Blockdit Logo (Mobile)
ความจริงเพื่อใคร
•
25 ก.ค. 2020 เวลา 02:30 • ความคิดเห็น
ข่าวเรื่องเรือสำราญกำลังจะกลับมาเปิดกิจกรรมเพื่อการท่องเที่ยวและเดินทางจะเริ่มอีกครั้งในช่วงเดือนสิงหาคมนี้ สำหรับประเทศไทยควรมีการกำหนดแนวทางตั้งรับที่เหมาะสม เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดแบบกลุ่มก้อน และความจริงยังมีเรือที่ยังคงลอยอยู่นอกฝั่งและมีลูกเรือติดค้างบนเรืออีกเกือบ2แสนรายยังไม่ได้กลับบ้าน และธุรกิจนี้อาจต้องหยุดลงหรือไปต่อ
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา cr.VOATHAI.COM
ในขณะที่ทุกประเทศกำลังเร่งการเปิดธุรกิจเพื่อให้ประเทศฟื้นภายหลังการถูกไวรัสโควิด-19โจมตี และการที่จะเร่งให้มี การเปิดธุรกิจเรือสำราญเหมาะสมหรือไม่ถ้าในขณะนี้ยังมีลูกเรือที่ติดค้างบนเรือสินค้าเพราะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นฝั่งอีกราว200,000คน
ลูกเรือชาวอินเดียที่ได้รับการเปิดเผยว่าต้องอยู่บนเรือสินค้า เพราะเรือไม่ได้รับอนุญาตให้เทียบท่าต้องใช้ชีวิตที่อยู่บนเรือมาตลอด8เดือน
ปกติแล้ว ลูกเรือจะทำงานราว 6-8 เดือนบนเรือ ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนลูกเรือชุดใหม่เพื่อให้ลูกเรือชุดเดิมได้เดินทางกลับบ้าน แต่โคโรนาไวรัสทำให้เรือสินค้าและเรือสำราญจำนวนมากไม่ได้รับอนุญาตให้เทียบท่า อีกทั้งลูกเรือที่ลงจากเรือแล้วก็อาจไม่ได้รับอนุญาตให้เดินทางด้วยเครื่องบินกลับบ้านด้วยเหตุผลหลายอย่าง
ทุกคนที่อยู่บนเรือ นับตั้งแต่วิศวกรบนเรือไปจนถึงพนักงานเสิร์ฟบนเรือสำราญ ที่ไม่ได้รับโอกาสให้ขึ้นฝั่ง เพราะไม่มีนโยบายและมาตรฐานที่จะทำการตรวจสอบหรือแนวทางในการดำเนินการกับลูกเรือทั้งหมดซึ่งต้องมีค่าใช้จ่ายทำให้คนที่จะเข้ามารับผิดชอบเรื่องนี้ไม่มีจึงไม่มีคนมารับผิดชอบดำเนินการใดๆ
ลูกเรือและญาติของพวกเขาได้ยื่นขอความช่วยเหลือไปยังองค์กรต่างๆเพื่อให้ช่วยเหลือพวกตนที่ยังติดค้างบนเรือ ขณะที่บรรดากลุ่มอุตสาหกรรมขนส่งสินค้าทางทะเลแสดงความกังวลต่อปัญหาสุขภาพจิตและการฆ่าตัวตายของลูกเรือ และได้มีหนังสือส่งไปถึงเลขาธิการใหญ่สหประชาชาติเพื่อขอความช่วยเหลือ โดยระบุว่ามีลูกเรือบางคนที่ติดอยู่บนเรือนานถึง 15 เดือนแล้ว
ประเมินว่า ปัจจุบันมีชาวอินเดียราว 30,000 คนที่ตกค้างอยู่บนเรือต่าง ๆ ทั่วโลก และชาวฟิลิปปินส์อีกประมาณ80,000คน นอกจากนี้คือกลุ่มประเทศต่างๆอีกหลายประเทศที่ยังตกค้าง
โดยองค์กรแรงงานสากล หรือ ILO มีข้อกำหนดว่า ลูกเรือคนหนึ่งสามารถทำงานอยู่บนเรือได้ไม่เกิน 12 เดือนติดต่อกัน
