East India นั้นเกิดความคิดขึ้นมาว่า หากอังกฤษสามารถนำพันธุ์ชาและพันธุ์พืชต่างๆ กลับไปหาทางปลูกที่อังกฤษ หรือแม้แต่ปลูกในอินเดียซึ่งเป็นอาณานิคมของตน
หากทำสำเร็จ อังกฤษก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งจีนอีกต่อไป
East India จึงได้ติดต่อ Fortune ขอให้ Fortune หาทางขโมยชาจากจีน ซึ่งแน่นอนว่านี่เป็นงานที่เสี่ยง แต่ East India ก็ให้ค่าจ้างอย่างงาม และยังมีผลประโยชน์ให้ Fortune อีกมาก
คุ้มที่จะเสี่ยง
ค.ศ.1848 (พ.ศ.2391) Fortune ได้เดินทางเข้ามาในจีนเป็นครั้งที่สอง แต่คราวนี้ไม่ได้มาเพื่อนำพันธุ์พืชกลับไปศึกษา แต่เข้ามาเพื่อขโมยชาตามคำสั่งของ East India