก่อนเวลาอันควรจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า....
“ เสียดายที่ไม่ได้ทำตามความฝัน “
เพราะฉะนั้นคุณอาจะเป็นหนึ่งในนั้นก็ได้
เพราะ “ ชีวิตมันไม่แน่นอนเลย “
เราไม่อาจรู้ได้จะตายวันไหน
เพราะฉะนั้นจงรีบทำตามความฝันให้เร็วที่สุด
คนเรามีเวลาแค่ชีวิตเดียวครับ :)
จงใช้มันให้คุ้มค่าอย่าทิ้งมันไปโดยเปล่าประโยชน์
จะได้ไม่เสียดายภายหลังนะครับ :)
เช่นเคยครับปกติผมต้องจากพร้อมคำคม
แต่ไหนๆรอบนี้แต่งกลอนแล้ว
ขอจบด้วยกลอนอีกสักบทแล้วกันครับ :)
มองจุดหมายให้เหมือนปลายชีวิต
รีบพิชิตเหมือนเวลาไม่มีเหลือ
อย่ายอมแพ้แม้ว่าใจสั่นเครือ
เพราะถ้าเรือจะถึงฝั่งต้องฝ่าฟัน
-จักรภัทร :)
ส่งท้าย * หากผิดพลาดตรงไหนขอโทษนะครับไม่แม่นเรื่องสัมผัสและการใช้คำเท่าไหร่ครับ ติชมได้เลยครับ :)
ขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านนะครับ :)
-จักรภัทร :)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
