21 ก.ค. 2020 เวลา 11:58 • ปรัชญา
ขโณ โว มา อุปจฺจคา
อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์
ตามนั้นครับ เวลามันผ่านไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ แบบเลื่อยเลื่อย ที่หมุนไป มันไปเรื่อยๆ
เราไม่ได้อยู่ตลอดไป ใช้เวลาให้ดี
อโหรตฺตมตนฺทิตํ ตํ เว ภทฺเทกรตฺโตติ
คนขยันทั้งคืนทั้งวัน จักไม่ซึมเซา เรียกว่าแต่ละวันมีแต่นำโชค
ตามนั้นครับ แต่ แต่ คนเราจะขยันต้องขยันให้ถูกที่ถูกทาง ขยันไปก็อาจจะเหนื่อยได้นะครับ ที่สำคัญอย่าลืมขยันหาความรู้
อสเมกฺขิตกมฺมนฺตํ ตุริตาภินิปาตินํ ตานิ กมฺมานิ ตปฺเปนฺติ อุณฺหํ วชฺโฌหิตํ มุเขํ
ผู้ที่ทำการงานลวกๆ โดยมิได้พิจารณาใคร่ครวญให้ดี เอาแต่รีบร้อนพรวดพราดจะให้เสร็จ การงานเหล่านั้น ก็จะก่อความเดือดร้อนให้ เหมือนตักอาหารที่ยังร้อนใส่ปาก
ตามนั้นครับ ทำอะไรโดยไม่วิเคราะห์ให้ดี
ทำแค่ให้เสร็จๆ ไป งานก็อาจจะไม่ดีเท่าที่ควร
เราไม่ได้อยู่ตลอดไป อย่าลืม
ความพอประมาณ
อยู่กับปัจจุบัน
ตามนั้นครับ ทั้งหมดที่เขียนไปนี้
อาจจะสงสัยกันว่า จะคิดอะไรตอนทำ เราก็ต้องคิดถึงอนาคต บางทียาวไปถึง 10 ปี ข้างหน้า
ไม่คิดก็เป็นงานลวกๆ อีก คิดไปก็ไม่ได้อยู่กับปัจจุบัน.....
ขอแค่อย่ายึดติดครับ อดีตแก้ไม่ได้ อนาคตยังมาไม่ถึง มันไม่แน่นอน
พุทธศาสนสุภาษิตที่รวบรวมจาก dhamathai
ผิดตรงไหนขอโทษนะครับ
แจกันครับ
โฆษณา