' น้ำลดตอผุด '
ตอนที่ 1
วันศุกร์ที่ 19 เดือน มิถุนายน พุทธศักราช 2563
เวลา 11.27 น.
จุดรับ : คอนโดบนถนนรัชดาภิเษก
จุดส่ง : เซ็นทรัลชิดลม
ทุกวันนี้เขียนบทความเริ่มเข้าเค้าบทและฉากสนทนาขึ้นทุกวันๆละ หากบทความผ่านตาผู้จัดละครหรือผู้กำกับ ก็หวังว่าวิธีคิดดีๆจะกระจายสู่สังคมมากขึ้น
มา!...เริ่มกันเลยดีกว่า
ขอตัดเข้าสู่ฉากที่ผู้โดยสารขึ้นรถเรียบร้อยแล้ว
นับเป็นการเดินทางที่สั้นและรถไม่ติดเท่าไหร่
ผู้โดยสารเป็นสุภาพสตรีหน้าตาดีคนหนึ่ง
เธอนั่งเงียบไม่พูดจาอะไรทั้งสิ้น อีกอย่างประสบการณ์บอกผมว่า ระยะทางสั้นขนาดนี้ คงสนทนาลำบาก กว่าจะขี่ม้ารอบเมืองก็ใช้เวลานาน 'เที่ยวนี้ฟรี' ความคิดผุดในหัวทันที
ทันใดนั้นมือก็เอื้อมไปกดปุ่มเครื่องเสียง ปรับเป็นโหมดวิทยุ เนื้อหาที่ดังขึ้นคือ การประกาศตัวเลขผู้ติดเชื้อจากนายแพทย์สุดหล่อ มันเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนคุ้นเคย คล้ายเวลา 08.00 น. ต้องเคารพธงชาติ
ก็อีกครั้งกับความคุ้นชินในการเอ่ยอะไรไปแบบอัตโนมัติ หลังจากที่ทราบตัวเลขผู้ติดเชื้อแล้ว
"เบื่อมั๊ยครับกับโควิด-19" ถามไปงั้นๆแหละ
"เบื่อมากก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้" เธอตอบผม
"จริงครับ!...ทำได้ดีที่สุดคือ ทำใจ" ผมสำทับ
ผมก็ไม่รู้จะถามอะไรต่อ ได้แต่มองท้ายรถคันข้างหน้า ว่าจะขยับตอนไหน ก็ไม่ได้คิดจะคุยอะไรมาก ระยะทางมันสั้น
"ได้อะไรบ้างจากโควิด-19" ถามแบบขอไปที
"ได้เหรอ?...จะว่าได้ก็ได้นะ" เว้นช่วงนานพอสมควร
"แล้วได้อะไรครับ" ผมเสริม
"ได้รู้ธาตุแท้ของคน" เน้นเสียง
ผมสะดุดนะกับคำว่า 'ธาตุแท้' คือ มันเป็นเคสแรกที่แตกต่างจากทุกๆครั้งที่คุย ส่วนมากก็ตกงาน ร้านถูกปิด หรือไม่มีคนมาใช้บริการ
"ไปเจออะไรมาครับ" ผมใช้น้ำเสียงแบบว่าช่วยเล่าให้ฟังหน่อยเถ่อะแม่คุณ
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกนะคะ แค่ได้เห็นนิสัยที่เราคิดว่าไม่น่าจะมีในตัวคนๆนั้น" น้ำเสียงเน้นมาก
"ลงลายละเอียดสักนิดได้มั๊ยครับ" เพื่อผมจะได้วิเคราะห์สำหรับในการตั้งคำถามต่อไป
"ก็คนที่เราเคยร่วมธุรกิจกันค่ะ พอเชื้อโควิด-19 มา มันทำให้เรารู้เลยว่าแต่ละคนเอาแต่ผลประโยชน์ตัวเองมากจนทำให้เรารับไม่ได้เลย"
"อ๋อ...หากใช้คำว่า 'น้ำลดตอผุดได้มั๊ยครับ' "
"ประมาณนั้น" ตอบทันทีหลังจากสิ้นเสียงผม
"แบบนี้นะ ถ้ามีคนเหล่านี้ 10 คน ที่คุณเจอมาประมาณกี่คนครับ"
"ประมาณ 7 คนค่ะ "
แล้วผมก็จินตนาการถึงคำถามที่ดีกว่าจะไปถามว่าเกิดอะไร อย่างไร ขาดทุนตรงไหน อันนั้นมันธรรมดาเกินไปครับ เป็นคำถามเพื่อทำให้ใจเรารกและตอกย้ำแผลเค้าด้วย
ผมถามว่า...
"ระดับความโกรธ มันมีตั้งแต่
1.เฉยๆกับสิ่งที่เจอ
2.พยายามทำความเข้าใจในเหตุผลที่ทุกคนต้องเอาตัวรอด
3.อาฆาต-พยาบาท รอเวลาแก้แค้น
คุณอยู่ในระดับไหนครับ"
ติดตามตอนจบได้ในหนังสือ
'เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย' เล่ม 1
ราคา 199 บาท
เรื่องเล่าหลังพวงมาลัย
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
