เรารู้สึกอย่างไรต่อสิ่งที่เรารับรู้
# Ep.3
Cafe Velo Dome
ร้านกาแฟระหว่างทางในวันที่ไม่ได้เร่งรีบนัก อากาศร้อนก็ร้อน ฉันบอกเพื่อนที่เดินอยู่ด้วยกันว่า แวะมั้ย ?
.
จริง ๆ ฉันอยากแวะนะ
แต่ถ้าเพื่อนอยากจะไปถึงสถานที่ ๆ ตั้งใจจะไปมากกว่าก็ยินดี เพราะเป็นการตกลงร่วมกันไว้ล่วงหน้าแล้ว และอีกครู่หนึ่งก็กำลังจะเดินถึง
..
เพื่อนร่วมทางดี
การเดินทางของเราก็จะสุนทรีย์ไปด้วย
วันนี้แดดดี ร้อนอยู่บ้าง
ก็บ้านเราเมืองร้อน
จะบ่นไปก็ไม่ได้หายร้อนสักหน่อย
อเมริกาโน่เย็น (ไม่หวาน)
สำหรับฉัน คือ ไม่ใส่น้ำตาลหรือน้ำเชื่อมเลย
.
มีลูกค้าในร้านอยู่บ้าง นั่งกันคนละมุม
เรายังทิ้งช่วงห่างทางสังคมกันอย่างที่ควรจะเป็น
.
ฉันชอบชั้นหนังสือที่มีให้ลูกค้าหยิบอ่านได้ตามอัธยาศัย ฉันเลือกมา 2 เล่ม และเปิดอ่านเล่มนี้จนจบครบทุกหน้า เรียกว่า ดูภาพจนจบครบทุกหน้าจะดีกว่า
เ ร า รู้ สึ ก อ ย่ า ง ไ ร ต่ อ สิ่ ง ที่ เ ร า รั บ รู้ ?!
4 เดือนกับสถานการณ์โควิด
แรงเหวี่ยงของความจำเป็นต้องกิน ต้องใช้ กับสิ่งที่เราเก็บออม มันต้องระมัดระวังจริง ๆ
..
.... เรา เ ผ ล อ ทิ้งอะไรลงไปบ้าง ?!
บางทีฉันก็ทิ้งเวลาอันมีค่า
กับสิ่งที่ไม่แน่ใจว่า มีค่าพอรึเปล่าเหมือนกัน
F e a r
หลายครั้งรู้สึก ..
กำลังอยู่ระหว่างทาง ที่กระโดดอยู่อย่างนั้นเลย!
รู้ สึ ก ?
ใช่ ..
มันต้องมีทางออกในแต่ละเรื่องเสมอ..สิ
จำเป็น หรือ แค่อยาก ?
ชั่งบ่อย ๆ
จะได้ .. พ ล า ด น้ อ ย ๆ
ฉันชอบรูปซ้ายมือ
เราเป็นได้ทั้งผู้รับและผู้ให้
I n s p i r e ..
. I n s p i r a t i o n 💡
“ Don’t shoot what it look like,
. Shoot what it feels like “
. - David Alan Harvey -
ห้องนั่งเล่นของความคิด
..
รฉัตร วรรณกุล
15 กรกฏา’ 2563
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
