Post 36 : วันฝนตกกับมุกเก่าที่ปนเศร้านิดๆ..
.
ดูรู้แหละว่าลอกคำโปรยใครมา 😆
.
เข้าเรื่องๆๆ
.
.
ช่วงนี้ฝนตกบ่อย เลยนึกถึงเรื่องหนึ่งที่บันทึกไว้หลายปีแล้วในเฟซบุ๊กขึ้นมาได้
.
วันนี้ยกมาเล่าใหม่ในนี้..มีว่า..
.
.
คู่ชีวิต.. ฝน ฟ้า และพายุ
.
บันทึกเมื่อ 9 ตุลาคม 2012
.
.
เมื่อวันก่อนผ่านไปเบอร์ลิน และในวันนั้นพายุ ฝน ฟ้าคะนองก็แวะไปที่นั่นด้วยเหมือนกัน
.
ลงรถไฟขบวนที่เพิ่งนั่งมา หลีกทางให้คุณตาอายุมากเดินงกเงิ่นผ่านนำหน้าไปก่อน มุ่งหน้าลงบันไดเลื่อน ทางเดียวกันกับเรา ... คุณตาอยู่บันไดเลื่อนขั้นก่อนเราขั้นเดียว
.
กวาดตามองหาชานชราที่จะใช้ขึ้นรถไฟขบวนถัดไปจนเจอ
.
รู้ทิศทางที่จะเดินต่อไปแน่นอนแล้วเลยมองกลับมาที่คุณตา .. มือซ้ายถือกระเป๋าหนังสีน้ำตาลใบไม่ใหญ่ มือขวาถือไม้เท้าคอยพยุงตัว แต่งตัวไม่หรูหราแต่สะอาดสะอ้านและรัดกุมพร้อมรับมืออากาศแปรปรวนที่เกิดได้บ่อยในช่วงฤดูใบไม้ร่วงแบบนี้
.
สายตาเลื่อนลงต่ำเพราะใกล้ถึงสุดทางของบันไดเลื่อน ..
.
ก่อนจะถึงปลายทาง เหลือบมองร้องเท้าเรื่อยไปถึงขากางเกงและกางเกงด้านที่เป็นตะเข็บใน จากโคนขาถึงปลายเท้าของคุณตา .. ชุ่มน้ำ
.
ดูจากตำแหน่งแล้วรู้แน่ว่าไม่ใช่มาจากน้ำฝน แต่คงมาจากการกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ .. ด้วยอากาศหนาวและอายุที่มากขึ้น
.
มีจังหวะให้ได้เดินตามคุณตาต่อไปอีกสองสามก้าว เห็นคุณตาก้มมองกางเกงและร้องเท้าตัวเองด้วยความกังวล ก่อนจะเดินงก ๆ เงิ่น ๆ มุ่งหน้าไปอีกทิศคนละทางกับเรา พาตัวเองหายไปในผู้คนที่กำลังเดินขวักไขว่ไร้ทิศทาง .. ใจสงสัยไปว่าคุณตาคิดอะไร
.
แต่สำหรับเรา .. นึกสงสารคุณตาจับใจ
.
ลำพังสังขารที่เปลี่ยนแปลงก็ยากจะควบคุมระบบการขับถ่ายพออยู่แล้ว ยังโชคร้ายต้องเดินทางในวันที่ฝน ฟ้า และพายุเข้ามาซ้ำเติม เพิ่มความหนาวและความยากของการเดินทางมากขึ้นไปอีก
.
แล้วนี่คุณตาจะไปที่ไหน เพิ่งเริ่มต้นเดินทางเพื่อไปทำธุระ หรือกำลังเดินทางกลับบ้าน .. อธิษฐานขอให้เป็นอย่างหลัง
.
นึกต่อไปว่า .. แล้วคุณยาย คู่ชีวิตของท่านอยู่ที่ไหน ทำไมไม่มาด้วยกัน คอยดูแลซึ่งกันและกันในวันที่คุณตาเจอเรื่องกังวลใจ ทำไมไม่มาอยู่ข้าง ๆ คอยจับมือ เป็นกำลังใจ ช่วยเหลือกันในวันที่ยากลำบาก .. ทำไม
.
หรือ .. เพราะคุณยายจากไปแล้ว คุณตาไม่มีคู่ชีวิตอีกแล้ว ถึงต้องเดินทางลำพัง ฝ่าฟันปัญหาและอุปสรรคระหว่างทางคนเดียว
.
หรือ .. เพราะคุณตาไม่ต้องการการจับมือ ส่งกำลังใจ ไม่ต้องการใครคอยดูแล ไม่ต้องการคู่ชีวิตอีกต่อไป เลือกแล้วที่จะเดินทางนี้ต่อไป .. คนเดียว
.
กลับมามองตัวเอง .. เกิดคำถามมากมายในความคิด
.
"ปลายทางชีวิตคู่ของเราจะเป็นแบบไหน .. ในวันนั้นจะยังมีคู่ชีวิตไว้ให้รัก เป็นห่วง ดูแล จับมือส่งกำลังใจให้ตลอดการเดินทางที่ยากลำบากรึเปล่า .. ยังพร้อมร่วมฝ่าพายุ ฝน ฟ้า ปัญหาและอุปสรรคด้วยกันไปจนถึงวันสุดท้ายของชีวิตหรือไม่ .. หรือใครจะเลือกเดินไปตามทางของตัวเองลำพัง จบชีวิตคู่ลงกลางทาง .. ไม่ต้องการใครอีกคนไว้คอยดูแล ไม่ต้องการกำลังใจ ไม่คิดจะมีวันสุดท้ายของชีวิตด้วยกัน.."
.
จนถึงวันนี้ ยังไม่มีคำตอบเลย ..
.
.
จบบันทึกนั้นแบบนี้..
.
ป.ล. ถ้าเศร้าแล้วไม่มีคนเช็ดน้ำตา.. บอกมา เดียวจะพาไปกินไอติมค่ะ 😆
.
.
💕 พบกันใหม่โพสต์หน้า
🌼 ขอบคุณที่ติดตาม
💕 ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ😊
.
.
บันทึกต่าง ๆ ที่ลงไว้ในเพจของเรา
.
FB : Poon Station Fanpage
.
.
ยูทูปของเรา
.
YT: Poon Station
.
.
บันทึกที่แม่ป๋อมเขียนถึงปุญ
.
Poon's Diary by แม่ป๋อม
.
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
