ใครจะมาทำให้ดีทุกหน มันไม่มีหรอกอย่างนี้
นี่มันเป็นธรรมะ เราจะต้องศึกษาอย่างนี้
ฉะนั้น เราจะต้องอดทน อดทนต่ออารมณ์ที่มันเกิดขึ้นมา
อย่าไปหมายมั่น อย่าไปยึดมั่นจับมาดูแล้วรู้เรื่อง
เราก็ปล่อยมันไปเสีย
อย่างนาง เตยนี้ เห็นไหม มันทำอย่างนั้น มันถูกใจเราไหม
บางทีก็ไปในวัดและก็เข้าห้องน้ำเสีย ฉันจะปลงสังขารเดี๋ยวนี้
ฉันไม่หนีหรอก จะไปรื้อส้วมเอามันออกมา
ต่อมามันก็ทำอีก เพราะคนมันเป็นบ้าเสียแล้ว จำเป็นมันก็ต้องปล่อยไป
นางเตยมันเป็นบ้าเสียแล้ว เราต้องรู้เรื่องกันว่ามันเป็นบ้ามันสติไม่ดี
มันเสียสติ อย่าไปถือมันเลย
เขาจะพูดอย่างไรก็รับฟังมันไปเถอะ
มันจะทำอย่างไร ก็ระวังไว้ มันเป็นอย่างนั้นของมัน
เราต้องถอยกลับมาอยู่ตรงนี้ เราก็มีความสบาย..
อารมณ์ก็เหมือนกันฉันนั้น ที่มันมากระทบเราอยู่ทุกวันนี้
บางทีก็ร้าย บางทีก็ดี บางทีก็ชอบใจ บางทีก็ไม่ชอบใจ
คนทุกๆคนนั่งอยู่ในนี้ก็เหมือนกันจะทำให้ถูกใจเราทุกคน มีไหม มันไม่ได้
นอกจากเราปฏิบัติธรรมะให้รู้ว่าคนคนนี้มันเป็นอย่างนี้ นานาจิตตังไม่เหมือนกัน..
เราจำเป็นต้องอบรมใจของเราทุกๆคน
เมื่อมันโกรธขึ้นก็ดูความโกรธ ความโกรธนี้มันมาจากไหน..