จากนักล่าสู่นักกีฬายิงธนู
กีฬายิงธนู เป็นกีฬาในระดับสากลที่มีการแข่งขันในระดับนานาชาติ ไล่ตั้งแต่ซีเกมส์ เอเชี่ยนเกมส์ จนถึงโอลิมปิกเกมส์ ยังไม่นับรวมทัวร์นาเมนต์อื่น ๆ ที่มีจัดกันทั่วทุกมุมโลก ซึ่งโดยส่วนมากนักกีฬายิงธนูนั้นก่อนจะเริ่มเล่นกีฬาชนิดนี้มักจะเริ่มต้นจาก 0 คือไม่เคยมีประสบการณ์การยิงธนูมาก่อน ต้องฝึกฝนตั้งแต่ขั้นพื้นฐานกัน เริ่มตั้งแต่ท่ายืน การเสียบลูกธนู การเล็ง การน้าวสาย ก่อนจะพัฒนาขึ้นมาเป็นนักกีฬา จนก้าวเข้าสู่นักกีฬาทีมชาติเป็นแบบนี้แทบทุกคน
แต่ประเทศบราซิลกลับไม่ได้คิดแบบนั้นพวกเขามีความคิดว่าแทนที่จะเริ่มหานักกีฬายิงธนูจากคนธรรมดาทั่วไป ที่มาเริ่มฝึกกันตอนโตแล้ว ทำไมไม่ลองมองหานักกีฬายิงธนูจากคนที่ฝึกมาตั้งแต่เด็ก ๆ แทนล่ะ จะได้มีฝีมือแถมประสบการณ์อีกด้วย แล้วถามว่าจะไปหามาจากที่ไหนคำตอบก็คือ ก็ไปคัดมาจากชนพื้นเมืองในป่าแอมะซอนไง
แรกเริ่มเดิมที ธนู ถูกใช้เป็นอาวุธตามวัตถุประสงค์ในการสร้าง มันถูกใช้ในการล่าสัตว์และการสู้รบในสงคราม แม้แต่ "เจงกิส ข่าน" ก็อาศัยแค่ "ลูกธนูและคันศร" พิชิตเปอร์เซีย และยุโรปบางส่วนมาแล้ว แต่ในโลกยุคปัจจุบัน ธนู กลายมาเป็นเพียงกีฬาชนิดหนึ่งเท่านั้นไม่ได้เป็นเพียงแค่อาวุธอีกต่อไป
แต่ในบางพื้นที่บนโลก "ธนู" ก็ยังคงเป็น "ธนู" ยังคงเป็นอาวุธที่ใช้ล่าสัตว์เพื่อดำรงชีพ ยังคงเป็นวิถีชีวิตของพวกเขาเหล่านั้น ชนพื้นเมืองในบราซิลเองก็เช่นกัน พวกเขาฝึกฝนการใช้ธนูกันตั้งแต่เด็ก ๆ จนบรรลุถึงขั้นสุดยอดฝีมือ ยิงนกที่บินอยู่บนฟ้า ปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำ สัตว์ป่าที่กำลังวิ่ง พวกเขายิงร่วงหมด
ด้วยเหตุนี้เองทำให้สมาคมกีฬายิงธนูแห่งชาติ จึงปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา จึงเริ่มทำการคัดเลือกตัวแทนจากชนเผ่าต่าง ๆ ให้เหลือเพียง 3 คน แล้วจะนำไปฝึกวิชาเพิ่มเติมเพื่อเป็นตัวแทนลงแข่งขันกีฬา โอลิมปิกเกมส์ 2016 ที่บราซิลเป็นเจ้าภาพ โดยคาดหวังว่าด้วยพรสวรรค์และสัญชาตญาณนักล่าที่มีอยู่ในตัว พวกเขาจะคว้าเหรียญทองมาได้อย่างแน่นอน แต่สุดท้ายปรากฏว่าไม่ได้เหรียญเลยแม้แต่เหรียญเดียว
สาเหตุหลัก ก็คือ การยิงธนูสมัยใหม่ จะมีคันธนู ท่ายืน ถ้ายิง ที่เป็นมาตรฐาน ต่างจากการยิงธนูในการล่าสัตว์ ที่จะใช้คันธนูทำเอง แล้วมีท่ายิงตามที่ตัวเองถนัด ทำให้นักล่าเหล่านี้ก็ต้องมาฝึกพื้นฐานกันใหม่หมด ทำให้ในครั้งนี้พรสวรรค์ต้องพ่ายให้แก่พรแสวงอย่างสิ้นเชิง สิ่งนี้สอนอะไรเราบ้าง พรสวรรค์หรือพรแสวงสิ่งไหนสำคัญกว่ากัน ตอบได้เลยว่ามันต้องมาคู่กันครับ ถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปก็ยากที่จะก้าวขึ้นเป็นเจ้ายุทธจักรได้
คนที่มีพรสวรรค์แต่ขาดการฝึกยุทธ พรสวรรค์ก็อาจจะอยู่กับคุณได้ไม่นาน ส่วนคนที่มีพรแสวงแต่ขาดพรสวรรค์ในบางครั้งศึกตัดสินเป็นตายคุณก็อาจตกเป็นรองผู้มีพรสวรรค์ครึ่งกระบวนท่าก็ได้ เรียกได้ว่าเฉือนกันด้วยกึ๋นแค่นิดเดียว แต่ในโลกกีฬาความแตกต่างเพียงน้อยนิดก็อาจเป็นตัวตัดสินเกมส์ได้เลยทีเดียว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
