เติมเต็ม
เติมความหวังจริงใจให้ใครเล่า
ถึงความเศร้ากลายคล้ายของเสีย
ถึงใจเขาใจเราฟังอ่อนเพลีย
กระไรเสียเผื่อใจให้ตัวเอง..
เวียนว่ายตายเกิด
ยังเป็นเหตุผลของคนที่ยัง
ไม่หลุดวงโคจรของสัจธรรม..
หลายครั้งความว่างเปล่า
ก็มีส่วนสำคํญของคำว่า เต็มเติม.
เราไม่ได้เกิดมา
เพื่อ ตามหาใคร มาเติมเต็ม
อีกครึ่งหนึ่งของชีวิต หรอก..
เพราะยิ่งพยายาม เเติมเต็ม
จะยิ่งตอกย้ำซ้ำๆ ว่า
ใจเรา ไม่เคยเต็ม..
คิดอยากได้ขาดของมารองรับ
จะประดับเข็มแจ้งแถลงไข
อันตัวเราคนนี้ดีกว่าใคร
เหตุไฉนไม่ตื่นไปให้ใจเรา..
ยิ่งวุ่นวายกับการ ตามหา
จะยิ่งทำให้ใจเรารู้สึก ขาด
และยิ่ง ตามหา มากเท่าไหร่
เราจะยิ่ง คาดหวัง มากเท่านั้น
ว่าเมื่อมี ‘ใครสักคน’ แล้ว
ชีวิตเราจะต้องสมบูรณ์..
เหมือนชิ้นจิ๊กซอว์ ที่ต่อกันได้พอดี
เหมือน ครึ่งวงกลม ที่ประกบกันได้เป๊ะๆ
ซึ่งใน ชีวิตจริงอาจไม่มี..
แท้จริงแล้ว
คนเราต่างบิดเบี้ยว และไม่พอดีกัน
ซึ่งแม้นั่นจะน่าผิดหวัง
แต่ก็คือ ‘ความจริง’ ที่เราต้องเข้าใจ..
สมัยก่อน
นักปรัชญากรีก เคยเชื่อว่า
ตัวมนุษย์เคยหลอมรวมติดเป็นร่างเดียวกัน
แต่วันหนึ่ง ถูกจับแยกจากกัน
ให้ต้องออกตามหา
เพื่อเข้าใจ คุณณค่า ของกันและกันมากขึ้น..
แม้จะฟังดูโรแมนติก
แต่มันจะดีกว่ามั้ย ?
ถ้าเราจะเข้าใจ คุณค่าของตัวเอง ได้
โดยไม่ต้องพึ่งพาใคร..
มันจะดีกว่ามั้ย ?
ถ้า ‘หน้าที่’ เรื่อง หัวใจเรา
จะเป็นของตัวเราเอง ไม่ใช่ของ คนอื่น..
และ มันจะดีกว่ามั้ย ?
ถ้าเรารักกันได้
ไม่ใช่เพราะเราต่าง ขาดหาย
แต่เพราะเราต่าง เติมเต็ม ตัวเองได้ดีแล้ว
และไม่ลำบาก ที่ แบ่งปัน มันให้ใครอีกคน..
แสงสุดท้ายมีได้ที่ปลายฟ้า
ความศรัทธาคงเหลือเพื่ออาศัย
ความเป็นเราหรือเขาใครต่อใคร
ก็เป็นได้ไปได้ถ้าใจมี
สุดท้าย
เราอาจไม่ได้เกิดมา
เพื่อตามหาใครมาเติมเต็มชีวิตของเราทั้งนั้น..
แต่เราเกิดมาเพื่อ เติมเต็ม
อีกครึ่งหนึ่งของชีวิตที่หายไป
ด้วย ตัวของเราเอง ต่างหาก..
หลากความเห็นเต็มเตืมให้เห็นภาพ
ปราศจากความโง่งมบ่มนิสัย
อันตัวเรานั้นมีดีไม่พลีกาย
ฟ้ามลายตัวข้าศรีมีสกุล..
รักเอย..
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