ทั้งลูกเรือและญาติต่างก็มีความเครียดและปัญหาสุขภาพจิต จากการที่ต้องอยู่บนเรือตลอดเวลาเป็นระยะเวลานาน บางคนอาจมากถึง15เดือนเพราะไม่มีการดูแลจากรัฐบาลและความเห็นใจจากผู้คน มีเพียงญาติที่เฝ้ารอให้คนที่รักได้กลับบ้าน
สะท้อนถึงพฤติกรรมของคนเมื่อตัวเองได้รับความลำบาก สิ่งแรกคือการทำเพื่อตัวเองก่อน และเมื่อไม่มีโอกาสหรือความพร้อมที่จะช่วยบุคคลอื่นกลายเป็นการที่ดูเหมือนคนที่ลำบากต้องเผชิญความโหดร้ายตามลำพัง เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในยุคโควิด-19 มีเพียงญาติและเพื่อนเท่านั้นที่ช่วยเป็นกระบอกเสียงเพื่อนำพาความช่วยเหลือให้มาถึง
CR: VOA.COM
เพื่อไม่ให้เกิดประเด็นปัญหาเช่นนี้ ต้องมีการวางแผนที่รัดกุมในการอนุญาตให้เปิดกิจการเรือสำราญ ที่มีคนจำนวนหนึ่งเข้าไปอยู่รวมกันในที่จำกัด อาจกลายเป็นแหล่งเพาะเชื้อเหมือนสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับเรือสำราญ ที่จอดเทียบท่าพร้อมผู้ป่วยโควิด-19เป็นหลักร้อยคนที่ญี่ปุ่น
ในขณะที่สถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดต่อยังไม่สงบ การกลับมาฟื้นฟูเศรษฐกิจอาจเป็นทางรอดที่ยืนอยู่บนความเสี่ยงโดยเฉพาะผู้ที่ไม่มีความตระหนักในการรักษาระเบียบวินัย และเนื่องจากเชื้อโรคได้พัฒนาตัวเองจนสามารแพร่กระจายในอากาศได้ การไม่ป้องกันที่มีความเคร่งครัดอาจทำให้ป่วย แม้บางคนบอกว่ามีส่วนหนึ่งที่ไม่ปรากฏอาการเลยแต่ผลการศึกษาพบว่าอาจเป็นตัวแพร่เชื้อให้กับคนอื่นได้
มีหลายบริษัทที่ถอดใจและปลดพนักงานมากกว่าครึ่งเพื่อพยุงธุรกิจที่มีมูลค่ามหาศาลที่ลงทุน และภาระที่หนักอึ้งกับการที่จะหาคนออกมาท่องเที่ยว ขนาดมีทั้งโฆษณาลดแลกแจกแถม และโปรโมชั่นเพื่อล่อใจลูกค้าในการพยุงธุรกิจต่อไป เป็นไปได้ว่าธุรกิจอาจต้องปรับเปลี่ยนเพื่อให้เหมาะสมกับภาวะโรคระบาดเพื่อเตรียมรับโอกาสที่จะกลับมาดำเนินการต่อได้หลังโควิด-19หมดไป
จังหวัดที่มีท่าเทียบเรือเช่นภูเก็ตและจังหวัดอื่นๆ อาจต้องมีการวางมาตรการ ที่จะต้องให้สอดคล้องกับการรับนักท่องเที่ยวเพื่อให้จังหวัดกลับมาคึกอีกครั้ง การเลือกกลุ่มเป้าหมายที่เจาะจง การคัดกรองที่ใช้ตรวจหาเชื้อที่มีความแม่นยำ และการตรวจติดตามผลที่เชื่อถือได้อาจช่วยสร้างความเชื่อถือและการกลับมาเปิดกิจการอีกครั้ง เพื่อไม่ให้กลายเป็นเมืองร้าง จะทำอย่างไรกับการที่จะให้เกิด state quarantine ที่อาจกลายเป็นต้นแบบการท่องเที่ยวในยุคโควิด-19เช่นการตรวจน้ำลายเพื่อหาเชื้อโรคเมื่อมาถึงและตรวจซ้ำเมื่อกลับ
ทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้ประเทศชาติเดินต่อไป และไม่มีการระบาดในพื้นที่ หรือจะช่วยกันรณรงค์ให้คนไทยกลับมาเที่ยวและรอจนกว่าแต่ละประเทศจะควบคุมโควิด-19ได้น่าจะอีกประมาณ2ปีตามรูปแบบการระบาดทั่วไปของกลุ่มโรคไวรัสทั้งหลาย
References
โฆษณา