คุณตาคนหนึ่งอายุ 70 ปี
รักษาตัวอยู่เป็นเวลานานที่โรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่ง
แม้ว่าอาการของคุณตาจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถออกไปใช้ชีวิตนอกโรงพยาบาลเหมือนดังคนทั่วไปได้
ทุกครั้งที่คุณตาได้ยินเสียงดัง
มันจะทำให้คุณตานึกย้อนกลับไปถึงวันนั้น
ที่คุณตาอายุ 20 ปี
เป็นช่วงเวลาที่แกต้องไปเป็นทหารที่สงครามเวียดนาม
ต้องสังหารชีวิตคนบริสุทธิ์มากมาย
..
แม้ว่าเวลาจะผ่านมาเนิ่นนานเกินกว่า 50 ปี
แต่ความรู้สึกผิดนี้ก็ไม่อาจลบล้างไปจากใจของคุณตาได้
นั่นคงเป็นสาเหตุให้แกยังคงติดอยู่ในอดีต
และไม่สามารถก้าวออกมา
สู่โลกความเป็นจริงในปัจจุบันได้
..
แน่นอนว่า นี่เป็นเรื่องในละครฉากหนึ่ง
ของเรื่อง it's ok not to be ok
แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่ใครหลายๆคน
ยังคงติดอยู่ในอดีต ไม่ว่าเรื่องใดเรื่องหนึ่ง
อดีตที่เรายังออกมาไม่ได้
ไม่ใช่ว่าไม่อยากออก
"เพราะว่าเราหาประตูไม่เจอ"
คุณตาในเรื่องกล่าวไว้
..
หรือบางทีเราอาจจะไม่ต้องออกมา
แต่แค่อยู่กับมันให้ได้
... อยู่ให้ได้...
ดัดนิสัย
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ค่ะ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
