#คำสารภาพจากใจ
ตัดสินใจช้าแค่นิดเดียว..อาจทำให้รู้สึกผิด..ไปตลอดชีวิต...
ครั้งหนึ่ง...ตอนที่เราเดินทางไปต่างจังหวัด ด้วยรถยนต์ส่วนตัวกับเพื่อนอีกสองคน ..
ตอนนั้นเป็นช่วงของวันหยุด..รถก็ออกจะเยอะไปสักหน่อย รถของเราวิ่งอยู่เลนขวา..ขณะที่กำลังขับรถไปนั่น..เพื่อนคนที่ขับรถ อุทานออกมา..ด้วยความตกใจเราหันไปมองทางข้างหน้า..ได้มีเจ้าสุนัขตัวน้อยสีน้ำตาล วิ่งพุ่งออกมาจากช่องระหว่างกลางถนนทางขวามือ ...
เพื่อนของเราหลบทัน...ไม่ได้ชนเจ้าตัวน้อยแต่อย่างใด..เราหันไปมองตามเจ้าสุนัขตัวน้อยตัวนั่น ที่วิ่งไปทางซ้ายมือ...และหวังว่ามันจะไม่เป็นอะไร..
แต่ภาพที่เราเห็นก็คือ...มีรถคันสีเทาเข้ม พุ่งชนเข้าปะทะกับร่างของเจ้าสุนัขตัวน้อยนั้นอย่างจัง...เจ้าสุนัขกระเด็นกลับมาทางขวามือเหมือนเดิม..ส่วนรถคันสีเทานั้น..ป้ายทะเบียนหลุดกระเด็นไปอีกฝั่ง..
เรากับเพื่อน รีบถามกัน..จะลงไปดูไหม..จะลงไปดูได้ยังไง..ในเมื่อเราอยู่เลนขวา!...รถวิ่งตามมาเต็มทั้งข้างหลัง..ทั้งเลนซ้าย...เรามองรถคันที่ชนเจ้าสุนัขนั้น..เขาไม่หยุดรถเลย เขาขับรถมาตรงกับรถของเรา...เราเห็นเขามองข้างหลังที่กระจก แล้วเขาก็ขับรถแซงเราไป..เราทำอะไรไม่ได้ตอนนี้จะจอดรถก็ไม่ได้..ที่กลับรถก็ไม่มี..!!
น้ำตาเราไหลออกมา..เราได้แต่มองตามรถสีเทาคันนั้น..จนเขาขับหายไป..
สุดท้าย..พวกเราก็ไม่ได้กลับไปดูเจ้าสุนัขตัวนั้นหรอกนะ..เราไม่รู้เลยว่า..มันจะยังมีชีวิตอยู่ไหม..ตอนที่ขับรถกลับมาแล้วผ่านที่เดิม..เราได้แต่มอง...ไม่มีร่างเจ้าตัวนั้น...
ทุกวันนี้เรารู้สึกผิด..ที่ไม่ได้ลงไปดูมันทันที..ภาพของวันนั้น..ยังคงติดตาเรามาจนทุกวันนี้...
ถ้าเราตัดสินใจเบียนรถเข้าซ้ายหรือจอดรถ หรือทำอะไรให้เร็วกว่านี้..เราอาจช่วยเจ้าตัวนั้นได้..เราคิดช้าไป..จนต้องมาเสียใจจนถึงทุกวันนี้
ชีวิตทุกชีวิตมีค่า..แม้เขาจะเป็นแค่สัตว์..แต่เขาก็มีหัวใจ..
ขอโทษที่ไม่ได้ช่วยในวันนั้น..
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
